To Nερό σαν "θεραπευτικό" μέσo
Το νερό είναι από τα βασικά- αν όχι το βασικότερο- στοιχεία για τη ζωή στον πλανήτη και ιδιαίτερα για τον άνθρωπο. Το σώμα του νέου ανθρώπου π.χ. αποτελείται από 70-75% νερό-αργότερα, όταν γεράσει μειώνεται αυτό το ποσοστό και έχουμε αφυδάτωση. Στο ανθρώπινο αίμα το 90% είναι νερό. Στον εγκέφαλο έχουμε 85%. Γενικά στα σωματικά υγρά το νερό είναι ο βασικός μηχανισμός. Σαν «μεταφορέας» μπορεί να μεταφέρει και θετικές και αρνητικές επιδράσεις στους οργανισμούς και στον άνθρωπο, όπως το διατυπώσαμε και πιο πάνω.
Αν λοιπόν σαν «μεταφορέα» χρησιμοποιούμε νερό που είναι απαλλαγμένο από αρνητικές επιδράσεις, όπως είναι π.χ. των τοξικών ουσιών, τότε έχουμε στη διάθεσή μας και ένα θεραπευτικό μέσο, στην ουσία. Αρκεί βέβαια να έχει καλή δομή για να μπορεί να μεταφέρει τις θετικές επιδράσεις από τις φαρμακευτικές ουσίες: γιατί νερό με μεγάλους κρυστάλλους έχει μικρή δύναμη δέσμευσης, δηλαδή λίγη ενέργεια. Έτσι οι διαλυμένες στο νερό χρήσιμες φαρμακευτικές ουσίες από τη μια δεν μπορούν να συγκρατηθούν για πολύ στο διάλυμα και από την άλλη δεν μπορούν μαζί με το νερό να διαπερνούν τη μεμβράνη των κυττάρων για να χρησιμοποιηθούν από αυτά
Όταν μιλάμε λοιπόν για «θεραπευτικό» νερό, εννοούμε: νερό με καλή δομή, που έχει μεγάλες δυνάμεις δέσμευσης, ώστε λίγα μόνο μόρια γύρω από τη ξένη ουσία να τη συγκρατούν στο διάλυμα και να μη κατακάθεται στον οργανισμό. Ένα καλό και ενεργοποιημένο νερό επιτελεί δύο σημαντικές λειτουργίες: α) μπορεί να μεταφέρει τις ωφέλιμες ουσίες στα κύτταρα που τις χρειάζονται β) να καθαρίζει τον οργανισμό από τις επιβλαβείς ουσίες, μεταφέροντάς τες έξω από το σώμα μέσα από τον ιδρώτα, την ούρηση ή τα κόπρανα.
Αντίθετα, «μη θεραπευτικό» νερό θεωρούμε: το μη γάργαρο νερό, στο οποίο η ξένη ουσία δεν συγκρατείται και αποβάλλεται από το διάλυμα και τότε έχουμε πολλά απόβλητα στον οργανισμό. Αν η ουσία είναι επιζήμια, το μη καλό νερό δεν μπορεί να την πάρει μαζί του, όταν αποβάλλεται από τον οργανισμό και παραμένει σε αυτό. Έτσι ένα τέτοιο νερό δεν καθαρίζει τον οργανισμό. Αν δε η ουσία είναι ωφέλιμη, δεν μπορεί να τη μεταφέρει στα κύτταρα, οπότε δεν είναι καν μεταφορέας θετικών επιδράσεων, άρα και άχρηστο.
Η ενυδάτωση των κυττάρων είναι το μυστικό του νερού, σαν θεραπευτικό μέσο. Όπως λέει ο Dr Howard Murad, στο βιβλίο του: Το μυστικό του νερού. Η αντιγηραντική επιστήμη στην πράξη: «το κλειδί για την καλή υγεία είναι η διατήρηση υγειών κυττάρων, που μπορούν να συγκρατούν το νερό, όπως ακριβώς κάνουν τα νεότερα κύτταρα… το μυστικό του νερού βασίζεται στο πόσο καλά ενυδατωμένα μπορούν να μείνουν τα κύτταρά σας, προκειμένου να διατηρήσουν τις λειτουργίες τους…» Αυτό απαιτεί από τη μια τα κύτταρα να έχουν καλές υγιείς μεμβράνες, από την άλλη το νερό που προσελκύουν και εισχωρεί από τις μεμβράνες, να φέρει μαζί του θρεπτικά συστατικά και χρήσιμες ουσίες, ώστε να καταπολεμηθούν ο εκφυλισμός τους και οι αρρώστιες.
