Με αφορμή τις αναφορές στον Τύπο για το ανανεωμένο ενδιαφέρον επενδυτών για τις Νηες, τον Αλατά και περιοχές του Νοτίου Πηλίου, οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να τονίσουμε την ανάγκη να σχεδιαστεί επιτέλους το τουριστικό μοντέλο που θα εφαρμοστεί στο νομό Μαγνησίας μετά από διαβούλευση των αρμόδιων φορέων και συνυπολογίζοντας τα σημερινά δεδομένα. Κι αυτά δεν είναι ούτε οι αμφίβολες θέσεις εργασίας που υπόσχονται ξένοι επενδυτές υφαρπάζοντας δημόσια γη σε ευτελείς τιμές ούτε το αποτυχημένο μοντέλο των μεγάλων τουριστικών μονάδων με εισαγόμενα προϊόντα και εργαζόμενους, που ήδη έχει εγκαταλειφθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Τα σημερινά δεδομένα είναι η ανάγκη να βγει η τοπική κοινωνία από την κρίση στηριγμένη στους δικούς της πόρους, η ανάγκη για την παραγωγική ανασυγκρότηση της υπαίθρου, η ανάγκη για την προστασία από την κλιματική αλλαγή που θα επηρεάσει τις ζωές και τα οικονομικά μας άμεσα, η ανάγκη για προστασία του τόπου μας από την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίησή του. Με άλλα λόγια απαιτείται ένα Σχέδιο Τουριστικής Ανάπτυξης Μαγνησίας με γνώμονα και στόχο την προστασία του περιβάλλοντος και της τοπικής κοινωνίας, αλλά και την ενίσχυσή της για να βγει από την κρίση, συνδέοντας ήπιες μορφές τουρισμού με τον πολιτισμό και με την εγχώρια και τοπική παραγωγή αγροτοδιατροφικών προϊόντων και εξασφαλίζοντας αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας στους εργαζόμενους στον τουριστικό κλάδο.
Συγκεκριμένα,
1. για να μπορεί ο τουρισμός να είναι στον τόπο μας αειφορικός, καταρχήν θα πρέπει να προστατευθεί το περιβάλλον ως φυσικός πόρος, αλλά και ως τουριστικό προϊόν, αφού αυτό είναι που έλκει τους επισκέπτες. Και στην έννοια περιβάλλον συμπεριλαμβάνουμε ταυτόχρονα το φυσικό περιβάλλον, το τοπίο, την παραδοσιακή και ιστορική κληρονομιά, την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του Πηλίου και τη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων του. Για αυτό και είμαστε αντίθετοι στις μεγάλες επενδύσεις που αλλοιώνουν όλα τα παραπάνω, όπως αυτές που προτείνονται στις Νηες, στον Αλατά και στο Νότιο Πήλιο.
2. Πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι ο Βόλος και το Πήλιο στηρίζουν την τουριστική τους ιδιαιτερότητα στις μικρές ή μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις που συχνά έχουν οικογενειακή διάσταση. Αυτό, σε συνδυασμό με ήπιες μορφές τουρισμού όπως ο περιπατητικός, ο ποδηλατικός, κ.λπ., με αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών και με εξορθολογισμό των τιμών τους μπορεί να μετατρέψει την περιοχή σε ιδιαίτερο πόλο έλξης τώρα που η κρίση στρέφει τον κόσμο στην αναζήτηση σύντομων αλλά ποιοτικών εξορμήσεων στη φύση.
3. Οι μικρές τουριστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να προστατευτούν και να δοθούν κίνητρα για την αναβάθμιση των υποδομών και των υπηρεσιών τους (ποιοτική, ενεργειακή, κ.ά.), καθώς και κίνητρα για την εκπαίδευση και απασχόληση εργαζομένων σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και με ικανοποιητικές αποδοχές (για αυτό πρέπει να γίνονται και κατάλληλοι έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες) αντί των «εισαγόμενων πρακτικά ασκούμενων» που απαντώνται σε άλλες περιοχές της χώρας.
