Πoίημα της ανεπανόρθωτης Bλάβης

Να στάζει εγκλήματα φρικτά,

να πλημμυρίζουν λίμνες αίματος από

μύριες αυτοκτονίες,

ζωές κατεστραμμένες,

μόχθους χαμένους,

αξιοπρέπειες διαλυμένες.

Να μυρίζει δύσοσμα,

σαπισμένη δικαιοσύνη,

πολιτική αγυρτεία,

πλάνα δημοσιογραφία,

ζωώδη έννομη τάξη κι αδιαφορία.


Να δείχνει εφ’ όπλου μάνικα δημοσιογράφους

που ξεπλένουν πολιτικούς,

επιχειρηματίες και λομπίστες,

πωλητές τηγανητού αέρα,

φτηνούς διαφημιστές του εφήμερου.

Να έχει ισχυρούς και άθλιους

που μεγεθύνουν ανεξέλεγκτα τα πλούτη τους,

στη χρηματαγορά της ανισότητας,

χαμογελώντας σε ελεήμονες οθόνες,

να εξαγνίζουν την αδηφαγία τους.

Να εκθέτει πολιτικούς μια να στρίβουν το μαχαίρι

και μια να υπόσχονται το

μάταιο και το αδύνατο,

μιμούμενοι πατρικές φιγούρες

με ποταπό φρασεολόγιο μικροπωλητών.

Να έχει εμάς τόσο χαμηλά όσο ποτέ,

ανάμεσα σε φασίστες και μισητές καρικατούρες

και παντού ν ’αγιάζει το έγκλημα, με δοξασίες

και τελετές για τα προνόμια της

ατιμωρησίας των ισχυρών, που έγιναν δόγμα κρατικό.

Να δείχνει τα βάρη στους ώμους απ’ τα αρχαία

μας τα λάθη και τις αφέσεις αμαρτιών,

μια θύτες και μια θύματα με όλη τη μάστιγα του αιώνα,

σαν μια φάρσα ραμμένη πάνω στην ατυχία μας.


Γιατί ετούτες οι πληγές δεν αφορούν μονάχα τους θεσμούς

και τις ιδέες, αφορούν την ιστορία που μας απομένει…


Τη μικρή απόσταση απ’ το εδώ μέχρι τον αιμορραγικό θάνατο.

Γιώργος Κουτσαντώνης

http://www.artversion.eu/index.php?article39/politics5

---