Ο λεγόμενος δείκτης κυτταρικής υγείας συνίσταται στη δυνατότητα των κυττάρων να συγκρατούν στη συνέχεια το κυτταρικό νερό. Αυτό απαιτεί και μια διατροφή των ανθρώπων-αν θέλουν να είναι υγιείς-πλούσια σε συστατικά που είναι απαραίτητα για υγιείς μεμβράνες κυττάρων. Δηλαδή πλούσια σε αντιοξειδωτικά, μέταλλα, βιταμίνες και ενώσεις φυτικής βάσης. Αυτός ο δείκτης της κυτταρικής υγείας μειώνεται είτε με την ασθένεια, είτε με τη γήρανση, και συνδέεται με τον εκφυλισμό ή τον θάνατο των κυττάρων, καθώς και με κατεστραμμένες κυτταρικές μεμβράνες. Έχει αποδειχθεί επίσης ότι μειώνεται όταν κανείς βρίσκεται σε κατάσταση στρες, ενώ αντίθετα αυξάνεται όταν κανείς είναι ήρεμος και γυμνάζεται αυξάνοντας τη μυϊκή του μάζα. Δείχνει επίσης και τη σχέση μεταξύ του κυτταρικού νερού και του νερού που υπάρχει έξω από τα κύτταρα, στο σώμα.
Η ενυδάτωσή μας δεν εξασφαλίζεται οπωσδήποτε πίνοντας πολύ νερό-που προτείνεται π.χ. από πολλούς γιατρούς. Το πρόβλημα της αφυδάτωσης έχει να κάνει με το είδος του νερού που τροφοδοτούμε το σώμα μας και στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, καθώς και με τη κυτταρική υγεία μας. Όσο είμαστε νέοι, είμαστε και περισσότερο ενυδατωμένοι. Με την έννοια ότι τα κύτταρά μας, έχοντας ανθεκτικότερες μεμβράνες, είναι σε θέση να συγκρατούν το απαραίτητο νερό μέσα τους, ώστε να λειτουργούν σωστά[1] και έτσι να λειτουργούν όπως πρέπει και τα διάφορα όργανα, καθώς και να γίνεται καλύτερα η επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων. Όσο μεγαλώνουμε το ποσοστό του «ενεργού» νερού μέσα μας λιγοστεύει και μπορεί να φθάσει μέχρι και σε ποσοστό 50%. Αυτό συμβαίνει καθώς το σώμα χάνει την ικανότητά του να επιδιορθώνει και να παράγει νέα κύτταρα τόσο γρήγορα, όσο ήταν νέο. Έτσι το νερό δεν συγκρατείται όσο θα έπρεπε μέσα στα κύτταρα και περνά στον ενδιάμεσο χώρο, μεταξύ των κυττάρων. Είναι το εξωκυτταρικό νερό με τη μορφή σωματικών υγρών, όπου αν παραμένει χωρίς να αποβάλλεται από το σώμα, είναι άχρηστο και δημιουργεί το πρόβλημα του πάχους και της νωθρότητας[2]. «‘Οσο νερό και αν πίνετε, δεν είναι ποτέ αρκετό για να μείνετε ενυδατωμένοι και να νοιώθετε καλά, αν δεν μπορεί να μείνει μέσα στα κύτταρά σας», συμβουλεύει ο Dr Howard Murad, στο παραπάνω αναφερθέν βιβλίο του. Και συνεχίζει : Πρώτα πρέπει να κλείσουν οι ρωγμές των μεμβρανών των κυττάρων και έπειτα να εξασφαλισθεί νερό υψηλής ποιότητας, το οποίο δεν προέρχεται οπωσδήποτε από τη βρύση ή κάποιο μπουκάλι.
Θεραπευτικό νερό λοιπόν έχουμε όταν είναι καθαρό και τρεχούμενο από πηγές, ποτάμια, βρύσες. « Αν βρεθείς σε δύσκολες στιγμές στη ζωή σου, και δεν ξέρεις σε ποιον να απευθυνθείς για βοήθεια, πήγαινε σε μια πηγή στο βουνό και άκου τη μουσική που παίζει το νερό της. Τότε, όλα, θα δεις, όλα θα πάνε καλά…». Λέγανε κάποιοι παλιοί.
