ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ
ΣΤΙΣ Δ Ε ΦΟΥΡΝΑ ΚΑΙ ΚΤΗΜΕΝΙΩΝ
https://www.facebook.com/kpfournakaiktimenion
e-mail: kpfourna.ktimenion@gmail.com
​

Αιολικά στη Βουλγάρα:
Οι νέες Βεβαιώσεις Παραγωγού πρόκληση στη λογική!
 
Στο παζλ των αιολικών σταθμών στις Δημοτικές Ενότητες Φουρνά και Κτημενίων του Δήμου Καρπενησίου και Μενελαϊδας του Δήμου Σοφάδων προστέθηκε  μια νέα Βεβαίωση Παραγωγού.
 
Η Βεβαίωση εκδόθηκε από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για λογαριασμό της εταιρείας «ΑΙΟΛΙΚΗ ΡΕΝΤΙΝΑΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΙΚΕ» και αφορά στον αιολικό σταθμό εφτά (7) ανεμογεννητριών, συνολικής ισχύος 24,15 MW, στη θέση «Αλογόβρυση», στα σύνορα Ευρυτανίας και Καρδίτσας, στο βουνό της Βουλγάρας. Είναι σε υψόμετρο 1400μ – 1500μ, με το σύνολο σχεδόν των ανεμογεννητριών να χωροθετούνται μέσα στο πανέμορφο δάσος ελάτης του Δασαρχείου Φουρνά.
«Δεν έχουν ούτε ιερό,  ούτε όσιο», όπως αναφέρει ένας φίλος, που ξέρει καλά την περιοχή…
 
Αυτό το γεγονός έρχεται να προστεθεί:
- στους  4 αιολικούς σταθμούς των 25 ανεμογεννητριών, που είναι στο στάδιο της έκδοσης ή όχι της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), στις θέσεις: «Κόκκαλα», «Τρία Σύνορα», «Σπανός – Κόμπολος» και «Γάβραινα»,
- στον αιολικό σταθμό στη θέση «Κερασιά» των 4 ανεμογεννητριών, για τον οποίο εκδόθηκε Βεβαίωση Παραγωγού,
- στον αιολικό σταθμό στα Βουλγαρομνήματα των 3 ανεμογεννητριών, για τον οποίο επίσης έχει εκδοθεί Βεβαίωση Παραγωγού
- και σ’ αυτόν στη  θέση Βουλγάρα των 9 ανεμογεννητριών, για τον οποίο εκκρεμεί η Βεβαίωση Παραγωγού.
- Υπάρχει  επίσης με Βεβαίωση Παραγωγού και αυτός των 4 ανεμογεννητριών πάνω από τη Ρεντίνα.
 
Με λίγα λόγια δεν έχει μείνει κορυφή και ράχη που να μην σχεδιάζουν την εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων των 180μ ύψους 52 ανεμογεννητριών πάνω από 200MW συνολικής ισχύος. Και, φυσικά, αν αρχίσουν, ποιος τους σταματά…
 
Είναι φανερό ότι οι αδειοδοτήσεις γίνονται σταδιακά και μεθοδευμένα σε μια προσπάθεια να μας εξαντλήσουν και να κρύψουν τις παράτυπες διαδικασίες. Κυρίως να κρύψουν τη σαλαμοποίηση και τον πολυκερματισμό των έργων και των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, προκειμένου να μην φανεί το μέγεθος των συνολικών αρνητικών επιπτώσεων των επεμβάσεων με την κατασκευή των ανεμογεννητριών και τα συνοδά τους έργα, στο οικοσύστημα και στο ορεινό δασικό τοπίο∙ να παρακαμφθεί η νομοθεσία αναφορικά με τα μεγέθη των έργων σε ό,τι αφορά στην ένταξή τους στις κατηγορίες Α1 και Α2 του νόμου.
Ο αγώνας μας, κινηματικός και νομικός - αλλά και πολιτικός, γιατί τελικά το ζήτημα  είναι καθαρά πολιτικό - θα ενταθεί το επόμενο διάστημα σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει όλοι, όσοι διαχειρίζονται εξουσία,  να αντιληφθούν τις ευθύνες τους και να μη «σφυρίζουν κλέφτικα», λες και δεν συμβαίνει τίποτα.  Η φύση, η άγρια ζωή, το τοπίο, το δάσος, τα νερά, η βιώσιμη προοπτική της περιοχής, αναζητούν ειλικρινείς και ξεκάθαρες τοποθετήσεις και ενέργειες από όλους. Αρκετά πια!  
 
 Καλούμε τον κόσμο της περιοχής να πλαισιώσει την Κίνηση Πολιτών και να αγωνιστεί μαζί μας. Να δείξουμε με κάθε τρόπο και κάθε μέσο την αντίθεσή μας για να μην περάσουν αυτά τα σχέδια. Ναι, όλοι μαζί μπορούμε και θα ανατρέψουμε τα σχέδια της βιομηχανοποίησης της Βουλγάρας και όλης της περιοχής των δημοτικών μας ενοτήτων!
25.11.2021
 
Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Επιμέλεια δημοσίευσης – σχόλιο: Γιώργος Μεριζιώτης
​
Σχόλιο:
Σε αυτόν τον ιστότοπο δεν συνηθίζω να δημοσιεύω πτυχές από την καθημερινή ζωή, όμως είναι κάποιες στιγμές που η καθημερινότητα μας συνθλίβει, μας γνωστοποιεί ότι φασισμός δεν είναι μόνο κάποια φασιστικά κομματικά μορφώματα και οι φασιστοειδείς τους εκδηλώσεις. Η φασιστικοποίηση της καθημερινής ζωής έρχεται να μας υπενθυμίσει και να επιβεβαιώσει  με έναν οδυνηρό τρόπο ότι:  όσοι έλεγαν ότι η χρυσή αυγή μπορεί να έσβησε, ο χρυσαυγιτισμός, όμως, ζει και βασιλεύει είχαν/έχουν δίκιο.
Θέριεψε ο ρατσισμός, γιγαντώθηκε ο μισανθρωπισμός και η αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, ο φασίστας/φασίστρια της διπλανής πόρτας είναι αυτός/αυτή που σπέρνει το ρατσιστικό δηλητήριο, την μισαλλοδοξία και την αδιαφορία για τον συνάνθρωπο.
Αυτά που βλέπουμε στο βίντεο με την (ακούσια;) δολοφονία του μικρού κοριτσιού που συνθλίφτηκε από την πόρτα του εργοστασίου στο Κερατσίνι   ανεβάζουν τους (ακούσιους;) δράστες ένα σκαλί παραπάνω στην κλίμακα της αποκτήνωσης, γιατί η αδιαφορία  για το παιδί που βρισκόταν σφηνωμένο ανάμεσα στο μπετό και το σίδερο (πόρτα) είναι αθλιότητα και αποκτήνωση, είναι το πρώτο στάδιο του φασισμού.
Δεν με ενδιαφέρει γιατί και το πως το οκτάχρονο Ρομά κοριτσάκι η μικρή Όλγα βρέθηκε εκεί στην είσοδο του εργοστασίου, με ενδιαφέρει ότι μια μερίδα εργαζόμενων και ο/οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου όχι μόνο αδιαφόρησαν να συνδράμουν αυτό το παιδί, που βρήκε έναν αργό και βασανιστικό θάνατο  αλλά αν μπορούσαν θα έπαιρναν το κορμάκι του  και θα το πέταγαν στο κέντρο διαλογής απορριμάτων του Σχιστού που είναι κοντά ή στην χωματερή  του Ασπροπύργου – Λιοσίων που είναι λίγο πιο μακριά για να απαλλαγούν  μια και καλή από αυτήν την απρόσκλητη επισκέπτρια, γιατί όπως φάνηκε ( και δήλωσαν)  οι αστυνομικοί δεν ειδοποιηθήκαν και πήγαν τυχαία στο συμβάν όταν είδαν αναμμένους τους φάρους από το νοσοκομειακό του ΕΚΑΒ.
Η μόνη συνδρομή που είχε η μικρή Ολγα ήταν (όπως βλέπουμε στο βίντεο)  κάποιος από το εργοστάσιο  να κλωτσάει το σωματάκι της  για να δει αν είναι ζωντανή, όπως κάνουν στα ψοφίμια για να βεβαιωθούν ότι έχουν πεθάνει. 
Το εργοστάσιο γειτνιάζει με σταθμό της πυροσβεστικής και η πυροσβεστική ειδοποιήθηκε πολύ αργότερα  από το ΕΚΑΒ για να απεγκλωβίσει το άψυχο κορμάκι από την πόρτα.
Τα ΜΜΕ δεν δείχνουν στα βίντεο  πλάνα ή στις φωτογραφίες και δεν λένε  ποιο είναι αυτό το εργοστάσιο, ε λοιπόν  εγώ θα το πω αναλαμβάνοντας και την όποια ευθύνη.
​
Δείτε το βίντεο: https://www.topontiki.gr/2021/11/25/tragodia-sto-keratsini-esprochnan-me-to-podi-tin-8chroni-na-doun-an-zi-eno-iche-sinthlivi-apo-tin-porta-video/
 
