H νεκρανάσταση ενός χρήσιμου πτώματος

Αν Κράτος σηματοδοτεί το αντίπαλο δέος για τους αναρχικούς το σίγουρο είναι πως η καταστολή εγγυάται την ύπαρξη και των δύο. Χωρίς το μονοπώλιο της βίας δεν μπορεί να νοηθεί κράτος και ακριβώς αυτή είναι και η προϋπόθεση που μοιράζονται μαζί του οι αναρχικοί. Η βία του Κράτους και κατά επέκταση αυτό που ονομάζουμε σχηματικά καταστολή αποτελεί επομένως το οξυγόνο που διατηρεί σε ζωή το απέθαντο σώμα του σύγχρονου αναρχισμού. Είναι χωρίς αμφιβολία σίγουρο πως εάν δεν υπήρχε η καταστολή οι αναρχικοί θα ήταν αναγκασμένοι να την εφεύρουν. Και για αυτή μας την υπόθεση μπορούμε να λάβουμε μια ισχυρή διαβεβαίωση αφού δεν είναι δυνατόν να συναντήσουμε πουθενά στην ιστορία, παρά μόνο από το 1789 και μετά, περίπτωση κράτους χωρίς αναρχικούς και αντίστοιχα ( εκτός εξαιρετικά αιρετικών περιπτώσεων ) καμία περίπτωση αναρχικών χωρίς αντικείμενο τους την βία του κράτους...

perissotera