Στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι για το δημόσιο χρέος. Μακροπρόθεσμα μπορεί να πιάσει τα ελληνικά ποσοστά!
Τα γερμανικά δημόσια οικονομικά απειλούν να ξεφύγουν από κάθε έλεγχο σε μακροπρόθεσμη βάση, σύμφωνα με τις αναλύσεις του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αυτό δείχνει η τακτική έκθεση βιωσιμότητας, που του παρουσιάζουν οι ειδικοί του υπουργείου του. Η αιτία της απειλής αυτής είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Το χρέος του γερμανικού κράτους θα μπορεί να παραμείνει κοντά στο όριο του Μάαστριχτ( 60% του ΑΕΠ), μόνον εφόσον παράγοντες, όπως ο ρυθμός γεννήσεων, εξελιχθούν πολύ ευνοϊκά, ισχυρίζεται η εφημερίδα "Welt", που επικαλείται την τακτική αυτή έκθεση.
Σε ένα δυσμενές για το δημογραφικό πρόβλημα σενάριο, οι ειδικοί του Σόιμπλε προβλέπουν ότι μέχρι το 2060 ο όγκος των γερμανικών δημόσιων χρεών θα ανεβαίνει συνεχώς και θα φθάσει γύρω στο 220% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος(ΑΕΠ) της Γερμανίας. Αυτό το ποσοστό είναι κατά τι μεγαλύτερο από το σημερινό ύψος των ελληνικών δημόσιων χρεών και σχεδόν το τριπλάσιο του σημερινού της ποσοστού, που βρίσκεται στο 70% του ΑΕΠ της
Εξοικονόμηση 7 δις το χρόνο
Η γερμανική κυβέρνηση θα έπρεπε να αποταμιεύει, μετά το 2016 και κάθε χρόνο, τουλάχιστον 7.000.000.000 € (ή να εισπράττει επιπλέον), για να αποφύγει το ετήσιο δημοσιονομικό κενό. Αυτή η ανάγκη για προσαρμογή αναφέρεται στο πιο ευνοϊκό σενάριο. Στη χειρότερη περίπτωση, η απαιτούμενη ετήσια αποταμίευση θα έπρεπε να φθάσει περίπου τα 23 δισεκατομμύρια.
Για το μέλλον, υπάρχουν «σημαντικοί κίνδυνοι βιωσιμότητας». Χωρίς αντίμετρα, αυξάνεται ο κίνδυνος της δημογραφικής γήρανσης και θα οδηγήσει «σε μια μη βιώσιμη εξέλιξη του χρέους και έτσι θα περιορίζει τα όρια ελιγμών του κράτους», τονίζει η εφημερίδα "Welt".
Αλλά τα αντίμετρα θα απαιτούσαν τέτοιες κοινωνικές παροχές προς τις οικογένειες, που θα αύξαιναν κατά πολύ τις δαπάνες του κράτους και αυτό δεν το θέλει με κανένα τρόπο ο Σόιμπλε. Δεν είναι ούτε υπέρ της λύσης του δημογραφικού προβλήματος μέσω των νέων προσφύγων και μεταναστών. Προτιμά να μειώνει τις δαπάνες και προσπαθεί να αντισταθεί στα αιτήματα των άλλων υπουργών για περισσότερες δημόσιες επενδύσεις στον τομέα τους. Ακολουθεί δηλαδή πολιτικές «φαύλου κύκλου» και για τη Γερμανία, όπως ακριβώς κάνει για την Ελλάδα.
Τα γερμανικά δημόσια οικονομικά απειλούν να ξεφύγουν από κάθε έλεγχο σε μακροπρόθεσμη βάση, σύμφωνα με τις αναλύσεις του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αυτό δείχνει η τακτική έκθεση βιωσιμότητας, που του παρουσιάζουν οι ειδικοί του υπουργείου του. Η αιτία της απειλής αυτής είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Το χρέος του γερμανικού κράτους θα μπορεί να παραμείνει κοντά στο όριο του Μάαστριχτ( 60% του ΑΕΠ), μόνον εφόσον παράγοντες, όπως ο ρυθμός γεννήσεων, εξελιχθούν πολύ ευνοϊκά, ισχυρίζεται η εφημερίδα "Welt", που επικαλείται την τακτική αυτή έκθεση.
Σε ένα δυσμενές για το δημογραφικό πρόβλημα σενάριο, οι ειδικοί του Σόιμπλε προβλέπουν ότι μέχρι το 2060 ο όγκος των γερμανικών δημόσιων χρεών θα ανεβαίνει συνεχώς και θα φθάσει γύρω στο 220% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος(ΑΕΠ) της Γερμανίας. Αυτό το ποσοστό είναι κατά τι μεγαλύτερο από το σημερινό ύψος των ελληνικών δημόσιων χρεών και σχεδόν το τριπλάσιο του σημερινού της ποσοστού, που βρίσκεται στο 70% του ΑΕΠ της
Εξοικονόμηση 7 δις το χρόνο
Η γερμανική κυβέρνηση θα έπρεπε να αποταμιεύει, μετά το 2016 και κάθε χρόνο, τουλάχιστον 7.000.000.000 € (ή να εισπράττει επιπλέον), για να αποφύγει το ετήσιο δημοσιονομικό κενό. Αυτή η ανάγκη για προσαρμογή αναφέρεται στο πιο ευνοϊκό σενάριο. Στη χειρότερη περίπτωση, η απαιτούμενη ετήσια αποταμίευση θα έπρεπε να φθάσει περίπου τα 23 δισεκατομμύρια.
Για το μέλλον, υπάρχουν «σημαντικοί κίνδυνοι βιωσιμότητας». Χωρίς αντίμετρα, αυξάνεται ο κίνδυνος της δημογραφικής γήρανσης και θα οδηγήσει «σε μια μη βιώσιμη εξέλιξη του χρέους και έτσι θα περιορίζει τα όρια ελιγμών του κράτους», τονίζει η εφημερίδα "Welt".
Αλλά τα αντίμετρα θα απαιτούσαν τέτοιες κοινωνικές παροχές προς τις οικογένειες, που θα αύξαιναν κατά πολύ τις δαπάνες του κράτους και αυτό δεν το θέλει με κανένα τρόπο ο Σόιμπλε. Δεν είναι ούτε υπέρ της λύσης του δημογραφικού προβλήματος μέσω των νέων προσφύγων και μεταναστών. Προτιμά να μειώνει τις δαπάνες και προσπαθεί να αντισταθεί στα αιτήματα των άλλων υπουργών για περισσότερες δημόσιες επενδύσεις στον τομέα τους. Ακολουθεί δηλαδή πολιτικές «φαύλου κύκλου» και για τη Γερμανία, όπως ακριβώς κάνει για την Ελλάδα.
RSS Feed
