Η πτώση των επιτοκίων για τα ομόλογα απέφερε κέρδη 100 δισ. ευρώ, υποστηρίζει ο πρόεδρος γερμανικού οικονομικού ινστιτούτου
Είναι σαν τα αποδημητικά πουλιά: σε περιόδους κρίσης, λένε οι Αγγλοσάξονες, οι επενδυτές «πετούν στην ασφάλεια». Σε τόπους όπου μπορούν να τοποθετήσουν με απόλυτη σιγουριά τα λεφτά τους - ακόμη και αν το μέρισμά τους εκεί είναι μικρό, ως και ελάχιστο.
Ο ασφαλής, αν όχι «μακάριος» αυτός τόπος για τους επενδυτές ήταν την τελευταία πενταετία η Γερμανία. Και η συνέπεια της πρωτοφανούς αυτής «πτήσης» ήταν κάτι που δεν υπολόγιζε κανείς: η πτώση των επιτοκίων για τα γερμανικά κρατικά ομόλογα σε μηδενικό σχεδόν επίπεδο. Με αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από μελέτη του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών IWH στην ανατολικογερμανική πόλη Χάλε, η χώρα να κερδίσει πάνω από 100 δισ. ευρώ - περισσότερα, δηλαδή, από τα 90 δισ. που προσέφερε η ίδια το αντίστοιχο χρονικό διάστημα με τη μορφή πιστώσεων στην Ελλάδα.
Το συμπέρασμα του επικεφαλής της έρευνας και προέδρου του IWH Ρέιντ Γκροπ: «Η εξοικονόμηση πόρων ξεπερνά τα κόστη για την κρίση, ακόμη κι αν η Ελλάδα δεν έδινε ούτε ευρώ για την εξόφληση των χρεών της. Η Γερμανία βγαίνει λοιπόν από κάθε άποψη κερδισμένη από την ελληνική κρίση».
Ο κ. Γκροπ και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν και τον οικονομικό «νόμο» που διέπει τέτοιο κέρδος: Κάθε φορά, γράφουν, που οι χρηματιστηριακές αγορές άκουγαν άσχημες ειδήσεις για την Ελλάδα, έπεφταν σε ανάλογο βαθμό και οι τόκοι για τα γερμανικά ομόλογα. Και αντιστρόφως: όποτε καταγραφόταν βελτίωση της ελληνικής οικονομίας ανέβαιναν αντίστοιχα και οι τόκοι των γερμανικών χρεογράφων.
Ενα πρώτο παράδειγμα γι' αυτό είναι η πτώση τους κατά 30 βασικές μονάδες τον Ιανουάριο του 2015, όταν διαγραφόταν η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και άλλων 30, όταν η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ απέρριψε τη συνεργασία με την τρόικα. Ενα δεύτερο παράδειγμα είναι η επίσης μεγάλη «βουτιά» των χρεογράφων στις αρχές Ιουλίου του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας προκήρυξε και κέρδισε το δημοψήφισμα εναντίον των δανειστών.
Στον αντίποδα όλων αυτών βρίσκεται η συνθηκολόγηση της Αθήνας έναντι των δανειστών λίγες ημέρες μετά το «Οχι»: και μόνο η προοπτική ενός τρίτου προγράμματος βοήθειας για την Ελλάδα, τονίζουν οι ερευνητές, οδήγησε στην άνοδο των τόκων δανεισμού της Γερμανίας. Συσσωρευτικά, υπολογίζουν οι ίδιοι, οι θετικές ειδήσεις από την Ελλάδα προκάλεσαν το 2014-2015 την αύξησή τους κατά 1,5%.
Με αυτό το φόντο ο κ. Γκροπ συμπεραίνει αβίαστα πως ό,τι είναι κακό για την Ελλάδα είναι καλό για τη Γερμανία. Οι διακυμάνσεις των τόκων μιλούν για αυτό μια αδιάψευστη γλώσσα.
Για να αποδείξει του λόγου το αληθές χρησιμοποίησε δύο υπολογιστικές μεθόδους. Η πρώτη στηρίχθηκε στους τόκους που ίσχυαν για τη Γερμανία πριν από την κρίση, η δεύτερη (taylor rule) σε τόκους που θα προέκυπταν αν η χώρα συνέχιζε να αναπτύσσεται οικονομικά χωρίς να περιέλθει σε κρίση. Και οι δύο μέθοδοι, λέει, απέδωσαν περίπου το ίδιο αποτέλεσμα. Το κέρδος της Γερμανίας, προσθέτει, προκύπτει από την ευχέρειά της να αντικαθιστά τα λήγοντα «ακριβά» ομόλογά της με πολύ φτηνότερα νέα. …
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=729595
Διαβάστε επίσης για το ίδιο θέμα:
Χρυσοτόκος όρνιθα για το Βερολίνο τα μνημόνια
Τάσος Τσακίρογλου
Ισως οι Γερμανοί φορολογούμενοι σοκάρονταν εάν κάποια στιγμή η κυβέρνησή τους τούς έλεγε την αλήθεια για τη σχέση της χώρας τους με την Ελλάδα στη διάρκεια της κρίσης. Εάν, δηλαδή, τους αποκάλυπτε ότι, όπως έγραψε η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» την ημέρα δημοσίευσης της μελέτης του Ινστιτούτου Λάιμπνιζ, (βλ. συνέντευξη του επικεφαλής του Ινστιτούτου) «το ελληνικό δράμα βοήθησε στον ισοσκελισμό των γερμανικών λογιστικών βιβλίων», αφού το Βερολίνο κέρδισε το αστρονομικό ποσό των εκατό δισεκατομμυρίων ευρώ…
http://www.efsyn.gr/arthro/hrysotokos-ornitha-gia-verolino-ta-mnimonia
Είναι σαν τα αποδημητικά πουλιά: σε περιόδους κρίσης, λένε οι Αγγλοσάξονες, οι επενδυτές «πετούν στην ασφάλεια». Σε τόπους όπου μπορούν να τοποθετήσουν με απόλυτη σιγουριά τα λεφτά τους - ακόμη και αν το μέρισμά τους εκεί είναι μικρό, ως και ελάχιστο.
