Για μια ακόμη φορά κλήθηκαν χτες 13/5/2015 και ώρα 7:00μμ στο δημαρχείο οι πρόεδροι των τοπικών συμβουλίων χωρίς να γνωρίζουν το αντικείμενο της πρόσκλησης. Εκεί τους ανακοινώθηκεαπό τον ιδιο τον δήμαρχο ότι σε όσα χωριά δεν συνεργάζονται με την ΔΕΥΑΜΒ στο θέμα της άρδευσης θα παρέμβει ο εισαγγελέας και θα γίνουν συλλήψεις! Δεν δόθηκε λόγος σε κανέναν πρόεδρο και όταν ένας από αυτούς ζήτησε να πει κάτι, δέχτηκε λεκτική επίθεση και εκεί τελείωσε μια ακόμη παράσταση του θεάτρου του παράλογου που παίζεται εδώ και ένα χρόνο αποκλειστικά στην περιοχή μας.
Στο ίδιο μοτίβο πριν από λίγες μέρες ο αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ, ο άλαλος ακούνητος και αμίλητος στις συνεδριάσεις του ΔΣ, επιτέθηκε για μια ακόμη φορά σε όλα τα χωριά απειλώντας με χλωρίωση των νερών.
Κάτοικοι της Μακρινίτσας επιβεβαίωσαν την πληροφορία ότι ο ίδιος άνθρωπος δήλωσε πως η χλωρίωση στο χωριό τους έγινε γιατί η ΔΕΥΑΜΒ δεν έχει το προσωπικό και τα λεφτά να συντηρήσει δεξαμενές και δίκτυο! Ως εκ τούτου η χλωρίωση, δηλαδή η υποβάθμιση του πόσιμου νερού, είναι ...επιβεβλημένη. Παρά όμως την δηλωμένη ανικανότητα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της η επιχείρηση έχει το θράσος να φορτώνεται και με την άρδευση, μια ακόμη ταράστια υποχρέωση.
Βιώνουμε αναμφισβήτητα την χειρότερη διακυβέρνηση σε τοπικό επίπεδο με τις αποφάσεις να παίρνονται ερήμην του κόσμου και με εφαρμογή αστυνομικής και δικαστικής καταστολής, απειλών και εκβιασμών. Απαγορεύεται στους πολίτες η παρουσία και η παρακολούθηση των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβολίου και του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΥΑΜΒ καθώς και οι συνελεύσεις και οι συγκεντρώσεις στις τοπικές κοινωνίες.
Αυτή η πολιτική έχει βέβαια καταδικαστεί στην πράξη ακόμη και από τους τοπικούς αιρετούς της παράταξης του δήμαρχου.Όλα τα χωριά εφαρμόζουν τις αποφάσεις που πήραν στις συνελέυσεις τους για αυτοδιαχείρηση της άρδευσης. πλην δύο περιπτώσεων του Άγ.Λαυρέντη και της Πορταριάς των οποίων οι πρόεδροι κρατούν στάση περίεργη και αινιγματική.
Οι απειλές πέφτουν στο κενό και δεν πρόκειται να κάμψουν το φρόνημα των κατοίκων του ορεινού όγκου . Το νερό της άρδευσης έχει μπει ήδη στο αυλάκι από τους ίδιους και ξεδιψάει τις καλλιέργειες από τις οποίες ζουν μέσα στις δύσκολές οικονομικές συνθήκες που βιώνουν.
Το αίτημα είναι δίκαιο και πάντα επίκαιρο: Η διαχείριση της άρδευσης να παραμείνει στα χέρια των τοπικών κοινωνιών, στις τοπικές κοινότητες, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όσο αυτό δεν ικανοποιείται τα χωριά δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν την ΔΕΥΑΜΒ ως διαχειριστή της άρδευσης
Στο ίδιο μοτίβο πριν από λίγες μέρες ο αντιπρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ, ο άλαλος ακούνητος και αμίλητος στις συνεδριάσεις του ΔΣ, επιτέθηκε για μια ακόμη φορά σε όλα τα χωριά απειλώντας με χλωρίωση των νερών.
Κάτοικοι της Μακρινίτσας επιβεβαίωσαν την πληροφορία ότι ο ίδιος άνθρωπος δήλωσε πως η χλωρίωση στο χωριό τους έγινε γιατί η ΔΕΥΑΜΒ δεν έχει το προσωπικό και τα λεφτά να συντηρήσει δεξαμενές και δίκτυο! Ως εκ τούτου η χλωρίωση, δηλαδή η υποβάθμιση του πόσιμου νερού, είναι ...επιβεβλημένη. Παρά όμως την δηλωμένη ανικανότητα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της η επιχείρηση έχει το θράσος να φορτώνεται και με την άρδευση, μια ακόμη ταράστια υποχρέωση.
Βιώνουμε αναμφισβήτητα την χειρότερη διακυβέρνηση σε τοπικό επίπεδο με τις αποφάσεις να παίρνονται ερήμην του κόσμου και με εφαρμογή αστυνομικής και δικαστικής καταστολής, απειλών και εκβιασμών. Απαγορεύεται στους πολίτες η παρουσία και η παρακολούθηση των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβολίου και του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΥΑΜΒ καθώς και οι συνελεύσεις και οι συγκεντρώσεις στις τοπικές κοινωνίες.
Αυτή η πολιτική έχει βέβαια καταδικαστεί στην πράξη ακόμη και από τους τοπικούς αιρετούς της παράταξης του δήμαρχου.Όλα τα χωριά εφαρμόζουν τις αποφάσεις που πήραν στις συνελέυσεις τους για αυτοδιαχείρηση της άρδευσης. πλην δύο περιπτώσεων του Άγ.Λαυρέντη και της Πορταριάς των οποίων οι πρόεδροι κρατούν στάση περίεργη και αινιγματική.
Οι απειλές πέφτουν στο κενό και δεν πρόκειται να κάμψουν το φρόνημα των κατοίκων του ορεινού όγκου . Το νερό της άρδευσης έχει μπει ήδη στο αυλάκι από τους ίδιους και ξεδιψάει τις καλλιέργειες από τις οποίες ζουν μέσα στις δύσκολές οικονομικές συνθήκες που βιώνουν.
Το αίτημα είναι δίκαιο και πάντα επίκαιρο: Η διαχείριση της άρδευσης να παραμείνει στα χέρια των τοπικών κοινωνιών, στις τοπικές κοινότητες, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όσο αυτό δεν ικανοποιείται τα χωριά δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν την ΔΕΥΑΜΒ ως διαχειριστή της άρδευσης