Κώστας Δουζίνας *
Η κρίση που ζούμε αποτελεί κορύφωση τριών ομόκεντρων κύκλων που δημιούργησαν και τώρα οδηγούν σταδιακά στο τέλος την ιδέα της Ευρώπης και τη Δύση.
Ο πρώτος και μακρύτερος ξεκίνησε τον 15ο αιώνα με την Αναγέννηση, τις ανακαλύψεις και την κατάκτηση του Νέου Κόσμου. Η Ευρώπη έγινε το κέντρο, κεφάλι και κεφάλαιο της Γης οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά…
…
Η οικονομική και πολιτική παρακμή οδηγεί σε μια νέα περίοδο αυταρχικής δημοκρατίας και ενός καπιταλισμού με απάνθρωπο πρόσωπο. Ζούμε την παρακμή της Δύσης. Μόνη ελπίδα να στραφούν οι δικαιολογημένες αντιστάσεις των λαών από τον ακροδεξιό στον αριστερό λαϊκισμό.
Η Αριστερά έχει τεράστια ευθύνη να φτιάξει μια νέα φαντασιακή τάξη κοινωνικής αλλαγής πέρα από τη διαχείριση της κρίσης. Τα σημάδια της δεν φαίνονται ακόμη.
http://www.efsyn.gr/arthro/i-parakmi-tis-dysis
Σχόλιο: Η μόνη ελπίδα είναι οι λαοί να μην παραμείνουν στην αντίσταση, ούτε να περιμένουν πλέον από την αριστερά να δώσει τη λύση-βρίσκεται και αυτή σε παρακμή σαν «παιδί» της Δύσης-αλλά να ξεκινήσει από τους «από κάτω» των λαών και «από τα κάτω» η διαμόρφωση ενός πολιτικοκοινωνικού προγράμματος μετάβασης σε έναν νέο πολιτισμό της αποανάπτυξης και του μικρότερου δυνατού οικολογικού αποτυπώματος και σε μεταπιταλιστική κοινωνική οργάνωση που θα στηρίζεται πλέον στην κοινωνική οικονομία των αναγκών, στον κοινοτισμό, την ομοσπονδιοποίηση και την άμεση δημοκρατία
Η κρίση που ζούμε αποτελεί κορύφωση τριών ομόκεντρων κύκλων που δημιούργησαν και τώρα οδηγούν σταδιακά στο τέλος την ιδέα της Ευρώπης και τη Δύση.
Ο πρώτος και μακρύτερος ξεκίνησε τον 15ο αιώνα με την Αναγέννηση, τις ανακαλύψεις και την κατάκτηση του Νέου Κόσμου. Η Ευρώπη έγινε το κέντρο, κεφάλι και κεφάλαιο της Γης οικονομικά, πολιτικά, πολιτισμικά…
…
Η οικονομική και πολιτική παρακμή οδηγεί σε μια νέα περίοδο αυταρχικής δημοκρατίας και ενός καπιταλισμού με απάνθρωπο πρόσωπο. Ζούμε την παρακμή της Δύσης. Μόνη ελπίδα να στραφούν οι δικαιολογημένες αντιστάσεις των λαών από τον ακροδεξιό στον αριστερό λαϊκισμό.
Η Αριστερά έχει τεράστια ευθύνη να φτιάξει μια νέα φαντασιακή τάξη κοινωνικής αλλαγής πέρα από τη διαχείριση της κρίσης. Τα σημάδια της δεν φαίνονται ακόμη.
http://www.efsyn.gr/arthro/i-parakmi-tis-dysis
Σχόλιο: Η μόνη ελπίδα είναι οι λαοί να μην παραμείνουν στην αντίσταση, ούτε να περιμένουν πλέον από την αριστερά να δώσει τη λύση-βρίσκεται και αυτή σε παρακμή σαν «παιδί» της Δύσης-αλλά να ξεκινήσει από τους «από κάτω» των λαών και «από τα κάτω» η διαμόρφωση ενός πολιτικοκοινωνικού προγράμματος μετάβασης σε έναν νέο πολιτισμό της αποανάπτυξης και του μικρότερου δυνατού οικολογικού αποτυπώματος και σε μεταπιταλιστική κοινωνική οργάνωση που θα στηρίζεται πλέον στην κοινωνική οικονομία των αναγκών, στον κοινοτισμό, την ομοσπονδιοποίηση και την άμεση δημοκρατία
RSS Feed