Αντίθετα ένα στάσιμο, σε φιάλη ή μπιτόνι νερό είναι ανενεργό και μη θεραπευτικό.
Επίσης ένα χλωριωμένο νερό δε μπορεί να είναι θεραπευτικό, είναι αντίθετα επιβλαβές.
Χλώριο: είναι νευροτοξίνη και σχηματίζει καρκινογόνες ενώσεις, υπεύθυνο για καρδιακές παθήσεις-αρτηριοσκλήρωση. Επίσης σκοτώνει τα προβιοτικά(καλά) βακτηρίδια του παχέος εντέρου
Χλωρίωση νερού:
• Στα ύψη οι καρδιακές παθήσεις από την εφαρμογή της: φθορά εσωτερικής επένδυσης αρτηριών(χαράκωση), διευκόλυνση χοληστερόλης για το «στοκάρισμα» των αρτηριών.
• Μειώνει την αποτελεσματικότητα του πεπτικού συστήματος, γιατί σκοτώνει τα προβιοτικά, τα οποία βοηθούν στο τελικό στάδιο πέψης και συνθέτουν βιταμίνες. Αυτά είναι το 2ο ανοσιοποιητικό μας σύστημα.
• Μακροπρόθεσμη μείωση υγείας
Ενεργοποίηση –καθαρισμός του νερού
Η σπειροειδής (μαθηματικά υπερβολική)[3], με μορφή δίνης κίνηση του νερού του δίνει ενέργεια(σπάει τα μεγάλα κλούστερ) στη φύση, καθώς κινείται σε ρυάκια, ποτάμια, υπόγεια ποτάμια-πηγές κ.λπ. Επίσης όταν ανακατεύουμε με μορφή δίνης το νερό, κάνοντας διαλύματα, αυξάνουμε ακριβώς τη δυνατότητα δέσμευσης της ουσίας -που ανακατεύουμε- από το νερό, ενεργοποιώντας το. Το ίδιο κάνουμε όταν «δυναποποιούμε» το νερό στα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Οι μικροοργανισμοί έχουν μεγάλη σχέση με τη διαδικασία του καθαρισμού του νερού στη φύση. Η δύναμη αυτοκαθαρισμού του νερού λειτουργεί καλά και σωστά στο πλαίσιο των τοπικών οικοσυστημάτων, που έχουν ένα πλούσιο υδάτινο σύστημα πυραμίδας.
[1] Το κυτταρικό νερό βοηθά τα κύτταρα να γίνονται πιο αποδοτικά. Αυξάνει το βαθμό του μεταβολισμού, άρα τη χρήση ενέργειας και τις καύσεις των θερμίδων, οπότε υπάρχει και μείωση βάρους.
[2] Αυτό που λέγεται «κατακράτηση υγρών», αφορά ακριβώς στο εξωκυτταρικό νερό, που αν υπάρχει σημαίνει και αύξηση του βάρους του σώματος.
[3] Η μορφή_κίνησης που δημιουργεί, αναπτύσσει, εξαγνίζει και «μεγαλώνει», είναι η "υπερβολική σπειροειδής κίνηση", που εξωτερικά είναι φυγόκεντρη και εσωτερικά κινείται προς το κέντρο. Την συναντούμε παντού στην Φύση: στις σπείρες των νεφελωμάτων του διαστήματος, στην κίνηση του ηλιακού μας συστήματος, στον σχηματισμό του γαλαξία, στους ατμοσφαιρικούς κυκλώνες, στην φυσική ροή του νερού, στην κυκλοφορία του αίματος, στα ρεύματα του αέρα. Η περιστροφική κίνηση προς τα μέσα - η «υπερβολική σπειροειδής κίνηση» - είναι συνώνυμη με την πτώση της θερμοκρασίας, την συστολή, τη συγκέντρωση. Η αντίστροφη κίνηση είναι συνώνυμη με την άνοδο της θερμοκρασίας, την θερμότητα, την διαστολή, την επέκταση, την έκρηξη.
