Την απώλεια 5,1 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα φέρουν οι νέες τεχνολογίες (ρομποτική, τεχνητή νοημοσύνη) σε 15 από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, που αντιπροσωπεύουν το 65% του εργατικού δυναμικού παγκοσμίως.
Το παραπάνω προκύπτει από την ανάλυση (Future of Jobs) του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) που δημοσιοποιήθηκε στο Νταβός. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του WEF, θα χαθούν συνολικά 7,1 εκατ. θέσεις εργασίας, που θα αντισταθμιστούν από 2 εκατ. νέες θέσεις ως το 2020.
Στην έρευνα επισημαίνονται οι προκλήσεις τις οποίες συνιστά η είσοδος των νέων τεχνολογιών στην αγορά εργασίας, που συνεπάγονται αυτοματοποίηση, εξαφανίζοντας ανθρώπινες θέσεις εργασίας, από τον κατασκευαστικό τομέα μέχρι την υγεία. Σημειώνεται πως ο ILO (International Labor Organization), ήδη προβλέπει αύξηση της παγκόσμιας ανεργίας κατά 11 εκατ. ως το 2020.
Τα 2/3 των προβλεπομένων απωλειών αναμένεται να έχουν να κάνουν με δουλειές γραφείου και διοικητικούς τομείς, καθώς «έξυπνες» συσκευές αναλαμβάνουν εργασίες ρουτίνας.
Το WEF κάνει λόγο για μια «τέταρτη βιομηχανική επανάσταση», που περιλαμβάνει τη ρομποτική, τη νανοτεχνολογία, την 3D εκτύπωση και τη βιοτεχνολογία.
Εκτιμάται πως θα επηρεαστούν όλοι οι τομείς, ωστόσο κάποιοι περισσότερο και κάποιοι λιγότερο, με την Υγεία να πλήττεται πολύ (λόγω τηλεϊατρικής), όπως και οι τομείς της ενέργειας και των χρηματοοικονομικών.
Παράλληλα όμως, θα αυξηθεί η ζήτηση για εργαζομένους με δεξιότητες υψηλής τεχνολογίας/κατάρτισης, περιλαμβανομένων data analysts.
Σχόλιο: οι νέες τεχνολογίες καταστρέφουν θέσεις εργασίας, επειδή επικρατούν καπιταλιστικές σχέσεις μισθωτής εργασίας οι οποίες λειτουργούν υπέρ του κατόχου της τεχνολογίας. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν η τεχνολογία ανήκε στα "κοινά" αγαθά, γιατί η ανάπτυξή της και οι γνώσεις που απαιτούνται για αυτό είναι έργο της ίδιας της κοινωνίας. Τότε θα μείωνε γενικά τον όγκο της κοινωνικά αναγκαίας ανθρώπινης εργασίας και θα αντιστοιχούσε λιγότερη εργασία στον καθένα μας, αρκεί να κατενεμόταν δίκαια από κοινωνικά και πολιτικά θεσπισμένους θεσμούς. Τότε θα μπορούσε κανείς να αποδεχθεί σαν πρόοδο τη νέα τεχνολογία, γιατί τώρα, αν καταστρέφει κοινούς πόρους δε μπορεί να το αποδεχθεί κανείς σαν πρόοδος. Επιπλέον: αν η νέα τεχνολογία απλά λιγοστεύει τη χρήση της βιολογικής ενέργειας που προέρχεται από την ανθρώπινη εργασία και τη συμπληρώνει με άλλες μορφές ενέργειας όπως τα ορυκτά καύσιμα, τότε επίσης δεν είναι πρόοδος, γιατί καταστρέφει αναντικατάστατους φυσικούς πόρους και μολύνει επιπλέον το το τοπικό και πλανητικό περιβάλλον, αυξάνοντας το οικολογικό γενικά αποτύπωμα.
Το παραπάνω προκύπτει από την ανάλυση (Future of Jobs) του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) που δημοσιοποιήθηκε στο Νταβός. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του WEF, θα χαθούν συνολικά 7,1 εκατ. θέσεις εργασίας, που θα αντισταθμιστούν από 2 εκατ. νέες θέσεις ως το 2020.
Στην έρευνα επισημαίνονται οι προκλήσεις τις οποίες συνιστά η είσοδος των νέων τεχνολογιών στην αγορά εργασίας, που συνεπάγονται αυτοματοποίηση, εξαφανίζοντας ανθρώπινες θέσεις εργασίας, από τον κατασκευαστικό τομέα μέχρι την υγεία. Σημειώνεται πως ο ILO (International Labor Organization), ήδη προβλέπει αύξηση της παγκόσμιας ανεργίας κατά 11 εκατ. ως το 2020.
Τα 2/3 των προβλεπομένων απωλειών αναμένεται να έχουν να κάνουν με δουλειές γραφείου και διοικητικούς τομείς, καθώς «έξυπνες» συσκευές αναλαμβάνουν εργασίες ρουτίνας.
Το WEF κάνει λόγο για μια «τέταρτη βιομηχανική επανάσταση», που περιλαμβάνει τη ρομποτική, τη νανοτεχνολογία, την 3D εκτύπωση και τη βιοτεχνολογία.
Εκτιμάται πως θα επηρεαστούν όλοι οι τομείς, ωστόσο κάποιοι περισσότερο και κάποιοι λιγότερο, με την Υγεία να πλήττεται πολύ (λόγω τηλεϊατρικής), όπως και οι τομείς της ενέργειας και των χρηματοοικονομικών.
Παράλληλα όμως, θα αυξηθεί η ζήτηση για εργαζομένους με δεξιότητες υψηλής τεχνολογίας/κατάρτισης, περιλαμβανομένων data analysts.
Σχόλιο: οι νέες τεχνολογίες καταστρέφουν θέσεις εργασίας, επειδή επικρατούν καπιταλιστικές σχέσεις μισθωτής εργασίας οι οποίες λειτουργούν υπέρ του κατόχου της τεχνολογίας. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν η τεχνολογία ανήκε στα "κοινά" αγαθά, γιατί η ανάπτυξή της και οι γνώσεις που απαιτούνται για αυτό είναι έργο της ίδιας της κοινωνίας. Τότε θα μείωνε γενικά τον όγκο της κοινωνικά αναγκαίας ανθρώπινης εργασίας και θα αντιστοιχούσε λιγότερη εργασία στον καθένα μας, αρκεί να κατενεμόταν δίκαια από κοινωνικά και πολιτικά θεσπισμένους θεσμούς. Τότε θα μπορούσε κανείς να αποδεχθεί σαν πρόοδο τη νέα τεχνολογία, γιατί τώρα, αν καταστρέφει κοινούς πόρους δε μπορεί να το αποδεχθεί κανείς σαν πρόοδος. Επιπλέον: αν η νέα τεχνολογία απλά λιγοστεύει τη χρήση της βιολογικής ενέργειας που προέρχεται από την ανθρώπινη εργασία και τη συμπληρώνει με άλλες μορφές ενέργειας όπως τα ορυκτά καύσιμα, τότε επίσης δεν είναι πρόοδος, γιατί καταστρέφει αναντικατάστατους φυσικούς πόρους και μολύνει επιπλέον το το τοπικό και πλανητικό περιβάλλον, αυξάνοντας το οικολογικό γενικά αποτύπωμα.