Η συνέχεια εδώ: Ο φασισμός στην καθημερινή ζωή

Τάσος Τσακίρογλου

​«Η πράξη της κατανάλωσης πρέπει να είναι μια συγκεκριμένη ανθρώπινη πράξη στην οποία συμμετέχουν οι αισθήσεις μας, οι σωματικές ανάγκες μας, το αισθητικό μας γούστο – δηλαδή στην οποία να συμμετέχουμε ΕΜΕΙΣ σαν συγκεκριμένα, γεμάτα αισθήσεις, αισθήματα, κρίσεις, ανθρώπινα όντα». Με τα λόγια αυτά περιγράφει ο μεγάλος Εριχ Φρομ στο βιβλίο του «Η υγιής κοινωνία» (εκδόσεις Μπουκουμάνη) το πώς πρέπει να καταναλώνουμε: απολύτως συνειδητά και όχι σαν υπνωτισμένοι ή εθισμένοι σε μια πρακτική στην οποία το πάνω χέρι έχουν τα πράγματα και όχι εμείς.
Για τον καταναλωτισμό έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία, όμως σήμερα υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: η εξάντληση των φυσικών πόρων και η κλιματική αλλαγή. Η συνήθεια να επιθυμούμε όλο και περισσότερα πράγματα, τα οποία σύντομα θα αντικαταστήσουμε με άλλα, «καταναλώνει» το περιβάλλον και ρυπαίνει ασύστολα τον πλανήτη. Η εύπορη μεσαία τάξη των αναπτυγμένων χωρών, για να μη μιλήσουμε για τους σούπερ πλούσιους, αποτελούν μια αδηφάγα οντότητα που ροκανίζει πόρους, ισοπεδώνει βιότοπους και αφήνει ένα βαρύ οικολογικό αποτύπωμα.
Αυτό που κάποτε ήταν ένα μέσο για την ευζωία, δηλαδή μια λελογισμένη κατανάλωση, έχει γίνει εδώ και χρόνια αυτοσκοπός. Συσσωρεύω πράγματα για «να νιώθω καλά», αλλά πολύ σύντομα αισθάνομαι και πάλι δυστυχής, αφού η ακόρεστη δίψα για κατανάλωση δεν τελειώνει ποτέ. Αντίθετα, όσο περισσότερο καταναλώνω τόσο περισσότερα αντικείμενα επιθυμώ.
Οσο για τους σούπερ πλούσιους, τύπου Ελον Μασκ, Τζεφ Μπέζος ή Ρίτσαρντ Μπράνσον; Αυτοί ανταγωνίζονται πλέον σε άλλο επίπεδο. Ο χρόνος ανάμεσα στην επιθυμία τους και στην ικανοποίησή της τείνει πια να μηδενιστεί, ενώ για τους «κοινούς θνητούς» ο χρόνος αυτός μπορεί να διαρκεί για μια ζωή. Επιπλέον, αυτός ο ιδιωτικοποιημένος μεταψυχροπολεμικός ανταγωνισμός για την «κατάκτηση του διαστήματος» συνεπάγεται επιπλέον ρύπανση, ενώ οδηγεί και σε παρανοϊκά σχέδια για την «αξιοποίησή» του με εμπορικούς όρους.
Η «αλλοτρίωση», όρος που εισήγαγαν ο Χέγκελ και ο Μαρξ τον 19ο αιώνα, στις μέρες μας χτυπάει κόκκινο, καθώς συνήθως όταν αγοράζουμε ένα αντικείμενο μάλλον μας «αγοράζει» αυτό: εμείς είμαστε οι εξαρτημένοι από το προϊόν και όχι το αντίστροφο.
Προβληματικές είναι και οι σχέσεις με τους ανθρώπους, τους οποίους αντιμετωπίζουμε χρησιμοθηρικά: «καταναλώνουμε» σχέσεις με τον ίδιο τρόπο που καταναλώνουμε αντικείμενα. Συνάπτουμε σχέσεις με ωφελιμιστικό κριτήριο, ενώ τις διαλύουμε όταν διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε κάτι άλλο να κερδίσουμε.
Ο καταναλωτισμός είναι η άλλη όψη του παραγωγισμού: για τον καπιταλισμό είμαστε παραγωγικά ζώα προορισμένα να δουλεύουν όλη τους τη ζωή και καταναλωτές στα διαλείμματα και στον ελεύθερο χρόνο. Η αξία του ανθρώπου κρίνεται από το πόσο «παραγωγικός» είναι επαγγελματικά, ενώ το «κύρος» του εξαρτάται από την ποσότητα του χρήματος που διαθέτει και, κατά συνέπεια, των αντικειμένων που μπορεί να καταναλώσει.
Η απεμπλοκή από το φαντασιακό του παραγωγισμού και του καταναλωτισμού δεν θα συμβεί αυτομάτως με μια πιθανή έξοδο από τον καπιταλισμό και θα χρειαστούν πολύ περισσότερες κοινωνικές διεργασίες για την επίτευξή του.
Μέχρι να οδηγηθούμε (εάν το κατορθώσουμε κάποτε) σε μια «κοινωνία της λιτής αφθονίας», όπως την ονομάζει ο Σερζ Λατούς, ή μέχρι να δοκιμάσουμε τη «χαρούμενη μέθη της επιλεγμένης λιτής ζωής», όπως λέει ο Ιβάν Ιλιτς, ας κάνουμε μια μικρή άσκηση αυτοσυγκράτησης στη διάρκεια της Black Friday!

