Οι 62 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη έχουν σήμερα τόσο πλούτο, όσο ο μισός πληθυσμός της Γης (περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι) αναφέρει έκθεση της Oxfam, που δημοσιοποιήθηκε λίγες μέρες πριν την ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας.
Σύμφωνα με την έκθεση, ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 44% από το 2010, ενώ ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%.
Σχεδόν οι μισοί υπερπλούσιοι είναι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, 17 από την Ευρώπη και οι υπόλοιποι από χώρες που περιλαμβάνουν την Κίνα, τη Βραζιλία, το Μεξικό, την Ιαπωνία και τη Σαουδική Αραβία.
«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπων να πεινάνε όταν οι πόροι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τους βοηθήσουν απορροφώνται από αυτούς στην κορυφή», δήλωσε η διευθύντρια της Oxfam International, Γουίνι Μπιάνιμα.
Σύμφωνα με υπολογισμούς του Γκέιμπριελ Ζάκμαν, λέκτορα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, περίπου 7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια από προσωπικό πλούτο βρίσκονται σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους και αν πληρωνόταν φόρος στο εισόδημα που παράγει αυτός ο πλούτος, ένα ποσό της τάξης των 190 δισ. δολαρίων θα ήταν διαθέσιμα σε κυβερνήσεις σε ετήσια βάση.
Αναφερόμενη στην εργασία του καθηγητή, η Oxfam σημείωσε ότι 30% όλου του χρηματικού πλούτου της Αφρικής βρίσκεται σε εξωχώριους λογαριασμούς, με τις χαμένες φοροεισπράξεις να αγγίζουν τα 14 δισ. δολ.. Τα χρήματα αυτά θα αρκούσαν για την υγεία και περίθαλψη 4 εκατομμυρίων παιδιών το χρόνο και για την πρόσληψη αρκετών δασκάλων ώστε κάθε παιδί της Αφρικής να μπορεί να πάει σχολείο, επισημαίνει στην έκθεσή της η οργάνωση.
Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε μεγάλη φτώχεια έχει μειωθεί κατά 650 εκατομμύρια από το 1981, παρότι ο πληθυσμός του κόσμου παγκόσμια αυξήθηκε κατά 2 εκατομμύρια στο ίδιο διάστημα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Το μεγαλύτερο ποσοστό της αλλαγής οφείλεται στην άνοδο της Κίνας, όπου μισό δισεκατομμύριο άτομα βγήκαν από την ακραία φτώχεια.
Οι περισσότεροι φτωχοί δεν ζουν πια στις φτωχότερες χώρες, αλλά σε χώρες με μέσο εισόδημα όπως η Ινδία, ανέφερε ο οργανισμός σε πρόσφατη έκθεσή του.
Οι ανισότητες οφείλονται εν μέρει στις διαφορές εισοδήματος, ιδιαίτερα μεταξύ μεγαλουπόλεων και αγροτικών περιοχών, αλλά επίσης και σε διαφορές στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, στην παιδεία και σε θέσεις απασχόλησης. Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Όουεν Μπάρντερ, «οι αριθμοί φαίνεται να δείχνουν ότι οι μεγαλύτερες αιτίες της φτώχειας είναι (...) η πολιτική, οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση συγκεκριμένων ομάδων σε χώρες που κατα τα άλλα τα πάνε μια χαρά».
ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Σχόλιο: αυτό το καταφέρανε οι 62, γιατί το χρηματοπιστωτικό σύστημα κατάφερε να μας εξαρτήσει όλους από τις διάφορες μορφές χρήματος, συμπεριλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού. Φαντασθείτε τι θα γίνει αν οι συναλλαγές μας θα είναι μόνο ηλεκτρονικές.
Περιττό να πούμε ότι αν η περιουσία των 62 δεν εκφραζόταν σε χρήμα δεν θα ήταν δυνατό οι 62 να κατέχουν όλα τα υλικά και άυλα πράγματα που κατέχουν τα 3.5 δις. των ανθρώπων. Τι να τα έκαναν, δε θα είχαν ούτε το χρόνο να τα χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ούτε το χώρο για να τα αποθηκεύσουν. Αυτό είναι δυνατόν να γίνει γιατί το χρήμα από μέσο ανταλλαγής έχει μετατραπεί σε μέσο συσσώρευσης πλούτου.
Η λύση είναι η αναξαρτητοποίηση από αυτό το είδος χρήματος και το πέρασμα σε αχρήματες ανταλλαγές ή σε τοπικά νομίσματα ανταλλαγών, που από τη δημιουργία τους δεν θα επιτρέπουν τη συσσώρευση!