Πιο αναλυτικά για το νερό σαν βάση για την ευζωία του ανθρώπου και των άλλων μορφών ζωής διαβάστε την ανάρτησή μας:
http://www.topikopoiisi.com/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/to-n
Το νερό είναι από τα βασικά- αν όχι το βασικότερο- στοιχεία για τη ζωή στον πλανήτη και ιδιαίτερα για τον άνθρωπο. Το σώμα του νέου ανθρώπου π.χ. αποτελείται από 70-75% νερό-αργότερα, όταν γεράσει μειώνεται αυτό το ποσοστό και έχουμε αφυδάτωση. Στο ανθρώπινο αίμα το 90% είναι νερό. Στον εγκέφαλο έχουμε 85%. Γενικά στα σωματικά υγρά το νερό είναι ο βασικός μηχανισμός. Σαν «μεταφορέας» μπορεί να μεταφέρει και θετικές και αρνητικές επιδράσεις στους οργανισμούς και στον άνθρωπο, όπως το διατυπώσαμε και πιο πάνω.
Αν λοιπόν σαν «μεταφορέα» χρησιμοποιούμε νερό που είναι απαλλαγμένο από αρνητικές επιδράσεις, όπως είναι π.χ. των τοξικών ουσιών, τότε έχουμε στη διάθεσή μας και ένα θεραπευτικό μέσο, στην ουσία. Αρκεί βέβαια να έχει καλή δομή για να μπορεί να μεταφέρει τις θετικές επιδράσεις από τις φαρμακευτικές ουσίες: γιατί νερό με μεγάλους κρυστάλλους έχει μικρή δύναμη δέσμευσης, δηλαδή λίγη ενέργεια. Έτσι οι διαλυμένες στο νερό χρήσιμες φαρμακευτικές ουσίες από τη μια δεν μπορούν να συγκρατηθούν για πολύ στο διάλυμα και από την άλλη δεν μπορούν μαζί με το νερό να διαπερνούν τη μεμβράνη των κυττάρων για να χρησιμοποιηθούν από αυτά
Όταν μιλάμε λοιπόν για «θεραπευτικό» νερό, εννοούμε: νερό με καλή δομή, που έχει μεγάλες δυνάμεις δέσμευσης, ώστε λίγα μόνο μόρια γύρω από τη ξένη ουσία να τη συγκρατούν στο διάλυμα και να μη κατακάθεται στον οργανισμό. Ένα καλό και ενεργοποιημένο νερό επιτελεί δύο σημαντικές λειτουργίες: α) μπορεί να μεταφέρει τις ωφέλιμες ουσίες στα κύτταρα που τις χρειάζονται β) να καθαρίζει τον οργανισμό από τις επιβλαβείς ουσίες, μεταφέροντάς τες έξω από το σώμα μέσα από τον ιδρώτα, την ούρηση ή τα κόπρανα.
Αντίθετα, «μη θεραπευτικό» νερό θεωρούμε: το μη γάργαρο νερό, στο οποίο η ξένη ουσία δεν συγκρατείται και αποβάλλεται από το διάλυμα και τότε έχουμε πολλά απόβλητα στον οργανισμό. Αν η ουσία είναι επιζήμια, το μη καλό νερό δεν μπορεί να την πάρει μαζί του, όταν αποβάλλεται από τον οργανισμό και παραμένει σε αυτό. Έτσι ένα τέτοιο νερό δεν καθαρίζει τον οργανισμό. Αν δε η ουσία είναι ωφέλιμη, δεν μπορεί να τη μεταφέρει στα κύτταρα, οπότε δεν είναι καν μεταφορέας θετικών επιδράσεων, άρα και άχρηστο.
Η ενυδάτωση των κυττάρων είναι το μυστικό του νερού, σαν θεραπευτικό μέσο. Όπως λέει ο Dr Howard Murad, στο βιβλίο του: Το μυστικό του νερού. Η αντιγηραντική επιστήμη στην πράξη: «το κλειδί για την καλή υγεία είναι η διατήρηση υγειών κυττάρων, που μπορούν να συγκρατούν το νερό, όπως ακριβώς κάνουν τα νεότερα κύτταρα… το μυστικό του νερού βασίζεται στο πόσο καλά ενυδατωμένα μπορούν να μείνουν τα κύτταρά σας, προκειμένου να διατηρήσουν τις λειτουργίες τους…» Αυτό απαιτεί από τη μια τα κύτταρα να έχουν καλές υγιείς μεμβράνες, από την άλλη το νερό που προσελκύουν και εισχωρεί από τις μεμβράνες, να φέρει μαζί του θρεπτικά συστατικά και χρήσιμες ουσίες, ώστε να καταπολεμηθούν ο εκφυλισμός τους και οι αρρώστιες.