Το νέος στέλεχος B.1.1.529 της νόσου, που εντοπίστηκε στην Μποτσουάνα, έχει 32 μεταλλάξεις, ανησυχώντας ιδιαίτερα τους ειδικούς επιδημιολόγους:
«Όσο περισσότερο ο ιός συνεχίζει να υφίσταται σε διάφορα μέρη του κόσμου όπου δεν υπάρχουν εμβόλια, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος εμφάνισης νέων μεταλλάξεων που θα μπορούσαν να είναι πιο επιθετικές ή πιο μεταδοτικές». (Οι νέες μεταλλάξεις ως επίπτωση: Ανισότητα εμβολίων και πατέντες)
Εξακολουθούν οι ειδικοί να θεωρούν ότι η λύση για την ανοσία στον άνθρωπο είναι τα εμβόλια, ενώ νοσούν και εμβολιασμένοι. Κατά τη γνώμη μας –και το έχουμε γράψει από την αρχή της εμφάνισης του κορονοϊού-θα υπάρχουν –πέρα από τις εκφυλιστικές του κυρίως μεταλλάξεις-και πιο ισχυρές μεταλλάξεις σε κάποιους των εκατομμυρίων ξενιστών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο-πιθανότητες είναι αυτές που έχουν να κάνουν με τους μεγάλους αριθμούς. Ο αριθμός των ανθρώπων με εξασθενημένο ανοσιοποιητικό σύστημα λόγω του σημερινού τρόπου ζωής-με πολλά υποκείμενα νοσήματα και μεγάλη ηλικία στη Δύση και με αδύναμο οργανισμό λόγω υποσιτισμού στο Νότο-είναι πολύ μεγάλος(βλέπε https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/270770_i-syndimia-o-pagkosmios-kapitalismos-kai-i-eykairia-gia-koinonies).
Το ανοσιοποιητικό τους σύστημα δεν μπορεί να αναπτύξει αντισώματα ούτε με τη βοήθεια των εμβολίων, που υποτίθεται ότι αυτό θέλουν να κάνουν. Η πιθανότητα λοιπόν να αναπτύξει ο ιός ισχυρές μεταλλάξεις σε τέτοιους ξενιστές αυξάνει παντού και κυρίως στο Νότο, όπου μαζί με όλα τα άλλα οι άνθρωποι δεν έχουν και εμβόλια, αφού οι αναπτυγμένες χώρες δεν δέχθηκαν να αρθούν οι πατέντες τους για να κατασκευασθούν και στις «φτωχές» χώρες(περισσότερες από 100 χώρες είχαν καταφύγει στον ΟΗΕ για αυτό τον λόγο, αλλά δεν κατάφεραν τίποτα).
Τώρα που οι μεταλλάξεις των ιών γίνονται γρηγορότερα και λόγω της κλιματικής αλλαγής(1)- που είναι και αλλαγή συνθηκών διαβίωσης τους-και τους κάνουν πιο ισχυρούς και επικίνδυνους, θα πρέπει να μιλήσουμε για τρόπους ενίσχυσης του ανοσιοποιητικού και όχι για εμβόλια που το υποβαθμίζουν; Το ίδιο είναι να νικάει το ανοσοποιητικό μας έναν ακμαίο ιό, με το να νικάει ένα αποδυναμωμένο αντίγραφό του; Ποιος μπορεί να είναι υγιής μακροχρόνια; Αυτός που το ανοσιοποιητικό του έμαθε να αντιμετωπίζει με επιτυχία δυνατούς ιούς ή αυτός που τα κατάφερνε με κάποιους αποδυναμωμένους των εμβολίων;
Η σημαντικότερη λοιπόν αντίσταση και στην πανδημία , αλλά και στις άλλες ασθένειες, είναι η βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος των ανθρώπων, ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στις ανισορροπίες του οργανισμού που προκαλούν και προκαλούνται από τις ασθένειες.  Το κυρίαρχο-πέρα από την εναλλακτική ιατρική- ιατροφαρμακευτικό σύστημα δε βοηθούσε σε αυτό με την πολυφαρμακία και τα εμβόλια, όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια, το αντίθετο. Τι μας προτείνουν, ένα μέλλον με μάσκες και αναπνευστήρες; Δεν πρέπει επιτέλους να βρούμε τη λύση σε ένα τρόπο ζωής που μας ενισχύει το ανοσιοποιητικό και στην εξάλειψη των αιτιών που το υποβαθμίζουν;   
Επομένως ο καθένας μας θα χρειασθεί το επόμενο διάστημα να ασχοληθεί με την τόνωση και την εκγύμναση του ανοσοποιητικού του για να μπορεί καλύτερα ο οργανισμός του να αντεπεξέρχεται στις περιβαλλοντικές απειλές που όλο και θα αυξάνουν.   

Μία κρίση όπως αυτή που ζούμε σήμερα-που από υγειονομική θα εξελιχθεί σίγουρα και σε οικονομική κρίση μεγαλύτερη από αυτήν του 2008-μας δείχνει καθαρά την άμεση εξάρτηση που έχουμε όλοι οι άνθρωποι μεταξύ μας, οι «από κάτω» του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού τουλάχιστον. Ανακαλύπτουμε σε πραγματικό χρόνο πως είμαστε πολύ περισσότερο διασυνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλο, παρά τον άκρατο ατομικισμό στον οποίο μας ωθεί το βάρβαρο οικονομικό σύστημα που επικρατεί μέχρι τώρα.
Είμαστε όλοι μας αλληλο-συνδεδεμένοι, καθώς είναι πια αποδεδειγμένο ότι δεν υπάρχει ατομική υγεία, αλλά υγεία που μπορεί να διατηρηθεί μόνο σε συλλογικό επίπεδο, σε κάθε τόπο, αλλά και παγκόσμια. Όταν ο καθένας κάνει αυτά που πρέπει χάριν της υγείας της κοινότητας και η κοινότητα φροντίζει τα μέλη της, το καθένα χωριστά, γιατί η συλλογική υγεία εξαρτάται από την υγεία του καθένα.

Έχοντας όμως αυτό ως επίγνωση, μπορεί να σκεφτεί και να φανταστεί κανείς εύκολα, ένα εναλλακτικό σύστημα, στο οποίο δε θα χρειάζεται να αποθησαυρίζει, να λεηλατεί και να αρπάζει για να φροντίσει μόνο τον εαυτό και τους δικούς του, γιατί θα υπάρχει μοιρασιά στα διαθέσιμα αγαθά και φροντίδα της κοινότητας ακόμα και για τους πιο ευάλωτους. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να επανανοηματοδοτήσουμε τη ζωή μας. Μας χρειάζεται ένα σύστημα που θα προωθεί και θα αναδεικνύει τη θετική μας πλευρά, αυτή της συλλογικής συνύπαρξης. Της πλευράς μας εκείνης που θα μας οδηγήσει σε κοινωνίες αποανάπτυξης, αποφεύγοντας τη επερχόμενη κατάρρευση!

(1)Πέρα από τους κορονοϊούς και τις ασθένειες που μεταφέρονται στον άνθρωπο λόγω της προσέγγισής του, όχι μόνο με τον ζωτικό χώρο των άγριων ζώων αλλά και με το εμπόριο της άγριας ζωής, υπάρχουν τώρα, παγιδευμένοι στον πάγο της Αρκτικής, ιοί και βακτήρια που προκαλούν ασθένειες, με τις οποίες ο άνθρωπος δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή. Η Αρκτική επίσης έχει αποθηκεύσει τρομακτικούς κινδύνους από τους πιο πρόσφατους χρόνους. Στην Αλάσκα, ήδη, οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει υπολείμματα της γρίπης του 1918. Υπάρχουν όμως και στοιχεία που γνωρίζουμε για το πώς επηρεάζει το κλίμα κάποιες ασθένειες: η ελονοσία για παράδειγμα. Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι μέχρι το 2050, 5,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν να κάνουν με αυτήν την ασθένεια.

