Ηλέκτρα Προσήλια
Δεν έπαψαν ποτέ να μας μαγεύουν τα παραμύθια. Μεγαλώνοντας συνηθίσαμε να τα ακούμε από τα ρημαγμένα στόματα πολιτικών ανδρείκελων που φοράνε δημοκρατικές μάσκες και έτσι μαγεμένοι από τα γλυκά τους λόγια, χορεύουμε σαν μαριονέτες, στον δικό τους χορό. ένας χορός που μυρίζει μονάχα θάνατο. Το θάνατο της σκέψης σου…
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά ονόματα είναι συμπτωματική…
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μικρή πόλη που τη λένε Μπόλο, ζούσανε πολλοί άρχοντες. Ο βασιλιάς τους άλλαζε κάθε 4 ή 5 χρόνια. Τον ψήφιζαν οι δούλοι…
Η συνέχεια εδώ
Δεν έπαψαν ποτέ να μας μαγεύουν τα παραμύθια. Μεγαλώνοντας συνηθίσαμε να τα ακούμε από τα ρημαγμένα στόματα πολιτικών ανδρείκελων που φοράνε δημοκρατικές μάσκες και έτσι μαγεμένοι από τα γλυκά τους λόγια, χορεύουμε σαν μαριονέτες, στον δικό τους χορό. ένας χορός που μυρίζει μονάχα θάνατο. Το θάνατο της σκέψης σου…
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά ονόματα είναι συμπτωματική…
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μικρή πόλη που τη λένε Μπόλο, ζούσανε πολλοί άρχοντες. Ο βασιλιάς τους άλλαζε κάθε 4 ή 5 χρόνια. Τον ψήφιζαν οι δούλοι…
Η συνέχεια εδώ
RSS Feed
