Η στάση μας απέναντι στο παρελθόν είναι γενικά αντιφατική. Από τη μια πανηγυρίζουμε για τη χειραφέτηση του ατόμου από ευρύτερες κοινωνικές δεσμεύσεις, από την άλλη θρηνούμε τη συλλογικότητα και τη συνοχή που χάσαμε. Από τη μια υμνούμε τις τεχνολογικές μας κατακτήσεις, από την άλλη αναθεματίζουμε την αλλοτρίωση, ενώ η αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού συμβάλλει στην ενίσχυση της μυθολογίας γύρω από το παρελθόν.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί συμβολή στην απομυθοποίηση της κοινωνίας του παρελθόντος και στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης Λαογραφίας η οποία αξιοποιεί τις θεωρητικές και μεθοδολογικές κατακτήσεις της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και της Κοινωνικής Ιστορίας.
Μέσα από την ανίχνευση του χώρου και της οργάνωσής του ο συγγραφέας μελετά τους κοινωνικούς οργανισμούς όπου διαμορφώνονται οι κοινωνικές σχέσεις, δηλαδή κοινότητα, συγγενειακή ομάδα, οικογένεια και καταλήγει στις σχέσεις παραγωγής για τη μελέτη των οποίων προτείνει μια συγκεκριμένη προσέγγιση.
Ο Βασίλης Νιτσιάκος γεννήθηκε στην Αετομηλίτσα Ιωαννίνων το 1958. Σπούδασε Φιλολογία, Λαογραφία και Κοινωνική Ανθρωπολογία στα πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Leeds και Cambridge. Από το 1989 διδάσκει Λαογραφία στο Τμήμα Ιστορία και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου σήμερα κατέχει θέση αναπληρωτή καθηγητή. Από το 1994 μέχρι το 1998 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου του Cambridge σε διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα. Έχει συγγράψει τα βιβλία "Παραδοσιακές κοινωνικές δομές", Οδυσσέας 1991, "Οι ορεινές κοινότητες της Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας", Πλέθρον 1995, "Λαογραφικά ετερόκλητα", Οδυσσέας 1997, "Νομός Ιωαννίνων. Σύγχρονη πολιτισμική γεωγραφία" (σε συνεργασία), Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων 1998, "Τα ποτάμια της Ηπείρου. Τόποι και δρόμοι των νερών, των ανθρώπων και των πολιτισμών" (σε συνεργασία), Ν.Α.Ι. 2001 και "Χτίζοντας το χώρο και το χρόνο", Οδυσσέας 2003.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί συμβολή στην απομυθοποίηση της κοινωνίας του παρελθόντος και στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης Λαογραφίας η οποία αξιοποιεί τις θεωρητικές και μεθοδολογικές κατακτήσεις της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και της Κοινωνικής Ιστορίας.
Μέσα από την ανίχνευση του χώρου και της οργάνωσής του ο συγγραφέας μελετά τους κοινωνικούς οργανισμούς όπου διαμορφώνονται οι κοινωνικές σχέσεις, δηλαδή κοινότητα, συγγενειακή ομάδα, οικογένεια και καταλήγει στις σχέσεις παραγωγής για τη μελέτη των οποίων προτείνει μια συγκεκριμένη προσέγγιση.
Ο Βασίλης Νιτσιάκος γεννήθηκε στην Αετομηλίτσα Ιωαννίνων το 1958. Σπούδασε Φιλολογία, Λαογραφία και Κοινωνική Ανθρωπολογία στα πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Leeds και Cambridge. Από το 1989 διδάσκει Λαογραφία στο Τμήμα Ιστορία και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου σήμερα κατέχει θέση αναπληρωτή καθηγητή. Από το 1994 μέχρι το 1998 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου του Cambridge σε διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα. Έχει συγγράψει τα βιβλία "Παραδοσιακές κοινωνικές δομές", Οδυσσέας 1991, "Οι ορεινές κοινότητες της Πίνδου. Στον απόηχο της μακράς διάρκειας", Πλέθρον 1995, "Λαογραφικά ετερόκλητα", Οδυσσέας 1997, "Νομός Ιωαννίνων. Σύγχρονη πολιτισμική γεωγραφία" (σε συνεργασία), Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων 1998, "Τα ποτάμια της Ηπείρου. Τόποι και δρόμοι των νερών, των ανθρώπων και των πολιτισμών" (σε συνεργασία), Ν.Α.Ι. 2001 και "Χτίζοντας το χώρο και το χρόνο", Οδυσσέας 2003.
RSS Feed