Του Βασίλη Παπαδόπουλου

Σο 1980 ο αμερικανός κοινωνιολόγος Jeremy Rifkin έγραψε ένα αξιόλογο βιβλίο με τον τίτλο „Εντροπία –μια νέα θεώρηση του κόσμου“[1]
Αφορμή για το βιβλίο αποτέλεσε η τότε συζήτηση για την ενεργειακή κρίση. Σ’ αυτό το βιβλίο ο Rifkin έδειξε ότι το σημερινό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο δεν οδηγεί σε αδιέξοδα μόνο στα ενεργειακά άλλα και σε άλλους τομείς της ζωής μας όπως λ.χ. την οικονομία, την παιδεία, την ιατρική, την πολεοδομία κ.λ.π.
Σαν απόδειξη ο Rifkin δεν έφερε ιδεολογικά ή ηθικά επιχειρήματα, αλλά το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα (2. ΘΑ) και το μέγεθός του, την Εντροπία. Για τους μη τεχνικούς, το πρώτο θερμοδυναμικό αξίωμα λέει ότι η συνολική ενέργεια σε ένα κλειστό σύστημα μένει σταθερή, παρ`ότι η ενέργεια μετατρέπεται από μία μορφή σε άλλη. Το 2.ΘΑ ορίζει την ποιότητα της ενέργειας καθώς και την κατεύθυνση των ενεργειακών μεταβολών. Ένα παράδειγμα: Δυο ίσες ποσότητες ενέργειας π.χ. 2000 Joule έχουν διαφορετική ποιότητα ανάλογα με τη θερμοκρασία τους. Η ενέργεια που βρίσκεται σε μια θερμοκρασία 1000° Κελσίου είναι πιο πολύτιμη από μια ενέργεια στους 15° Κελσίου, γιατί η πρώτη ενέργεια μπορεί να μετατραπεί σε άλλες μορφές ενέργειας π.χ. ηλεκτρική ( λέγεται και ελεύθερη ενέργεια), η δεύτερη ενέργεια δεν έχει σχεδόν καθόλου αξία (λέγεται και δεσμευμένη ενέργεια). Η Εντροπία είναι η ποσότητα εκείνη της ενέργειας που δεν μπορεί πλέον να μετατραπεί σε έργο και η οποία χάνεται.
Ο Albert Einstein θεωρούσε τον νόμο της Εντροπίας τον βασικό νόμο των επιστημών. Σε αυτό το άρθρο θα περιοριστουμε μόνο στις ενεργειακές μετατροπές και την προστασία του περιβάλλοντος.

Τα βασικά συμπεράσματα από το 2.ΘΑ εν συντομία είναι (παραπομπές και σελίδες από το βιβλίο του Rifkin στην γερμανική έκδοση):
- Ο νόμος της Εντροπίας λέει, ότι στις μετατροπές της ενέργειας και της ύλης η αξία της ενέργειας και των υλικών συνέχεια μειώνεται. Χρησιμοποιούμε πρώτες ύλες, μέταλλα, αέριο, κάρβουνο, πετρέλαιο, κλπ. που δημιουργήθηκαν πριν εκατομμύρια χρόνια και σε κάθε μετατροπή τους μειώνουμε την ποιότητά τους. Σε κάθε μετατροπή, ακόμα και με την καλύτερη μέθοδο, χάνεται για πάντα ένα μέρος της ενέργειας και της ύλης στην φύση ως απόβλητο. Χωρίς αυτήν την θυσία, χωρίς απώλειες, δεν γίνονται μετατροπές στην φύση. Ένα παράδειγμα : Το κλιματιστικό μειώνει την θερμοκρασία σε ένα σπίτι το καλοκαίρι, αλλά παράλληλα ανεβαίνει η θερμοκρασία στο μπαλκόνι που βρίσκεται ο συμπιεστής και στο εργοστάσιο που παράγει το ρεύμα για το κλιματιστικό. Η ποσότητα της ενέργειας που καταναλώθηκε στον συμπιεστή και στο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής είναι πολύ μεγαλύτερη από την ενέργεια που έβγαλε το κλιματιστικό στο σπίτι.
-Ο νόμος της Εντροπίας μας δείχνει ότι όλες οι μετατροπές στην φύση γίνονται σε μία κατεύθυνση και συγκεκριμένα από την κατάσταση της ελεύθερης σε αυτήν της δεσμευμένης ενέργειας, δηλ. στην κατεύθυνση μεγαλύτερης Εντροπίας. Αυτή η διαδικασία είναι μη αντιστρέψιμη. Μια μεταστροφή 100% του προτσές, ένα Perpetuum mobile, είναι αδύνατον να συμβεί (ς.54).
- „Ο νόμος της Εντροπίας αποδομεί την αντίληψη ότι η επιστήμη και η τεχνολογία δημιουργούν έναν κόσμο με μεγαλύτερη τάξη.“ (ς.16) και μπορούν να λύσουν όλα τα προβλήματα, όπως πίστευε ο Francis Bacon και ο John Locke το 17ο αιώνα και όπως πιστεύουν πολλοί και σήμερα. Η τεχνολογία δημιουργεί τάξη (αρνητική εντροπία) σε μερικούς τομείς, αλλά πάντοτε εις βάρος μεγαλύτερης αταξίας (Εντροπίας) στο συνολικό σύστημα (περιβάλλον). Ακόμη περισσότερο, επειδή η ποιότητα της ελεύθερης ενέργειας και τα καλά αποθέματα υλικών συνέχεια μειώνονται, πρέπει να καταβάλουμε όλο και περισσότερη προσπάθεια για να μετατρέψουμε την ενέργεια σε άλλες μορφές ή για να βγάλουμε πρώτες ύλες. Ένα παράδειγμα: Παλιά αρκούσε να τρυπήσει κανείς μερικά μέτρα για να βγάλει πετρέλαιο. Σήμερα ανοίγουνε τρύπες στον πυθμένα της θάλασσας ή πλένουνε τα ασφαλτούχα χώματα στον Καναδά για να βγάλουν πετρέλαιο. Η δαπάνη διαρκώς μεγαλώνει.
-Ο νόμος της Εντροπίας λέει, ότι στην φύση τίποτε δεν είναι δωρεάν και ότι «όλα έχουν μια αξία», ακόμη και αν αυτή δεν φαίνεται αμέσως. Τις πτήσεις π.χ. με 9.99€ τις πληρώνει μεν ο επιβάτης, τις επιπτώσεις από τους τόνους CO2 που παράγονται θα τους πληρώνουν οι μελλοντικές γενιές.

Ωραία και καλά θα πει κάποιος, άλλα τι έχουν να κάνουν τα παραπάνω με την κλιματική αλλαγή και την άνοδο του CO2; Πολύ περισσότερα από ό,τι νομίζει κανείς. Με την βοήθεια του νόμου της Εντροπίας μπορούμε να αξιολογήσουμε καλύτερα τις προτάσεις που γίνονται στις συζητήσεις για την κλιματική αλλαγή.
Σήμερα όλοι μιλάνε για αυτό το φαινόμενο. Ακόμα και αυτοί που πριν 20-30 χρόνια αρνούνταν κάθε συζήτηση και θεωρούσαν την κλιματική αλλαγή μια φαντασία δεν μπορούν να αρνηθούν την πραγματικότητα. Η μέση θερμοκρασία του πλανήτη έχει ανέβει σχεδόν 1,5°, οι πάγοι στους πόλους και στους παγετώνες λειώνουν, το διοξείδιο του άνθρακα CO2 στην ατμόσφαιρα όλο και αυξάνεται, τα ζωικά είδη εξαφανίζονται. Στην Γερμανία έχουν εξαφανιστεί περίπου 75% των εντόμων τα τελευταία 27 χρόνια[2]. Αυτό το βλέπει ο καθένας στο παμπρίζ του αυτοκινήτου του. Τα πλαστικά απόβλητα δεν έχουν μολύνει μόνο τους ωκεανούς, αλλά έφτασαν και στους πόλους. Τα τελευταία τροπικά δάση, δηλ. οι πνεύμονες του πλανήτη, καταστρέφονται για να γίνουν φυτείες φοινικέλαιου ή σόγιας. Ολόκληρες περιοχές έχουν ερημοποιηθεί και οι κάτοικοι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Οι μεταναστευτικές ροές δεν σχετίζονται μόνο με τους πολέμους, αλλά και με την καταστροφή των συνθηκών διαβίωσης. Οι καύσωνες το καλοκαίρι γίνονται συχνότεροι και οι καταστροφικοί τυφώνες αυξάνονται. Ακόμη και σε πολικές περιοχές καίγονται δάση. Το οικονομικό μας σύστημα καταστρέφει τις συνθήκες επιβίωσης του ανθρώπου. Ο καθένας μας αισθάνεται πως το κλίμα άλλαξε. Η νεολαία, που πάντοτε είναι πιο ευαίσθητη, βγαίνει κάθε Παρασκευή στους δρόμους.
Έτσι αναρωτιέται κανείς για τα αίτια αυτής της κατάστασης. Ποιος φταίει; Τι πρέπει να γίνει; Τι μπορεί ο ίδιος να κάνει ώστε να διατηρηθούν οι συνθήκες επιβίωσης του ανθρώπου στην γη;

Ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση, τα οικονομικά συμφέροντα, τον βαθμό του εγωισμού, υπάρχουν τρία ιδεολογικά στρατόπεδα που δίνουν εξηγήσεις και απαντήσεις:

A) Οι Αρνητές: Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πριν 30 χρόνια χαρακτήριζαν μηχανορραφίες τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων. Αρνούνται κάθε μέτρο και διεθνείς συνθήκες για την προστασία του περιβάλλοντος και θεωρούν την κλιματική αλλαγή σαν ένα φυσικό φαινόμενο ανεξάρτητο από τον άνθρωπο. Επιφανής εκπρόσωπος της τάσης αυτής είναι ο Donald Trump στις ΗΠΑ κι από δίπλα κόμματα όπως AfD στη Γερμανία και αντίστοιχά τους στον κόσμο. Πιστεύουν ότι μπορούμε να ζούμε ξένοιαστα όπως σήμερα και ότι ο καλός Θεός θα μας προστατεύσει.
B) Οι Μεταρρυθμιστές: Είναι αυτοί που παραδέχονται μεν την κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά πιστεύουν ότι με νέες τεχνολογίες, ειδικά μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, περισσότερη ανακύκλωση, λιγότερη κατανάλωση κρέατος κτλ. μπορούν να λυθούν τα προβλήματα. Πιστεύουν ότι οι μηχανικοί κάτι θα σκεφτούν και ότι μπορούμε να συνεχίσουμε τον ίδιο τρόπο ζωής και κατανάλωσης, αλλά τώρα «όλα οικολογικά και με ηλεκτρικά SUV αυτοκίνητα». Συνεχίζουν όμως να πιστεύουν στην συνεχή οικονομική μεγέθυνση και ορίζουν την ανθρώπινη ευτυχία κυρίως με την ποσότητα των υλικών αγαθών που έχει ή καταναλώνει κανείς.
C) Οι Ριζοσπάστες: Είναι αυτοί που ζητάνε αλλαγή στον τρόπο ζωής, στην ιδεολογία και στις αξίες μας. Υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να τον διατηρούμε πια τον υφιστάμενο τρόπο ζωής και ότι πρέπει να αρκεστούμε με λιγότερα στο μέλλον για να προστατεύσουμε τα γήινα αποθέματα, όχι γιατί πρέπει να γίνουμε ασκητές, αλλά γιατί καμιά φορά «το μισό είναι περισσότερο από το όλον»[3] Λένε ότι σιγά σιγά πρέπει να βάλουμε την ταχύτητα επιστροφής και να ξεκινήσουμε την «συρρίκνωση». Ακόμα παραπέρα ζητάνε έναν καινούργιο ορισμό των οικονομικών μεγεθών π.χ. της ανάπτυξης, του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, της εργασίας, της αμοιβής κτλπ. έτσι ώστε να συμπεριληφθούν και τα κρυφά κόστη στους λογαριασμούς.
Στις συζητήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος πολλές δυσάρεστες αλήθειες δυστυχώς αποσιωπούνται συνειδητά, παρ` ότι προβλέπονται από το 2. ΘΑ.

1.  Η τεχνολογία παρουσιάζεται σαν κάτι ουδέτερο και δεν λαμβάνεται υπ` όψιν ότι κάθε τεχνική, κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα αποτελεί μια παρέμβαση στην φύση και έχει επιπτώσεις. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι όλες οι παρεμβάσεις είναι ίδιες και δεν πρέπει να λάβουμε μέτρα. Αυτό το ξεχνάνε πολλοί όταν μιλάνε για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως την αιολική, την φωτοβολταϊκή ή την υδραυλική. Είναι αμφισβήτητα πολύ πιο φιλικές στο περιβάλλον απ` ότι το κάρβουνο, το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο ή το ουράνιο, και πρέπει να προωθηθούν (δεν μας μένει και τίποτε άλλο), αλλά και αυτές έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον (φράγματα, χιλιάδες ανεμογεννήτριες στο περιβάλλον, Panels). Για αυτό πρέπει η ενέργεια, ειδικά η ηλεκτρική, να εκτιμάται πολύ σοβαρά και να μην σπαταλιέται εύκολα για ιδιωτικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα ή πατίνια.
2.  Δεν μπορεί να υπάρχει συνέχεια ανάπτυξη. Ειδικά αυτήν την αυταπάτη αναιρεί ο νόμος της Εντροπίας. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να καταλάβουν ότι σε ένα κλειστό σύστημα[4], όπως η γη, με περιορισμένα αποθέματα, δεν μπορεί να υπάρχει απεριόριστη κατανάλωση, απεριόριστη οικονομική ανάπτυξη, απεριόριστη αύξηση του πληθυσμού της γης κτλπ. Μπορεί με ανακύκλωση, εναλλακτικές πηγές ενέργειας κλπ να λυθούν μερικά επείγοντα προβλήματα. Τα μακροπρόθεσμα προβλήματα όμως όχι. Κερδίζουμε μόνο λίγο χρόνο. Όλοι επιμένουν να ζητούν ανάπτυξη πάση θυσία, προκειμένου να μη θέσουν σε αμφισβήτηση το οικονομικό σύστημα. Την τερατώδη λέξη «συρρίκνωση» δεν την πιάνει κανείς στο στόμα του, γιατί αυτό θα είχε βαρύτατες συνέπειες (λιγότερη κατανάλωση, λιγότερο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, λιγότερα φορολογικά έσοδα, λιγότερες θέσεις εργασίας, κτλπ.), παρ` ότι είναι η μόνη ελπίδα να ανατραπεί η σημερινή οικολογική καταστροφή.
3.  Η διαθέσιμη προς καλλιέργεια γη δεν αρκεί για να τραφούν βιολογικά 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Αν κάποιος θέλει μόνο την βιολογική γεωργία πρέπει να παραδεχτεί ότι αυτή η γεωργία είναι δυνατή μόνο με εκατομμύρια συμπληρωματικούς αγρότες και οι σοδειές θα είναι σαφώς μικρότερες. Ή εργατικά χέρια όπως παλιά, ή μηχανοποίηση και χημεία. Μόνο για λίγους ανθρώπους θα είναι αυτή διαθέσιμη, δηλ. μόνο για αυτούς που θα μπορούν να την πληρώνουν. Οι υπόλοιποι θα είναι ευχαριστημένοι αν έχουν κάτι να φάνε.
   
