Γιώργος Σταματόπουλος
Σε κάθε δημιουργία, προσωπική είτε συλλογική, παροικεί το ξένο, το αλλότριο, που ξεπερνά τα στενά όρια των αισθήσεων. Ετσι η κοινότητα τούτες τις μέρες. Ανατατική και αλλόφρων, ορχηστική και ασπαίρουσα· αποσυμπιέζει τη φόρτιση του πολιτικού κενού και υμνεί το κοινό: τη συνύπαρξη, την ειρηνική ματιά στους δεσμούς της, τους φίλους και την οικογένεια, όσο ακόμη αυτοί οι δεσμοί συντηρούν την αρχεγονία τους (τον πόνο και τη χαρά της θηριωδίας και του μεγαλείου της ζωής)...
περισσότερα
Σε κάθε δημιουργία, προσωπική είτε συλλογική, παροικεί το ξένο, το αλλότριο, που ξεπερνά τα στενά όρια των αισθήσεων. Ετσι η κοινότητα τούτες τις μέρες. Ανατατική και αλλόφρων, ορχηστική και ασπαίρουσα· αποσυμπιέζει τη φόρτιση του πολιτικού κενού και υμνεί το κοινό: τη συνύπαρξη, την ειρηνική ματιά στους δεσμούς της, τους φίλους και την οικογένεια, όσο ακόμη αυτοί οι δεσμοί συντηρούν την αρχεγονία τους (τον πόνο και τη χαρά της θηριωδίας και του μεγαλείου της ζωής)...
περισσότερα