Ο λεγόμενος δείκτης κυτταρικής υγείας συνίσταται στη δυνατότητα των κυττάρων να συγκρατούν στη συνέχεια το κυτταρικό νερό. Αυτό απαιτεί και μια διατροφή των ανθρώπων-αν θέλουν να είναι υγιείς-πλούσια σε συστατικά που είναι απαραίτητα για υγιείς μεμβράνες κυττάρων. Δηλαδή πλούσια σε αντιοξειδωτικά, μέταλλα, βιταμίνες και ενώσεις φυτικής βάσης. Αυτός ο δείκτης της κυτταρικής υγείας μειώνεται είτε με την ασθένεια, είτε με τη γήρανση, και συνδέεται με τον εκφυλισμό ή τον θάνατο των κυττάρων, καθώς και με κατεστραμμένες κυτταρικές μεμβράνες. Έχει αποδειχθεί επίσης ότι μειώνεται όταν κανείς βρίσκεται σε κατάσταση στρες, ενώ αντίθετα αυξάνεται όταν κανείς είναι ήρεμος και γυμνάζεται αυξάνοντας τη μυϊκή του μάζα. Δείχνει επίσης και τη σχέση μεταξύ του κυτταρικού νερού και του νερού που υπάρχει έξω από τα κύτταρα, στο σώμα.
Η ενυδάτωσή μας δεν εξασφαλίζεται οπωσδήποτε πίνοντας πολύ νερό-που προτείνεται π.χ. από πολλούς γιατρούς. Το πρόβλημα της αφυδάτωσης έχει να κάνει με το είδος του νερού που τροφοδοτούμε το σώμα μας και στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, καθώς και με τη κυτταρική υγεία μας. Όσο είμαστε νέοι, είμαστε και περισσότερο ενυδατωμένοι. Με την έννοια ότι τα κύτταρά μας, έχοντας ανθεκτικότερες μεμβράνες, είναι σε θέση να συγκρατούν το απαραίτητο νερό μέσα τους, ώστε να λειτουργούν σωστά[1] και έτσι να λειτουργούν όπως πρέπει και τα διάφορα όργανα, καθώς και να γίνεται καλύτερα η επικοινωνία μεταξύ των κυττάρων. Όσο μεγαλώνουμε το ποσοστό του «ενεργού» νερού μέσα μας λιγοστεύει και μπορεί να φθάσει μέχρι και σε ποσοστό 50%. Αυτό συμβαίνει καθώς το σώμα χάνει την ικανότητά του να επιδιορθώνει και να παράγει νέα κύτταρα τόσο γρήγορα, όσο ήταν νέο. Έτσι το νερό δεν συγκρατείται όσο θα έπρεπε μέσα στα κύτταρα και περνά στον ενδιάμεσο χώρο, μεταξύ των κυττάρων. Είναι το εξωκυτταρικό νερό με τη μορφή σωματικών υγρών, όπου αν παραμένει χωρίς να αποβάλλεται από το σώμα, είναι άχρηστο και δημιουργεί το πρόβλημα του πάχους και της νωθρότητας[2]. «‘Οσο νερό και αν πίνετε, δεν είναι ποτέ αρκετό για να μείνετε ενυδατωμένοι και να νοιώθετε καλά, αν δεν μπορεί να μείνει μέσα στα κύτταρά σας», συμβουλεύει ο Dr Howard Murad, στο παραπάνω αναφερθέν βιβλίο του. Και συνεχίζει : Πρώτα πρέπει να κλείσουν οι ρωγμές των μεμβρανών των κυττάρων και έπειτα να εξασφαλισθεί νερό υψηλής ποιότητας, το οποίο δεν προέρχεται οπωσδήποτε από τη βρύση ή κάποιο μπουκάλι.
Θεραπευτικό νερό λοιπόν έχουμε όταν είναι καθαρό και τρεχούμενο από πηγές, ποτάμια, βρύσες. « Αν βρεθείς σε δύσκολες στιγμές στη ζωή σου, και δεν ξέρεις σε ποιον να απευθυνθείς για βοήθεια, πήγαινε σε μια πηγή στο βουνό και άκου τη μουσική που παίζει το νερό της. Τότε, όλα, θα δεις, όλα θα πάνε καλά…». Λέγανε κάποιοι παλιοί.