4.  Χωρίς να σταμάτήσει η αύξηση του πληθυσμού της γης δεν είναι μόνο αυταπάτη η βιολογική γεωργία αλλά και η διατροφή η ίδια είναι σε κίνδυνο. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η γη μπορεί να θρέψει το πολύ 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Ο πληθυσμός της γης αυξάνεται εκθετικά και τετραπλασιάστηκε τα τελευταία 50 χρόνια, οι σοδειές όμως της γεωργίας αυξάνονται μόνο γραμμικά και η αύξηση μικραίνει κάθε χρόνο, παρά την χημεία και την γενετική. Κάθε νέος κάτοικος του πλανήτη πρέπει να τραφεί, χρειάζεται ενέργεια, υλικά, σπίτι, σχολεία, δρόμους κτλπ. Ήδη σήμερα πάνω από 50% των κατοίκων της γης ζουν σε πόλεις ή γιγαντουπόλεις και το ποσοστό αυτό αυξάνει συνεχώς. Οι συνθήκες διαβίωσης, τα οικολογικά και συγκοινωνιακά προβλήματα των γιγαντουπόλεων μας δείχνουν τι μας περιμένει αν δεν σταματήσει η αύξηση του πληθυσμού της γης. 
5.  Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για την κλιματική αλλαγή. Ο καθένας προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη στους άλλους. Το ακούμε κάθε μέρα. Οι αεροπορικές συγκοινωνίες εκπέμπουν μόνο 3% του C02, δεν είναι τα αυτοκίνητα αλλά τα φορτηγά το πρόβλημα, κ.ο.κ. Φυσικά και έχει ο κάθε τομέας διαφορετική συμβολή στην μόλυνση του περιβάλλοντος και στο CO2 και το μεγαλύτερο ποσοστό το έχει ο ενεργειακός τομέας, γιατί αυτός παράγει την ηλεκτρική ενέργεια για όλα τα σπίτια, τις πόλεις, τα εργοστάσια, τα τρένα κτλπ. Αν θέλουμε ο ενεργειακός τομέας να βγάζει λιγότερα απόβλητα, δεν αρκεί να αλλάξουμε την πρώτη ύλη από κάρβουνο σε αέριο ή να στήσουμε περισσότερες ανεμογεννήτριες, αλλά πρέπει να μειωθεί η ποσότητα των παραγόμενων kWh. Όλοι πρέπει να μειώσουμε την κατανάλωση της ενέργειας και των υλικών που ξοδεύουμε, γιατί κάθε kWh, και αυτή από ηλιακή ενέργεια, παράγεται με απόβλητα.
6.  Όλο και περισσότερα υλικά σήμερα ανακυκλώνονται, π.χ μέταλλα, γυαλί, χαρτί, πλαστικά. Πολλοί άνθρωποι όμως νομίζουν ότι τα υλικά που χρησιμοποιούμε μπορούν να ανακυκλωθούν και να ξαναχρησιμοποιηθούν, αν αναπτύξουμε τα κατάλληλα συστήματα και κάνουμε την ανακύκλωση πιο αποδοτική (ς.47). Ο νόμος της Εντροπίας μας λέει ότι 100% ανακύκλωση είναι αδύνατη. Τα ανακυκλώσιμα υλικά δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουν την ποσότητα και την ποιότητα των αρχικών υλικών, γιατί και η ίδια η ανακύκλωση ξοδεύει ενέργεια, αλλά και γιατί πολλά υλικά είναι τόσο πολύ διασκορπισμένα, που είναι αδύνατον να ξανασυγκεντρωθούν. Τα μικροπλαστικά π.χ. δεν μπορούμε να τα μαζέψουμε πάλι. Για αυτό δεν φτάνει να κάνουμε μόνο διαχωρισμό των σκουπιδιών και να τα ανακυκλώνουμε για να έχουμε την συνείδησή μας ήσυχη. Αυτό είναι σωστό, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να μειώσουμε ή καλύτερα να μην παράγουμε τα σκουπίδια.
   
7.  Κάθε αλλαγή της ενεργειακής βάσης στην ιστορία είχε βαρύτατες συνέπειες σε όλες τις πτυχές της ζωής, γιατί άλλαξε τις συνθήκες διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων σε σύντομο χρόνο. Συνήθως οι αλλαγές αυτές είναι βίαιες. Όποιος νομίζει ότι οι άνθρωποι εθελοντικά θα αλλάξουν τις καταναλωτικές τους συνήθειες αυταπατάται. Το κυρίαρχο οικονομικό σύστημα στηρίζεται στον εγωισμό, στον ανταγωνισμό και την μεγιστοποίηση του κέρδους και όχι στην συνεργασία και στην αλληλεγγύη. Δεν ζούμε σε έναν άγιο κόσμο. Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που αλλάζει πιο εύκολα τα πιστεύω του απ` ότι τις συνήθειές του. Δυστυχώς δεν ισχύει η σωκρατική ρήση ότι «όταν οι άνθρωποι γνωρίσουν το καλό θα το πράξουν». «Οι περισσότεροι είναι δυστυχώς κακοί»[5]. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μόνο ένα μικρό ποσοστό θα ευαισθητοποιηθεί με τη λογική και καμπάνιες διαφώτισης. Τους εγωιστές, τους ανθρώπους που εξαρτάται ο μισθός τους από τις παλιές μορφές ενέργειας δεν τους αγγίζουν αυτές οι καμπάνιες. Οι κοινωνίες θα αναγκαστούν να πάρουν δραστικά μέτρα, γιατί το μέγεθος της αλλαγής είναι τόσο μεγάλο και ο χρόνος τόσο λίγος, που δεν θα έχουν άλλη επιλογή. Αυτό θα έχει επιπτώσεις στο πολιτικό μας σύστημα, γιατί λαϊκίστικες πολιτικές δυνάμεις θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν τους υπαρκτούς φόβους των ανθρώπων. Οι πρόσφατες συζητήσεις για την αποδέσμευση από τον λιγνίτη , την ηλεκτροκίνηση στα αυτοκίνητα, τις απαγορεύσεις των Diesel αυτοκινήτων στα κέντρα των πόλεων κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση. Όμως είναι μόνο η αρχή. Ο φόρος στο CO2, η απαγόρευση των κοντινών πτήσεων, συμπληρωματική εφορία στην βενζίνη και στην ενέργεια θα έρθουν όπως το αμήν στην εκκλησία, γιατί τα απόβλητα (η Εντροπία) όλο και αυξάνονται.
8.  Στις συζητήσεις και τις προτάσεις αποσιωπούνται συνήθως τα οικονομικά συμφέροντα και τα εξωτερικά κόστη. Ένα επίκαιρο παράδειγμα. Σήμερα προβάλλεται η ηλεκτροκίνηση και η αυτόνομη κίνηση των αυτοκινήτων σαν μελλοντικές τεχνολογίες και σαν υπόσχεση για ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς να αναφέρονται οι επιπτώσεις και τα οικονομικά συμφέροντα. Από που θα προέλθει η ηλεκτρική ενέργεια για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα όταν σήμερα με χιλιάδες ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά και άλλες εναλλακτικές μορφές ενέργειας καλύπτεται μόνο 40% της ζήτησης; Η μετατροπή σε 100% ηλεκτροκίνηση με παράλληλη διατήρηση της χρησιμότητας, του αριθμού και μεγέθους των αυτοκινήτων θα αυξήσει τεράστια την ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια. Αξίζει η αυτόνομη κίνηση για τον καθένα από μας όταν κάθε δρόμος θα έχει γεμίσει με ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, θα έχει μετατραπεί σε Lasershow για τους αισθητήρες και κάθε κίνησή μας θα καταγράφεται; Ποιός έχει συμφέρον από αυτές τις αλλαγές; Ποιός θα πληρώσει πάλι τον λογαριασμό;