Ο ασφαλής, αν όχι «μακάριος» αυτός τόπος για τους επενδυτές ήταν την τελευταία πενταετία η Γερμανία. Και η συνέπεια της πρωτοφανούς αυτής «πτήσης» ήταν κάτι που δεν υπολόγιζε κανείς: η πτώση των επιτοκίων για τα γερμανικά κρατικά ομόλογα σε μηδενικό σχεδόν επίπεδο. Με αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από μελέτη του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών IWH στην ανατολικογερμανική πόλη Χάλε, η χώρα να κερδίσει πάνω από 100 δισ. ευρώ - περισσότερα, δηλαδή, από τα 90 δισ. που προσέφερε η ίδια το αντίστοιχο χρονικό διάστημα με τη μορφή πιστώσεων στην Ελλάδα.
Το συμπέρασμα του επικεφαλής της έρευνας και προέδρου του IWH Ρέιντ Γκροπ: «Η εξοικονόμηση πόρων ξεπερνά τα κόστη για την κρίση, ακόμη κι αν η Ελλάδα δεν έδινε ούτε ευρώ για την εξόφληση των χρεών της. Η Γερμανία βγαίνει λοιπόν από κάθε άποψη κερδισμένη από την ελληνική κρίση».
Ο κ. Γκροπ και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν και τον οικονομικό «νόμο» που διέπει τέτοιο κέρδος: Κάθε φορά, γράφουν, που οι χρηματιστηριακές αγορές άκουγαν άσχημες ειδήσεις για την Ελλάδα, έπεφταν σε ανάλογο βαθμό και οι τόκοι για τα γερμανικά ομόλογα. Και αντιστρόφως: όποτε καταγραφόταν βελτίωση της ελληνικής οικονομίας ανέβαιναν αντίστοιχα και οι τόκοι των γερμανικών χρεογράφων.
Ενα πρώτο παράδειγμα γι' αυτό είναι η πτώση τους κατά 30 βασικές μονάδες τον Ιανουάριο του 2015, όταν διαγραφόταν η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και άλλων 30, όταν η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ απέρριψε τη συνεργασία με την τρόικα. Ενα δεύτερο παράδειγμα είναι η επίσης μεγάλη «βουτιά» των χρεογράφων στις αρχές Ιουλίου του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας προκήρυξε και κέρδισε το δημοψήφισμα εναντίον των δανειστών.
Στον αντίποδα όλων αυτών βρίσκεται η συνθηκολόγηση της Αθήνας έναντι των δανειστών λίγες ημέρες μετά το «Οχι»: και μόνο η προοπτική ενός τρίτου προγράμματος βοήθειας για την Ελλάδα, τονίζουν οι ερευνητές, οδήγησε στην άνοδο των τόκων δανεισμού της Γερμανίας. Συσσωρευτικά, υπολογίζουν οι ίδιοι, οι θετικές ειδήσεις από την Ελλάδα προκάλεσαν το 2014-2015 την αύξησή τους κατά 1,5%.
Με αυτό το φόντο ο κ. Γκροπ συμπεραίνει αβίαστα πως ό,τι είναι κακό για την Ελλάδα είναι καλό για τη Γερμανία. Οι διακυμάνσεις των τόκων μιλούν για αυτό μια αδιάψευστη γλώσσα.
Για να αποδείξει του λόγου το αληθές χρησιμοποίησε δύο υπολογιστικές μεθόδους. Η πρώτη στηρίχθηκε στους τόκους που ίσχυαν για τη Γερμανία πριν από την κρίση, η δεύτερη (taylor rule) σε τόκους που θα προέκυπταν αν η χώρα συνέχιζε να αναπτύσσεται οικονομικά χωρίς να περιέλθει σε κρίση. Και οι δύο μέθοδοι, λέει, απέδωσαν περίπου το ίδιο αποτέλεσμα. Το κέρδος της Γερμανίας, προσθέτει, προκύπτει από την ευχέρειά της να αντικαθιστά τα λήγοντα «ακριβά» ομόλογά της με πολύ φτηνότερα νέα. …
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=729595
Διαβάστε επίσης για το ίδιο θέμα:
Χρυσοτόκος όρνιθα για το Βερολίνο τα μνημόνια
Τάσος Τσακίρογλου
Ισως οι Γερμανοί φορολογούμενοι σοκάρονταν εάν κάποια στιγμή η κυβέρνησή τους τούς έλεγε την αλήθεια για τη σχέση της χώρας τους με την Ελλάδα στη διάρκεια της κρίσης. Εάν, δηλαδή, τους αποκάλυπτε ότι, όπως έγραψε η «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» την ημέρα δημοσίευσης της μελέτης του Ινστιτούτου Λάιμπνιζ, (βλ. συνέντευξη του επικεφαλής του Ινστιτούτου) «το ελληνικό δράμα βοήθησε στον ισοσκελισμό των γερμανικών λογιστικών βιβλίων», αφού το Βερολίνο κέρδισε το αστρονομικό ποσό των εκατό δισεκατομμυρίων ευρώ…
http://www.efsyn.gr/arthro/hrysotokos-ornitha-gia-verolino-ta-mnimonia