Το παγκόσμιο χρέος στο 286% του παγκοσμίου ΑΕΠ
Aθήνα: Την τελευταία επταετία το παγκόσμιο χρέος έχει αυξηθεί κατά 57 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με μελέτη της McKinsey Global Institute.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ευρήματα της συγκεκριμένης μελέτης, το παγκόσμιο χρέος έχει αυξηθεί κατά 17% του παγκοσμίου ΑΕΠ σε σχέση με το 2007.
Πλέον, το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει τα 199 τρισ. δολάρια και ισοδυναμεί με 286% του παγκοσμίου ΑΕΠ.
Το παγκόσμιο δημόσιο χρέος την τελευταία επταετία αυξήθηκε κατά 5 τρισ. δολάρια.
Σύμφωνα με την μελέτη, μόνο πέντε χώρες, η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Αργεντινή και η Ρουμανία, έχουν κατορθώσει να περιορίσουν το κρατικό χρέος τους.
Αντίθετα, οι υπόλοιπες 42 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου παρουσιάζουν αύξηση του κρατικού χρέους.
Πιο αναλυτικά, το χρέος της Κίνας αυξήθηκε κατά 83%, το χρέος της Πορτογαλίας κατά 100% ενώ το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά 103%.
Ακόμη μεγαλύτερη αύξηση κατέγραψε το χρέος της Σιγκαπούρης, φτάνοντας το 129% ενώ της Ιρλανδίας κινήθηκε ακόμη υψηλότερα στο 172%.
http://www.newsincyprus.co.uk/Economy/
Σχόλιο:
Εκτός από χρηματοοικονομικά χρέη έχουμε δημιουργήσει και οικολογικά χρέη:
Μέχρι το 1960 καταναλώναμε ετησίως το 70% των πόρων που μπορούσε να αναπαραγάγει ετήσια ο ίδιος ο πλανήτης, το 1980 το 100%, το 1999 φθάσαμε στο 120%, το 2008 στο 130%. Μέχρι το 2030 θα χρειασθούμε δύο πλανήτες;
Ένας τέτοιος όγκος χρηματικών-οικολογικών χρεών είναι «βιώσιμος»; Για να πληρωθούν όλα αυτά τα χρέη θα πρέπει να υπάρξει τεράστια δραστηριότητα της πραγματικής οικονομίας. Μεγαλύτεροι ρυθμοί «ανάπτυξης» ακόμα και από τους ρυθμούς προ κρίσης. Δηλαδή τέτοια χρήση και κατανάλωση των πόρων και του οικοσυστήματος, που το αποτέλεσμα θα είναι η κατάρρευση του ίδιου μοναδικού πλανήτη που έχουμε στη διάθεσή μας.
Όσο οι σημερινές πολιτικές(και της χριστιανοδημοκρατίας και της σοσιαλδημοκρατίας) επιμένουν στο είδος «ανάπτυξης» που υπήρχε μέχρι σήμερα- για να πληρωθούν και τα δάνεια στους πιστωτές-τόσο θα υπονομεύουν τις συνθήκες για την επιβίωση των αυριανών γενεών. Όχι μόνο η διαγραφή του ελληνικού χρέους που διεκδικούμε σήμερα, αλλά και η παγκόσμια σεισάχθεια με αποανάπτυξη είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία συνθηκών «ευζωίας» για τις ανθρώπινες κοινότητες στο μέλλον.
Aθήνα: Την τελευταία επταετία το παγκόσμιο χρέος έχει αυξηθεί κατά 57 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με μελέτη της McKinsey Global Institute.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ευρήματα της συγκεκριμένης μελέτης, το παγκόσμιο χρέος έχει αυξηθεί κατά 17% του παγκοσμίου ΑΕΠ σε σχέση με το 2007.
Πλέον, το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει τα 199 τρισ. δολάρια και ισοδυναμεί με 286% του παγκοσμίου ΑΕΠ.
Το παγκόσμιο δημόσιο χρέος την τελευταία επταετία αυξήθηκε κατά 5 τρισ. δολάρια.
Σύμφωνα με την μελέτη, μόνο πέντε χώρες, η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Αργεντινή και η Ρουμανία, έχουν κατορθώσει να περιορίσουν το κρατικό χρέος τους.
Αντίθετα, οι υπόλοιπες 42 μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου παρουσιάζουν αύξηση του κρατικού χρέους.
Πιο αναλυτικά, το χρέος της Κίνας αυξήθηκε κατά 83%, το χρέος της Πορτογαλίας κατά 100% ενώ το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά 103%.
Ακόμη μεγαλύτερη αύξηση κατέγραψε το χρέος της Σιγκαπούρης, φτάνοντας το 129% ενώ της Ιρλανδίας κινήθηκε ακόμη υψηλότερα στο 172%.
http://www.newsincyprus.co.uk/Economy/
Σχόλιο:
Εκτός από χρηματοοικονομικά χρέη έχουμε δημιουργήσει και οικολογικά χρέη:
Μέχρι το 1960 καταναλώναμε ετησίως το 70% των πόρων που μπορούσε να αναπαραγάγει ετήσια ο ίδιος ο πλανήτης, το 1980 το 100%, το 1999 φθάσαμε στο 120%, το 2008 στο 130%. Μέχρι το 2030 θα χρειασθούμε δύο πλανήτες;
Ένας τέτοιος όγκος χρηματικών-οικολογικών χρεών είναι «βιώσιμος»; Για να πληρωθούν όλα αυτά τα χρέη θα πρέπει να υπάρξει τεράστια δραστηριότητα της πραγματικής οικονομίας. Μεγαλύτεροι ρυθμοί «ανάπτυξης» ακόμα και από τους ρυθμούς προ κρίσης. Δηλαδή τέτοια χρήση και κατανάλωση των πόρων και του οικοσυστήματος, που το αποτέλεσμα θα είναι η κατάρρευση του ίδιου μοναδικού πλανήτη που έχουμε στη διάθεσή μας.
Όσο οι σημερινές πολιτικές(και της χριστιανοδημοκρατίας και της σοσιαλδημοκρατίας) επιμένουν στο είδος «ανάπτυξης» που υπήρχε μέχρι σήμερα- για να πληρωθούν και τα δάνεια στους πιστωτές-τόσο θα υπονομεύουν τις συνθήκες για την επιβίωση των αυριανών γενεών. Όχι μόνο η διαγραφή του ελληνικού χρέους που διεκδικούμε σήμερα, αλλά και η παγκόσμια σεισάχθεια με αποανάπτυξη είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία συνθηκών «ευζωίας» για τις ανθρώπινες κοινότητες στο μέλλον.
RSS Feed
