Γιώργος Σταματόπουλος
Ηράκλειο. Κρήτη. «Συνεχίστε -μου λένε πολλοί- την ωραία προσπάθεια, παρά την εμφανή πολιτική σας θέση υπέρ της κυβέρνησης, είστε η μόνη εφημερίδα πανελλαδικής εμβέλειας που δίνει χώρο στους αλλοπρόσαλλους και στους διαφορετικούς, στους άφωνους και στους αδύναμους».
Χαίρομαι που το ακούω. Ειλικρινώς.
Το λένε άνθρωποι που και πιστεύουν και προσδοκούν πολλά από αυτή την κυβέρνηση.
Και άλλοι που έχουν παραιτηθεί από κάθε απαντοχή για κάτι καλύτερο σε τούτο τον ευλογημένο τόπο.
Κάτι καλό συμβαίνει, λέω μέσα μου - και είναι πεπεισμένος γι’ αυτό.
Στην εκδήλωση χθες το βράδυ για την αποανάπτυξη (παρουσίαση του βιβλίου των Γιάννη Μπίλλα και Γιώργου Κολέμπα για τον νέο ανθρωπολογικό τύπο της αποανάπτυξης).
Η συζήτηση που επακολούθησε ήταν εντυπωσιακά ενδιαφέρουσα, με πολλές ενστάσεις αλλά και πολλές (δημιουργικές) ερωτήσεις.
Είναι θεωρία πολιτική; Είναι τρόπος ζωής; Είναι προσπάθεια αλλαγής του ψυχισμού μας;
Είναι κοσμοεικόνα μερικών τρελών και αλλοπαρμένων;
Είναι όλα αυτά και ακόμη κάτι: η προσπάθεια που κάνουν παλιοί αριστεροί να αρθρώσουν εναλλακτική πρόταση βασιζόμενοι στην κοινότητα, την αλληλεγγύη, την οικονομική αυτάρκεια, έστω σε τοπική κλίμακα.
Η Κρήτη προσφέρεται για τέτοιου είδους εγχειρήματα - συνεταιριστικής και συνεργατικής μορφής για την αλληλέγγυα οικονομία.
Τα έχει σχεδόν όλα: κλίμα, μορφολογία εδάφους, προϊστορία, καρπούς, προϊόντα, ψάρια, βότανα, λάδια, κρασιά - ένα ανάγλυφο μεσογειακής δίαιτας, ικανής να συντηρήσει ορεινούς άμα τε και αστικούς πληθυσμούς.
Επιστρέφω στην Εφημερίδα. «Να την προσέχετε σαν τα μάτια σας», επιμένουν.
Δεν υπάρχει άλλο μέσο να υπηρετήσει το παρεκκλίνον και την ετερότητα - αυτά μας διασώζουν, όλα τα άλλα είναι ανεμώλια έπη (λόγια που χάνονται στον άνεμο).
Επινεύω, παρότι πολλά με καίνε μέσα μου (θετικά, δημιουργικά).
Χαίρομαι να ακούω καλά λόγια για τους ρεπόρτερ της εφημερίδας, για παλιούς και νέους αρθρογράφους, για μια διαφορετική οπτική ματιά στην Επιστήμη και την Τεχνολογία, στον Πολιτισμό της Περιφέρειας, στην Γεωπολιτική ανάλυση και έκθεση των γεγονότων στην υφήλιο - στην οικουμένη!
«Εάν δεν υπήρχατε -επιμένουν-, πολλοί άνθρωποι θα ήσαν ανύπαρκτοι. Ουδείς θα έδινε σημασία στον μειονοτικό αλλά τόσο δημιουργικό ρόλο τους».
Τα ακούω όλα με ευχαρίστηση και έναν κόμπο στον λαιμό. Ξέρω ότι οι άνθρωποι έχουν πάψει να διαβάζουν, όταν όμως τους προσφέρεις ποιότητα βουτηγμένη στην ανιδιοτέλεια και στο αίμα όλοι την προσλαμβάνουν με θρησκευτική θα έλεγα ευλάβεια, με ιερότητα (οι όροι δεν είναι Πατερικοί αλλά βαθιά παραδοσιακοί - και διαιώνιοι θα προσέθετα).
Κρήτη απέραντη, σημαδιακή για τους προελληνικούς πολιτισμούς αλλά και αυτούς του μέλλοντος.
Πλήρης και αυτάρκης όταν δεν επικρατούν οι ματαιοδοξίες των βλαχοδήμαρχων για μία ατελέσφορη και αέναη ανάπτυξη.
Χώρα των μύθων και του Λόγου. Ανεξάντλητη.
