της Ανίτας Παπαχριστοπούλου (περιβαλλοντολόγος, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων ΕΥΔΑΠ)
Στην Ευρώπη, το κύμα επαναδημοτικοποιήσεων έχει αποδείξει ότι η απελευθέρωση των υπηρεσιών ύδρευσης αποτελεί μοντέλο που έχει απορριφθεί. Έχει γίνει πλέον κοινή συνείδηση ότι το νερό, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του (απαραίτητο για τη ζωή, σε ανεπάρκεια, πόρος εξέχουσας γεωστρατηγικής σημασίας), δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα απλό εμπόρευμα που υπόκειται σε ανταγωνισμούς και ιδιωτικά συμφέροντα. Γι’ αυτό και η διαχείριση, η παραγωγή και διάθεση πόσιμου νερού, η αποχέτευση και η περιβαλλοντική προστασία ανήκουν στον δημόσιο τομέα…
https://mail.google.com/mail/u/0/?ui=2&ik=4ad5580e86&view=lg&msg=15a1ab4fe3c666fc
Στην Ευρώπη, το κύμα επαναδημοτικοποιήσεων έχει αποδείξει ότι η απελευθέρωση των υπηρεσιών ύδρευσης αποτελεί μοντέλο που έχει απορριφθεί. Έχει γίνει πλέον κοινή συνείδηση ότι το νερό, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του (απαραίτητο για τη ζωή, σε ανεπάρκεια, πόρος εξέχουσας γεωστρατηγικής σημασίας), δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα απλό εμπόρευμα που υπόκειται σε ανταγωνισμούς και ιδιωτικά συμφέροντα. Γι’ αυτό και η διαχείριση, η παραγωγή και διάθεση πόσιμου νερού, η αποχέτευση και η περιβαλλοντική προστασία ανήκουν στον δημόσιο τομέα…
https://mail.google.com/mail/u/0/?ui=2&ik=4ad5580e86&view=lg&msg=15a1ab4fe3c666fc