Αν θέλουμε να σταματήσουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος και να μειώσουμε τα σκουπίδια πρέπει να αλλάξουμε τις συνήθειές μας και να τις προσαρμόσουμε στο 2.ΘΑ. Πρέπει να χρησιμοποιούμε την ενέργεια στοχευμένα και οικονομικά, να χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς συχνότερα και να αποβάλουμε πολλές ευκολίες μας που έχουν μεγάλο κόστος. Πρέπει να μειώσουμε δραστικά την κατανάλωση και να σταματήσουμε την κουλτούρα της μίας χρήσης. Πρέπει να αλλάξουμε τις αξίες μας και να μην αναζητάμε την ευτυχία σε όλο και νέα προϊόντα, αλλά να βάζουμε το ερώτημα αν αυτό είναι «φυσικό και αναγκαίο»[6] πριν το αγοράσουμε. Να μάθουμε να εκτιμάμε τα προϊόντα που αγοράζουμε, γιατί η παραγωγή τους συνεπάγεται πάντοτε απόβλητα. Όλες οι θρησκείες και τα φιλοσοφικά συστήματα στον κόσμο ορίζουν την ευτυχία πέρα από την κατανάλωση και τον εγωισμό. Δεν είναι τυχαίο!
Τα ιδεώδη στην αρχαία Ελλάδα ήταν η σύνεση, η μετριοπάθεια, η εγκράτεια, οι πνευματικές αξίες, η λιτή ζωή με τους φίλους. Τόσο η υπερβολική φτώχεια, η αθλιότητα και ατυχία όσο και η υπερβολική τύχη, ο μεγάλος πλούτος και η υπεροψία θεωρούνταν ύβρις στην φυσική τάξη του κόσμου. Η Νέμεση τιμωρούσε πάντοτε την Ύβρη. Είναι ύβρις αυτό που κάνουμε στο περιβάλλον σήμερα και αυτή θα φέρει την Νέμεση. Πριν είναι πολύ αργά, ας σκεφτούμε την συμβουλή του Επίκουρου «θέλουμε την εγκράτεια, όχι γιατί πρέπει να πεινάμε, αλλά για να έχουμε λιγότερες μέριμνες»[7]


[1] Rifkin, Jeremy: Εντροπία –μια νέα θεώρηση του κόσμου, 1982, εκδοτικός οίκος Hoffmann und Campe, Αμβούργο.

[2] Μετρήσεις για την μείωση της βιομάζας των εντόμων που πετάνε, από τον Εντομολογικό Σύλλογο του Κρέφελτ σε 88 τοποθεσίες στην Γερμανία.

[3] «Το μισό είναι περισσότερο από το όλο». Ρήση του Πιττακού του Μυτιληναίου, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Luciano De Crescenzo, Ιστορία της ελληνικής φιλοσοφίας, οι Προσωκρατικοί, εκδοτικός οίκος Diogenes, Ζυρίχη 1985, σελ. 23.


[4] . Η γη σε σχέση με το διάστημα είναι ένα κλειστό σύστημα όσον αφορά την ύλη, γιατί αν εξαιρέσουμε μερικούς μετεωρίτες που  πέφτουν στην γη, ή μερικά διαστημόπλοια που φεύγουν από την γη, δεν γίνεται ανταλλαγή ύλης με το διάστημα. Η γη είναι ένα ανοικτό σύστημα όσον αφορά την ενέργεια, γιατί ακτινοβολεί ενέργεια στο διάστημα και δέχεται ενέργεια από τον ήλιο.

[5] «Οι περισσότεροι είναι κακοί» Ρήση του Βία του Πριηναίου, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Luciano De Crescenzo, Ιστορία της ελληνικής φιλοσοφίας, οι Προσωκρατικοί, εκδοτικός οίκος Diogenes, Ζυρίχη 1985, σελ. 25

[6] «Φυσικές και αναγκαίες» είναι οι ανθρώπινες ανάγκες, οι οποίες πρέπει να ικανοποιούνται σύμφωνα με την φιλοσοφία του Επίκουρου. Luciano De Crescenzo, Ιστορία της ελληνικής φιλοσοφίας, από τον Σωκράτη μέχρι τον Πλωτίνο, εκδοτικός οίκος Diogenes, Ζυρίχη
 1988, σελ. 167.

[7] Luciano De Crescenzo, βλέπε στο προηγ. σελ. 169.

«Η επανάσταση στη Ροζάβα. Δημοκρατική αυτονομία και γυναικεία απελευθέρωση στο Συριακό Κουρδιστάν» των KNAPP MICHAEL, AYBOGA ERCAN, FLACH ANJA (εκδόσεις Άπατρις)

Παρασκευή 26 Νοέμβρη
στις 8,00 μ.μ.
στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα
(Ζωοδόχου Πηγής 95-97 & Ισαύρων, Εξάρχεια)
 
θα μιλήσει:
Σταύρος Σταυρίδης (πανεπιστημιακός, συγγραφέας, ακτιβιστής)
 
* Κρατάμε αποστάσεις και τα μέτρα υγιεινής, προστατεύουμε ο ένας την άλλη.
 
Ελευθεριακή Πορεία
https://eleftheriakiporeia.wordpress.com
​

«ΒΙΟΖΩ», Πανελλήνια Ένωση Καταναλωτών «ΒΙΟ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΖΩΗ» Μακ Μίλαν 10, 11144 Αθήνα Τηλ: 6975536779 Ηλ.Ταχ: email@biozo.gr Ιστοσελίδες: www.biozo.gr

Δελτίο Τύπου

Κοινή Δήλωση 293 Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών

​ 293 Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών (ΟΚοιΠ), σε μια από τις μαζικότερες συλλογικές ενέργειες, ενώσαμε τη φωνή μας, συνυπογράψαμε και αποστείλαμε στον Πρωθυπουργό, την Κυβέρνηση και στο Κοινοβούλιο κοινό υπόμνημα (συνημμένο) σχετικά με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Οργανώσεις Κοινωνίας Πολιτών, εθελοντική απασχόληση και λοιπές διατάξεις» το οποίο αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση το αμέσως επόμενο διάστημα.
Η μαζική πρωτοβουλία των οργανώσεων δημιουργήθηκε με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση του εν λόγω νομοσχεδίου, που έληξε 19/11/2021 συγκεντρώνοντας πάνω από 340 σχόλια. Το σχέδιο νόμου προσπαθεί να θέσει ένα νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο και να ρυθμίσει τις σχέσεις Κράτους – Κοινωνίας των Πολιτών (ΚτΠ) αλλά και να διευθετήσει το πεδίο του εθελοντισμού.
Στην Ελλάδα σήμερα υπάρχουν χιλιάδες Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών (ΚτΠ), άτυπες ομάδες και εθελοντικοί φορείς που έχουν στηρίξει και στηρίζουν διαχρονικά τη χώρα σε ορισμένες από τις πιο εμβληματικές είτε κρίσιμες στιγμές της. Από την επί δεκαετιών ανθρωπιστική βοήθεια και αναπτυξιακή συνεργασία σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου έως τις πυρκαγιές στο Μάτι, τις πυρκαγιές του 2021, την οικονομική κρίση του 2010 με τις επακόλουθες κοινωνικές επιπτώσεις, την προσφυγική κρίση, την κλιματική κρίση, τις αδυναμίες του συστήματος υγείας, την παροχή ειδών πρώτης ανάγκης στους ευπαθέστερους των συμπολιτών μας και σε τόσα άλλα γεγονότα, η Κοινωνία των Πολιτών είναι πάντα και πρωτίστως παρούσα. Η αναγνώριση του μεγέθους της κοινωνικής προσφοράς και η υπεραξία του κοινωνικού αντίκτυπου όλων αυτών των πρωτοβουλιών και οργανώσεων, πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα της Πολιτείας.
Όπως αναφέρεται στο υπόμνημα:
“Η ανάγκη για μια ενιαία νομοθετική ρύθμιση με σκοπό να ορίσει τις σχέσεις Κράτους - Κοινωνίας των Πολιτών και την προώθηση του εθελοντισμού, να καταργήσει περίπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες και να εξασφαλίσει ένα ασφαλές και ανεξάρτητο περιβάλλον δημιουργίας και ανάπτυξης των οργανώσεων είναι μεγάλη και αποτελεί διαχρονικό αίτημα πολλών οργανώσεων. Ωστόσο, η προσέγγιση του νομοσχεδίου φαίνεται να απέχει από το αίτημα των ΟΚοιΠ, μη αξιοποιώντας μια ευκαιρία ουσιαστικής ρύθμισης και ενδυνάμωσης του χώρου.”
Τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου που προβληματίζουν τις οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών και θεωρούμε ότι χρήζουν αλλαγής και βελτίωσης είναι τα ακόλουθα:
 Η προσέγγιση του νομοσχεδίου, η οποία δεν διαφαίνεται να ενισχύει ή να υποστηρίζει την ανάπτυξη της ΚτΠ. Αντιθέτως, απουσιάζει πλήρως η διάθεση δημιουργίας ενός πλαισίου εμπιστοσύνης και ουσιαστικής συνεργασίας μεταξύ των ΟΚοιΠ και του κράτους, πολλώ δε μάλλον εν μέσω μιας μακράς περιόδου αλλεπάλληλων κρίσεων, κατά την οποία η ΚτΠ έχει αποδείξει το τεράστιο μέγεθος της κοινωνικής της προσφοράς και έχει καταφανεί η ανάγκη για διατομεακή, πολυεπίπεδη, συνεργατική δράση.
 Δημιουργείται ένα μη φιλικό περιβάλλον ανάπτυξης για μικρότερες ή νεοσύστατες οργανώσεις.
 Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε υποχρεώσεις του κράτους απέναντι στους φορείς (χρονοδιαγράμματα κ.ά.).  Δεν επιλύεται, αλλά αντίθετα ενισχύεται η ήδη περίπλοκη γραφειοκρατία.
 Εισάγονται/Επιβάλλονται ευρύτατοι περιορισμοί αμιγώς τιμωρητικού χαρακτήρα, αποκλείοντας τις Οργανώσεις της ΚτΠ που μάχονται για την αποϊδρυματοποίηση και επανένταξη των ατόμων στην κοινωνία.
 Υπάρχουν βασικές ελλείψεις σε προβλέψεις στον πολύ σημαντικό τομέα του εθελοντισμού, αφήνοντας έκθετες οργανώσεις και εθελοντές.