Με τέτοια μορφολογικά και ψυχικά ανάγλυφα, γιατί καταντήσαμε τόσο μίζεροι.-
https://www.efsyn.gr/arthro/me-tin-apoanaptyxi-sto-irakleio
Ηράκλειο. Κρήτη. «Συνεχίστε -μου λένε πολλοί- την ωραία προσπάθεια, παρά την εμφανή πολιτική σας θέση υπέρ της κυβέρνησης, είστε η μόνη εφημερίδα πανελλαδικής εμβέλειας που δίνει χώρο στους αλλοπρόσαλλους και στους διαφορετικούς, στους άφωνους και στους αδύναμους».
Χαίρομαι που το ακούω. Ειλικρινώς.
Το λένε άνθρωποι που και πιστεύουν και προσδοκούν πολλά από αυτή την κυβέρνηση.
Και άλλοι που έχουν παραιτηθεί από κάθε απαντοχή για κάτι καλύτερο σε τούτο τον ευλογημένο τόπο.
Κάτι καλό συμβαίνει, λέω μέσα μου - και είναι πεπεισμένος γι’ αυτό.
Στην εκδήλωση χθες το βράδυ για την αποανάπτυξη (παρουσίαση του βιβλίου των Γιάννη Μπίλλα και Γιώργου Κολέμπα για τον νέο ανθρωπολογικό τύπο της αποανάπτυξης).
Η συζήτηση που επακολούθησε ήταν εντυπωσιακά ενδιαφέρουσα, με πολλές ενστάσεις αλλά και πολλές (δημιουργικές) ερωτήσεις.
Είναι θεωρία πολιτική; Είναι τρόπος ζωής; Είναι προσπάθεια αλλαγής του ψυχισμού μας;
Είναι κοσμοεικόνα μερικών τρελών και αλλοπαρμένων;
Είναι όλα αυτά και ακόμη κάτι: η προσπάθεια που κάνουν παλιοί αριστεροί να αρθρώσουν εναλλακτική πρόταση βασιζόμενοι στην κοινότητα, την αλληλεγγύη, την οικονομική αυτάρκεια, έστω σε τοπική κλίμακα.
Η Κρήτη προσφέρεται για τέτοιου είδους εγχειρήματα - συνεταιριστικής και συνεργατικής μορφής για την αλληλέγγυα οικονομία.
Τα έχει σχεδόν όλα: κλίμα, μορφολογία εδάφους, προϊστορία, καρπούς, προϊόντα, ψάρια, βότανα, λάδια, κρασιά - ένα ανάγλυφο μεσογειακής δίαιτας, ικανής να συντηρήσει ορεινούς άμα τε και αστικούς πληθυσμούς.
Επιστρέφω στην Εφημερίδα. «Να την προσέχετε σαν τα μάτια σας», επιμένουν.
Δεν υπάρχει άλλο μέσο να υπηρετήσει το παρεκκλίνον και την ετερότητα - αυτά μας διασώζουν, όλα τα άλλα είναι ανεμώλια έπη (λόγια που χάνονται στον άνεμο).
Επινεύω, παρότι πολλά με καίνε μέσα μου (θετικά, δημιουργικά).
Χαίρομαι να ακούω καλά λόγια για τους ρεπόρτερ της εφημερίδας, για παλιούς και νέους αρθρογράφους, για μια διαφορετική οπτική ματιά στην Επιστήμη και την Τεχνολογία, στον Πολιτισμό της Περιφέρειας, στην Γεωπολιτική ανάλυση και έκθεση των γεγονότων στην υφήλιο - στην οικουμένη!
«Εάν δεν υπήρχατε -επιμένουν-, πολλοί άνθρωποι θα ήσαν ανύπαρκτοι. Ουδείς θα έδινε σημασία στον μειονοτικό αλλά τόσο δημιουργικό ρόλο τους».
Τα ακούω όλα με ευχαρίστηση και έναν κόμπο στον λαιμό. Ξέρω ότι οι άνθρωποι έχουν πάψει να διαβάζουν, όταν όμως τους προσφέρεις ποιότητα βουτηγμένη στην ανιδιοτέλεια και στο αίμα όλοι την προσλαμβάνουν με θρησκευτική θα έλεγα ευλάβεια, με ιερότητα (οι όροι δεν είναι Πατερικοί αλλά βαθιά παραδοσιακοί - και διαιώνιοι θα προσέθετα).
Κρήτη απέραντη, σημαδιακή για τους προελληνικούς πολιτισμούς αλλά και αυτούς του μέλλοντος.
Πλήρης και αυτάρκης όταν δεν επικρατούν οι ματαιοδοξίες των βλαχοδήμαρχων για μία ατελέσφορη και αέναη ανάπτυξη.
Χώρα των μύθων και του Λόγου. Ανεξάντλητη.
Με τέτοια μορφολογικά και ψυχικά ανάγλυφα, γιατί καταντήσαμε τόσο μίζεροι.-
https://www.efsyn.gr/arthro/me-tin-apoanaptyxi-sto-irakleio