Υπάρχουν πολιτικοί που κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να υποτάσσονται στους αρχηγούς και τους χρηματοδότες τους, που δε φοβούνται την πολιτική και δικαστική εξουσία, που ασχολούνται με τα «κοινά» από αγάπη και όχι «δια ίδιον όφελος»;
Φαίνεται ότι υπάρχουν, έστω και λίγοι. Ένας από αυτούς, ή μάλλον μια, είναι και η Kai Wargala, που εκλέχθηκε την περασμένη Κυριακή σαν η γυναίκα συμπρόεδρος των γερμανών Πρασίνων στο κρατίδιο της Βρέμης (η πόλη είναι και ομόσπονδο κράτος της Γερμανίας).
Η 30άρα κυρία είναι πολιτική ακτιβίστρια υπέρ της χορτοφαγίας και της αποχής από τα ναρκωτικά, πρωταγωνίστησε στο κίνημα Occupy London το 2012, στην καμπάνια «δικαιοσύνη για τον Assange των Wikileaks το 2010, διεθνής κατήγορος μαζί με την Ισλανδή βουλευτή των πειρατών Birgitta Jonsdöttir κατά του νόμου του Β.Ομπάμα για την άμυνα των ΗΠΑ, που δίνει το δικαίωμα στον αμερικανό πρόεδρο να παραγγέλνει την μυστική παρακολούθηση, σύλληψη και φυλάκιση σε άγνωστο μέρος όσων ανθρώπων χαρακτηρίζονται από τις μυστικές υπηρεσίες ως «εχθροί» σε όλον τον κόσμο, χωρίς απόφαση κάποιου δικαστηρίου.
Για τον λόγο της τελευταίας της δραστηριότητας διακινδυνεύει να μπει στην κατηγορία των «εχθρών» του «ηγεμόνα» και οποιαδήποτε στιγμή να εξαφανισθεί από προσώπου γης. Παρόλα αυτά όμως δηλώνει ότι πολιτεύεται χωρίς φόβο έναντι της εξουσίας και από αγάπη για τους «από κάτω», πράγμα που δεν ταιριάζει με την πολιτική των σημερινών Πράσινων-τουλάχιστον της κεντρικής πολιτικής σκηνής-και θυμίζει τους αρχικούς ακτιβιστές του κινήματος που σήμερα κατέληξε ως κόμμα των γερμανών πράσινων.
Φαίνεται ότι υπάρχουν, έστω και λίγοι. Ένας από αυτούς, ή μάλλον μια, είναι και η Kai Wargala, που εκλέχθηκε την περασμένη Κυριακή σαν η γυναίκα συμπρόεδρος των γερμανών Πρασίνων στο κρατίδιο της Βρέμης (η πόλη είναι και ομόσπονδο κράτος της Γερμανίας).
Η 30άρα κυρία είναι πολιτική ακτιβίστρια υπέρ της χορτοφαγίας και της αποχής από τα ναρκωτικά, πρωταγωνίστησε στο κίνημα Occupy London το 2012, στην καμπάνια «δικαιοσύνη για τον Assange των Wikileaks το 2010, διεθνής κατήγορος μαζί με την Ισλανδή βουλευτή των πειρατών Birgitta Jonsdöttir κατά του νόμου του Β.Ομπάμα για την άμυνα των ΗΠΑ, που δίνει το δικαίωμα στον αμερικανό πρόεδρο να παραγγέλνει την μυστική παρακολούθηση, σύλληψη και φυλάκιση σε άγνωστο μέρος όσων ανθρώπων χαρακτηρίζονται από τις μυστικές υπηρεσίες ως «εχθροί» σε όλον τον κόσμο, χωρίς απόφαση κάποιου δικαστηρίου.
Για τον λόγο της τελευταίας της δραστηριότητας διακινδυνεύει να μπει στην κατηγορία των «εχθρών» του «ηγεμόνα» και οποιαδήποτε στιγμή να εξαφανισθεί από προσώπου γης. Παρόλα αυτά όμως δηλώνει ότι πολιτεύεται χωρίς φόβο έναντι της εξουσίας και από αγάπη για τους «από κάτω», πράγμα που δεν ταιριάζει με την πολιτική των σημερινών Πράσινων-τουλάχιστον της κεντρικής πολιτικής σκηνής-και θυμίζει τους αρχικούς ακτιβιστές του κινήματος που σήμερα κατέληξε ως κόμμα των γερμανών πράσινων.