Σύμφωνα με την έκθεση, ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 44% από το 2010, ενώ ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%.
Σχεδόν οι μισοί υπερπλούσιοι είναι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, 17 από την Ευρώπη και οι υπόλοιποι από χώρες που περιλαμβάνουν την Κίνα, τη Βραζιλία, το Μεξικό, την Ιαπωνία και τη Σαουδική Αραβία.
«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπων να πεινάνε όταν οι πόροι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τους βοηθήσουν απορροφώνται από αυτούς στην κορυφή», δήλωσε η διευθύντρια της Oxfam International, Γουίνι Μπιάνιμα.
Σύμφωνα με υπολογισμούς του Γκέιμπριελ Ζάκμαν, λέκτορα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ, περίπου 7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια από προσωπικό πλούτο βρίσκονται σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους και αν πληρωνόταν φόρος στο εισόδημα που παράγει αυτός ο πλούτος, ένα ποσό της τάξης των 190 δισ. δολαρίων θα ήταν διαθέσιμα σε κυβερνήσεις σε ετήσια βάση.
Αναφερόμενη στην εργασία του καθηγητή, η Oxfam σημείωσε ότι 30% όλου του χρηματικού πλούτου της Αφρικής βρίσκεται σε εξωχώριους λογαριασμούς, με τις χαμένες φοροεισπράξεις να αγγίζουν τα 14 δισ. δολ.. Τα χρήματα αυτά θα αρκούσαν για την υγεία και περίθαλψη 4 εκατομμυρίων παιδιών το χρόνο και για την πρόσληψη αρκετών δασκάλων ώστε κάθε παιδί της Αφρικής να μπορεί να πάει σχολείο, επισημαίνει στην έκθεσή της η οργάνωση.
Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε μεγάλη φτώχεια έχει μειωθεί κατά 650 εκατομμύρια από το 1981, παρότι ο πληθυσμός του κόσμου παγκόσμια αυξήθηκε κατά 2 εκατομμύρια στο ίδιο διάστημα, σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Το μεγαλύτερο ποσοστό της αλλαγής οφείλεται στην άνοδο της Κίνας, όπου μισό δισεκατομμύριο άτομα βγήκαν από την ακραία φτώχεια.
Οι περισσότεροι φτωχοί δεν ζουν πια στις φτωχότερες χώρες, αλλά σε χώρες με μέσο εισόδημα όπως η Ινδία, ανέφερε ο οργανισμός σε πρόσφατη έκθεσή του.
Οι ανισότητες οφείλονται εν μέρει στις διαφορές εισοδήματος, ιδιαίτερα μεταξύ μεγαλουπόλεων και αγροτικών περιοχών, αλλά επίσης και σε διαφορές στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, στην παιδεία και σε θέσεις απασχόλησης. Σύμφωνα με τον οικονομολόγο Όουεν Μπάρντερ, «οι αριθμοί φαίνεται να δείχνουν ότι οι μεγαλύτερες αιτίες της φτώχειας είναι (...) η πολιτική, οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση συγκεκριμένων ομάδων σε χώρες που κατα τα άλλα τα πάνε μια χαρά».
ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Σχόλιο: αυτό το καταφέρανε οι 62, γιατί το χρηματοπιστωτικό σύστημα κατάφερε να μας εξαρτήσει όλους από τις διάφορες μορφές χρήματος, συμπεριλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού. Φαντασθείτε τι θα γίνει αν οι συναλλαγές μας θα είναι μόνο ηλεκτρονικές.
Περιττό να πούμε ότι αν η περιουσία των 62 δεν εκφραζόταν σε χρήμα δεν θα ήταν δυνατό οι 62 να κατέχουν όλα τα υλικά και άυλα πράγματα που κατέχουν τα 3.5 δις. των ανθρώπων. Τι να τα έκαναν, δε θα είχαν ούτε το χρόνο να τα χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ούτε το χώρο για να τα αποθηκεύσουν. Αυτό είναι δυνατόν να γίνει γιατί το χρήμα από μέσο ανταλλαγής έχει μετατραπεί σε μέσο συσσώρευσης πλούτου.
Η λύση είναι η αναξαρτητοποίηση από αυτό το είδος χρήματος και το πέρασμα σε αχρήματες ανταλλαγές ή σε τοπικά νομίσματα ανταλλαγών, που από τη δημιουργία τους δεν θα επιτρέπουν τη συσσώρευση!
RSS Feed