Αντίθετα ένα στάσιμο, σε φιάλη ή μπιτόνι νερό είναι ανενεργό και μη θεραπευτικό.
Επίσης ένα χλωριωμένο νερό δε μπορεί να είναι θεραπευτικό, είναι αντίθετα επιβλαβές.
Χλώριο: είναι νευροτοξίνη και σχηματίζει καρκινογόνες ενώσεις, υπεύθυνο για καρδιακές παθήσεις-αρτηριοσκλήρωση. Επίσης σκοτώνει τα προβιοτικά(καλά) βακτηρίδια του παχέος εντέρου
Χλωρίωση νερού:
• Στα ύψη οι καρδιακές παθήσεις από την εφαρμογή της: φθορά εσωτερικής επένδυσης αρτηριών(χαράκωση), διευκόλυνση χοληστερόλης για το «στοκάρισμα» των αρτηριών.
• Μειώνει την αποτελεσματικότητα του πεπτικού συστήματος, γιατί σκοτώνει τα προβιοτικά, τα οποία βοηθούν στο τελικό στάδιο πέψης και συνθέτουν βιταμίνες. Αυτά είναι το 2ο ανοσιοποιητικό μας σύστημα.
• Μακροπρόθεσμη μείωση υγείας
Ενεργοποίηση –καθαρισμός του νερού
Η σπειροειδής (μαθηματικά υπερβολική)[3], με μορφή δίνης κίνηση του νερού του δίνει ενέργεια(σπάει τα μεγάλα κλούστερ) στη φύση, καθώς κινείται σε ρυάκια, ποτάμια, υπόγεια ποτάμια-πηγές κ.λπ. Επίσης όταν ανακατεύουμε με μορφή δίνης το νερό, κάνοντας διαλύματα, αυξάνουμε ακριβώς τη δυνατότητα δέσμευσης της ουσίας -που ανακατεύουμε- από το νερό, ενεργοποιώντας το. Το ίδιο κάνουμε όταν «δυναποποιούμε» το νερό στα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Οι μικροοργανισμοί έχουν μεγάλη σχέση με τη διαδικασία του καθαρισμού του νερού στη φύση. Η δύναμη αυτοκαθαρισμού του νερού λειτουργεί καλά και σωστά στο πλαίσιο των τοπικών οικοσυστημάτων, που έχουν ένα πλούσιο υδάτινο σύστημα πυραμίδας.
[1] Το κυτταρικό νερό βοηθά τα κύτταρα να γίνονται πιο αποδοτικά. Αυξάνει το βαθμό του μεταβολισμού, άρα τη χρήση ενέργειας και τις καύσεις των θερμίδων, οπότε υπάρχει και μείωση βάρους.
[2] Αυτό που λέγεται «κατακράτηση υγρών», αφορά ακριβώς στο εξωκυτταρικό νερό, που αν υπάρχει σημαίνει και αύξηση του βάρους του σώματος.
[3] Η μορφή_κίνησης που δημιουργεί, αναπτύσσει, εξαγνίζει και «μεγαλώνει», είναι η "υπερβολική σπειροειδής κίνηση", που εξωτερικά είναι φυγόκεντρη και εσωτερικά κινείται προς το κέντρο. Την συναντούμε παντού στην Φύση: στις σπείρες των νεφελωμάτων του διαστήματος, στην κίνηση του ηλιακού μας συστήματος, στον σχηματισμό του γαλαξία, στους ατμοσφαιρικούς κυκλώνες, στην φυσική ροή του νερού, στην κυκλοφορία του αίματος, στα ρεύματα του αέρα. Η περιστροφική κίνηση προς τα μέσα - η «υπερβολική σπειροειδής κίνηση» - είναι συνώνυμη με την πτώση της θερμοκρασίας, την συστολή, τη συγκέντρωση. Η αντίστροφη κίνηση είναι συνώνυμη με την άνοδο της θερμοκρασίας, την θερμότητα, την διαστολή, την επέκταση, την έκρηξη.
Πιο αναλυτικά για το νερό σαν βάση για την ευζωία του ανθρώπου και των άλλων μορφών ζωής διαβάστε την ανάρτησή μας:
http://www.topikopoiisi.com/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/to-n