4. Είναι απαραίτητο να συνδεθεί το αγροτοδιατροφικό μοντέλο με το τουριστικό, ώστε ποιοτικά τοπικά προϊόντα να αντικαταστήσουν τα εισαγόμενα που συχνά προσφέρονται στις τουριστικές επιχειρήσεις. Έτσι, ο επισκέπτης θα καταναλώσει καλύτερο προϊόν, θα στηριχθεί η τοπική αγροτική οικονομία και θα προβληθεί η τοπική παράδοση και γαστρονομία.
5. Πρέπει να αξιοποιηθούν ευκαιρίες και να σχεδιαστούν οι συνθήκες για την ανάπτυξη θεματικών μορφών τουρισμού, όπως ο ιατρικός, ο εναλλακτικός, κ.ά.
6. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στα νησιά των Σποράδων, καθώς αυτά αποτελούν ήδη σημαντικό τουριστικό προορισμό και η δραστηριότητα αυτή στηρίζει μεγάλο μέρος της τοπικής οικονομίας. Επειδή, όμως, όπως όλα τα νησιά, αποτελούν ιδιαίτερα ευαίσθητα οικολογικά οικοσυστήματα, θα πρέπει να αποφασιστεί η μετατροπή τους σε πράσινα νησιά και μια σειρά ενεργειών να επανασχεδιαστούν ώστε να προστατευθούν από την αλόγιστη χρήση των φυσικών τους πόρων προς όφελος των τουριστών, να επενδύσουν στην ποιότητα και στη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου, αλλά και να προσελκύσουν επισκέπτες προβάλλοντας τις πράσινες επιλογές και δραστηριότητές τους, όπως συμβαίνει με πράσινες πόλεις στο εξωτερικό.
7. Να συνδεθεί η τουριστική δραστηριότητα με την καθημερινότητα της πόλης και των χωριών, αλλά και τις εποχικές δραστηριότητες σε αυτά (μάζεμα ελιάς, μήλων, κ.ά.).
8. Να προστατευθεί ο δημόσιος χώρος και η ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών και να σταματήσουν ενέργειες ιδιωτικοποίησης μέρους του αιγιαλού από ιδιώτες, επιχειρηματίες, κ.ά. είτε με δόμηση είτε με περίφραξη.
9. Να ενισχυθεί ο οργανωμένος κατασκηνωτικός τουρισμός και να αναβαθμιστεί όπου είναι αναγκαίο.
10. Να σταματήσουν οι διώξεις των ελεύθερων κατασκηνωτών. Η απαγόρευση της φυσικής διαβίωσης αποτελεί καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και πλήγμα στον πολιτισμό μας που έτσι αξιώνει το χρηματικό αντίτιμο ως αναγκαίο σε κάθε έκφανση της ζωής μας.
Συγκεκριμένα,
1. για να μπορεί ο τουρισμός να είναι στον τόπο μας αειφορικός, καταρχήν θα πρέπει να προστατευθεί το περιβάλλον ως φυσικός πόρος, αλλά και ως τουριστικό προϊόν, αφού αυτό είναι που έλκει τους επισκέπτες. Και στην έννοια περιβάλλον συμπεριλαμβάνουμε ταυτόχρονα το φυσικό περιβάλλον, το τοπίο, την παραδοσιακή και ιστορική κληρονομιά, την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του Πηλίου και τη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων του. Για αυτό και είμαστε αντίθετοι στις μεγάλες επενδύσεις που αλλοιώνουν όλα τα παραπάνω, όπως αυτές που προτείνονται στις Νηες, στον Αλατά και στο Νότιο Πήλιο.
2. Πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι ο Βόλος και το Πήλιο στηρίζουν την τουριστική τους ιδιαιτερότητα στις μικρές ή μεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις που συχνά έχουν οικογενειακή διάσταση. Αυτό, σε συνδυασμό με ήπιες μορφές τουρισμού όπως ο περιπατητικός, ο ποδηλατικός, κ.λπ., με αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών και με εξορθολογισμό των τιμών τους μπορεί να μετατρέψει την περιοχή σε ιδιαίτερο πόλο έλξης τώρα που η κρίση στρέφει τον κόσμο στην αναζήτηση σύντομων αλλά ποιοτικών εξορμήσεων στη φύση.
3. Οι μικρές τουριστικές επιχειρήσεις θα πρέπει να προστατευτούν και να δοθούν κίνητρα για την αναβάθμιση των υποδομών και των υπηρεσιών τους (ποιοτική, ενεργειακή, κ.ά.), καθώς και κίνητρα για την εκπαίδευση και απασχόληση εργαζομένων σε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και με ικανοποιητικές αποδοχές (για αυτό πρέπει να γίνονται και κατάλληλοι έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες) αντί των «εισαγόμενων πρακτικά ασκούμενων» που απαντώνται σε άλλες περιοχές της χώρας.
4. Είναι απαραίτητο να συνδεθεί το αγροτοδιατροφικό μοντέλο με το τουριστικό, ώστε ποιοτικά τοπικά προϊόντα να αντικαταστήσουν τα εισαγόμενα που συχνά προσφέρονται στις τουριστικές επιχειρήσεις. Έτσι, ο επισκέπτης θα καταναλώσει καλύτερο προϊόν, θα στηριχθεί η τοπική αγροτική οικονομία και θα προβληθεί η τοπική παράδοση και γαστρονομία.
5. Πρέπει να αξιοποιηθούν ευκαιρίες και να σχεδιαστούν οι συνθήκες για την ανάπτυξη θεματικών μορφών τουρισμού, όπως ο ιατρικός, ο εναλλακτικός, κ.ά.
6. Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στα νησιά των Σποράδων, καθώς αυτά αποτελούν ήδη σημαντικό τουριστικό προορισμό και η δραστηριότητα αυτή στηρίζει μεγάλο μέρος της τοπικής οικονομίας. Επειδή, όμως, όπως όλα τα νησιά, αποτελούν ιδιαίτερα ευαίσθητα οικολογικά οικοσυστήματα, θα πρέπει να αποφασιστεί η μετατροπή τους σε πράσινα νησιά και μια σειρά ενεργειών να επανασχεδιαστούν ώστε να προστατευθούν από την αλόγιστη χρήση των φυσικών τους πόρων προς όφελος των τουριστών, να επενδύσουν στην ποιότητα και στη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου, αλλά και να προσελκύσουν επισκέπτες προβάλλοντας τις πράσινες επιλογές και δραστηριότητές τους, όπως συμβαίνει με πράσινες πόλεις στο εξωτερικό.
7. Να συνδεθεί η τουριστική δραστηριότητα με την καθημερινότητα της πόλης και των χωριών, αλλά και τις εποχικές δραστηριότητες σε αυτά (μάζεμα ελιάς, μήλων, κ.ά.).
8. Να προστατευθεί ο δημόσιος χώρος και η ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών και να σταματήσουν ενέργειες ιδιωτικοποίησης μέρους του αιγιαλού από ιδιώτες, επιχειρηματίες, κ.ά. είτε με δόμηση είτε με περίφραξη.
9. Να ενισχυθεί ο οργανωμένος κατασκηνωτικός τουρισμός και να αναβαθμιστεί όπου είναι αναγκαίο.
10. Να σταματήσουν οι διώξεις των ελεύθερων κατασκηνωτών. Η απαγόρευση της φυσικής διαβίωσης αποτελεί καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και πλήγμα στον πολιτισμό μας που έτσι αξιώνει το χρηματικό αντίτιμο ως αναγκαίο σε κάθε έκφανση της ζωής μας.