Ευτύχης Μπιτσάκης*
Γιατί οι λεγόμενοι «εταίροι» θέλουν να μας γονατίσουν, να μας εξευτελίσουν και τελικά να μας πεθάνουν; Το βασικό δεν είναι το χρέος. Φυσικά, τοκογλύφοι, προτεστάντες ή καθολικοί έναν θεό προσκυνούν: το χρήμα. Η άθλια συμπεριφορά τους, συμπεριφορά μπακάληδων (δεν έχω τίποτα με τους μπακάληδες, τους εξαφάνισαν εξάλλου οι πολυεθνικές), δεν εξηγείται μόνο από τη μικρότητά τους, ούτε από το ότι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι υπηρετούν πιστά τους εργοδότες τους.
Δούλοι πιστοί, ανέλαβαν ένα κυρίως θεάρεστο έργο. Να συντρίψουν την πρώτη αριστερή κυβέρνηση που εκλέχτηκε δημοκρατικά από έναν λαό στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης. Τι σημασία έχει για τον άκαρδο κόσμο τους, αν για να ανατρέψουν μια κυβέρνηση ταπεινώνουν και εξοντώνουν έναν λαό - τον λαό που τους έδωσε τα φώτα της επιστήμης, της τέχνης και της φιλοσοφίας;
Ο Μακρυγιάννης, απαριθμώντας τους διαδοχικούς κατακτητές της πατρίδας μας, κατέληγε: Εμενε πάντα μια μαγιά για την αναγέννηση του έθνους. Σήμερα ο λαός μας κινδυνεύει να χαθεί ως πολιτισμική οντότητα με την ομιογενοποίηση μέσα στη χοάνη του πολυεθνικού καπιταλισμού. (Να γίνει η Ελλάδα ένα απέραντο ξενοδοχείο - Γ. Σεφέρης).
Συνεπώς, το «όχι» της Κυριακής δεν σημαίνει μόνο την απόρριψη της πρότασης των δανειστών. Σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός υψώνει ξανά το πατριωτικό και το ηθικό του ανάστημα και συνδέεται ξανά ψυχικά με τις μεγάλες εθνικοαπελευθερωτικές παραδόσεις του. Την Κυριακή ο λαός (εκτός από τους παλαιόθεν και νυν εθελόδουλους) θα βροντοφωνάξει: «Οχι» στη νέα κατοχή. «Οχι» στα σχέδια που θέλει να μας επιβάλει η φωλέα εχιδνών, που λέγεται ΔΝΤ και γραφειοκράτες της Ε.Ε.
Και για τους εθελόδουλους και τους αδιάφορους: «Ανάξιος όποιος κάπου ακούει το προσκλητήρι των καιρών, σάλπιγγα ή τύμπανο, τ’ ακούει, δεν λέει Παρών» (Κωστής Παλαμάς)
* ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου
Γιατί οι λεγόμενοι «εταίροι» θέλουν να μας γονατίσουν, να μας εξευτελίσουν και τελικά να μας πεθάνουν; Το βασικό δεν είναι το χρέος. Φυσικά, τοκογλύφοι, προτεστάντες ή καθολικοί έναν θεό προσκυνούν: το χρήμα. Η άθλια συμπεριφορά τους, συμπεριφορά μπακάληδων (δεν έχω τίποτα με τους μπακάληδες, τους εξαφάνισαν εξάλλου οι πολυεθνικές), δεν εξηγείται μόνο από τη μικρότητά τους, ούτε από το ότι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι υπηρετούν πιστά τους εργοδότες τους.
Δούλοι πιστοί, ανέλαβαν ένα κυρίως θεάρεστο έργο. Να συντρίψουν την πρώτη αριστερή κυβέρνηση που εκλέχτηκε δημοκρατικά από έναν λαό στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης. Τι σημασία έχει για τον άκαρδο κόσμο τους, αν για να ανατρέψουν μια κυβέρνηση ταπεινώνουν και εξοντώνουν έναν λαό - τον λαό που τους έδωσε τα φώτα της επιστήμης, της τέχνης και της φιλοσοφίας;
Ο Μακρυγιάννης, απαριθμώντας τους διαδοχικούς κατακτητές της πατρίδας μας, κατέληγε: Εμενε πάντα μια μαγιά για την αναγέννηση του έθνους. Σήμερα ο λαός μας κινδυνεύει να χαθεί ως πολιτισμική οντότητα με την ομιογενοποίηση μέσα στη χοάνη του πολυεθνικού καπιταλισμού. (Να γίνει η Ελλάδα ένα απέραντο ξενοδοχείο - Γ. Σεφέρης).
Συνεπώς, το «όχι» της Κυριακής δεν σημαίνει μόνο την απόρριψη της πρότασης των δανειστών. Σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός υψώνει ξανά το πατριωτικό και το ηθικό του ανάστημα και συνδέεται ξανά ψυχικά με τις μεγάλες εθνικοαπελευθερωτικές παραδόσεις του. Την Κυριακή ο λαός (εκτός από τους παλαιόθεν και νυν εθελόδουλους) θα βροντοφωνάξει: «Οχι» στη νέα κατοχή. «Οχι» στα σχέδια που θέλει να μας επιβάλει η φωλέα εχιδνών, που λέγεται ΔΝΤ και γραφειοκράτες της Ε.Ε.
Και για τους εθελόδουλους και τους αδιάφορους: «Ανάξιος όποιος κάπου ακούει το προσκλητήρι των καιρών, σάλπιγγα ή τύμπανο, τ’ ακούει, δεν λέει Παρών» (Κωστής Παλαμάς)
* ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου
RSS Feed