Το κοινό υπόμνημα (συνημμένο) συντάχθηκε από ομάδα εργασίας εκπροσώπων δικτύων οργανώσεων, οι οποίοι μετά από συναντήσεις και αφού μελέτησαν προσεκτικά το σχέδιο νόμου σε συνεργασία με ειδικούς συμβούλους, κατέληξαν σε συγκεκριμένες προτάσεις και αλλαγές που κατέθεσαν στην πλατφόρμα Δημόσιας Διαβούλευσης.

Στόχος των παρεμβάσεων είναι να διευκολύνουν την εύρυθμη λειτουργία της Κ.τ.Π. και να επιτρέψουν στο τελικό νομοσχέδιο να έχει έναν ρόλο ουσιαστικής ενδυνάμωσης και υποστήριξης των οργανώσεων και των εθελοντών.
Παραμένουμε πρόθυμοι και στην διάθεσή σας για κάθε διευκρίνιση ή πληροφορία που θα θελήσετε. Υπεύθυνος επικοινωνίας ο Γιωργ. Κωστής, Τηλ: 6975536779, Ηλ.Ταχ: biozo.bioconsumers@gmail.com
​
Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2021
Το ΔΣ της ΒΙΟΖΩ «ΒΙΟΖΩ», Πανελλήνια Ένωση Καταναλωτών «ΒΙΟ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΖΩΗ» 

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε.
Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι' αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα και για μένα.
(Τσιτσάνης)
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,
όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.
(Βαμβακάρης)
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει».
Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει.
Πότε μ' ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει.
Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες.
Μπορεί και να γίνει έτσι.
Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.
Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.
---------
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης.Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».
.
Από κείμενο του Διονύση Χαριτόπουλου

πηγή 

Ο υπουργός Ανάπτυξης δήλωσε ότι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της... Ελληνικής Δικαιοσύνης. Γιατί;
​
Μα επειδή δεν έχει καταφέρει η ελληνική δικαιοσύνη να αποφανθεί  «εάν πρέπει να βάλει στο αρχείο την υπόθεση Αβραμόπουλου και Γεωργιάδη ή να μας οδηγήσει σε κύρια ανάκριση» και είναι εδώ και χρόνια νομικά μετέωρος. 
Αν ο Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τότε τι να πουν οι απλοί πολίτες. Αυτός κάνει τουλάχιστον τρεις ραδιοτηλεοπτικές εμφανίσεις την ημέρα  στα φιλικά του ΜΜΕ, αλλά δεν έχει την ευκαιρία ο καϋμένος. Γιατί; Μα επειδή…οι δημοσιογράφοι που τον καλούν δεν τον ρωτάνε καθόλου για την υπόθεση Novartis και οι θεατές-ακροατές την έχουν ξεχάσει εντελώς.
Το ίδιο έχει γίνει και με τον Λοβέρδο. Οι πολίτες έχουν ξεχάσει ότι είναι υπόδικος ο κ. Λοβέρδος, με την κατηγορία της δωροδοκίας «για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της  Novartis με συνολικό ποσό τουλάχιστον 200.000 ευρώ». Και αυτόν δεν τον ρωτάνε τα ΜΜΕ και …δεν του κάνει καλό να συνεχίζει αμέριμνος τον προεκλογικό του αγώνα στο ΚΙΝΑΛ.(Διαβάστε επίσης: H ομερτά για τον Ανδρέα Λοβέρδο)
Να θυμίσουμε ότι αυτό το διάστημα δικάζεται στο Ισραήλ ο πρώην πρωθυπουργός Νετανιάχου, με την κατηγορία της διαπλοκής με ένα συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης. Πρόκειται για πταίσμα μπροστά στην υπόθεση Novartis, αλλά αυτός δεν έτρεξε να φωνάξει για σκευωρία.
Η υπόθεση για το σκάνδαλο Novartis έχει καθυστερήσει, αλλά αυτό δεν …οφείλεται στον λυσσασμένο πόλεμο εναντίον της εισαγγελέως διαφθοράς κυρίας Τουλουπάκη. Η κυβέρνηση απέσπασε την υπόθεση από την «εισαγγελέα διαφθοράς» (καταργώντας τη θέση με νόμο , αλλά όχι την ίδια…τη διαφθορά!), κατηγορώντας την για …σκευωρία που …αποδείχθηκε στην προανακριτική της βουλής.
Ο Γεωργιάδης ανησύχησε βέβαια, όχι γιατί καθυστερεί η ελληνική δικαιοσύνη, αλλά γιατί υπάρχει παραπομπή σε δίκη του πρώην Mister Νovartis  Κωνσταντίνου Φρουζή και δύο  γιατρών ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας από την εισαγγελέα  Πρωτοδικών Ελένη Μιχαλοπούλου, πράγμα που έφερε την υπόθεση ξανά στην επικαιρότητα.( Σκάνδαλο Novartis: Πρόταση - βόμβα εισαγγελέα για Φρουζή με αναφορά σε «χρηματισμό πολιτικών»).
Θα πρέπει να… υποστηρίξουμε με θέρμη την προσφυγή του Γεωργιάδη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Θα πρόκειται για ένα πρωτοφανές γεγονός: εν ενεργεία υπουργός στρέφεται κατά της Δικαιοσύνης της χώρας του. Η υπόθεση θα είναι και ιστορική πρεμιέρα!!!
Το ίδιο θα πρέπει να υποστηρίξουμε και…την ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει αποζημίωση από τη Novartis, όπως έκαναν οι ΗΠΑ, βάζοντας στον δημόσιο κορβανά 350 εκατ $. Τι στο διάολο… « δεδικασμένο» εξωδικαστικής συμφωνίας από τον Ιούνιο του 2020, έχουμε στη διάθεσή μας!!!