Ένα σημαντικό τριήμερο για την κοινωνική οικονομία και τις συνεταιριστικές κοινωνικές επιχειρήσεις διοργανώνεται στην Αθήνα,  το τριήμερο  22 - 24 Νοεμβρίου 2013, ως κοινή πρωτοβουλία του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του ελληνικού Πράσινου Ινστιτούτου, του Ινστιτούτου Χάινριχ Μπελ  και κοινωνικών και συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, όπως είναι η Συνεταιριστική Τράπεζα Δυτικής Μακεδονίας, η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, η Κλίμαξ Plus. ο Συνεταιρισμός “Σίφνος, Πράσινο Νησί -  Ανανεώσιμη Ενέργεια” και η   ΑΣΠΙΣ ΚΩΣ.  Υποστηρικτές είναι επίσης  οι Θεματικές Ομάδες Οικονομίας κι Αυτοδιοίκησης των Οικολόγων Πράσινων.

Στο συνέδριο θα συμμετάσχει πληθώρα κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων και πρωτοβουλιών που βρίσκονται σε εξέλιξη από όλη τη χώρα καθώς και τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά δίκτυα και ομοσπονδίες κοινωνικής οικονομίας, καθηγητές πανεπιστημίων, πολιτικά στελέχη κι εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών. Το τριήμερο είναι δομημένο σε τρεις βασικές ενότητες:

• 22 Νοεμβρίου: ανοικτή εκδήλωση – συζήτηση για την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και προβολή ντοκιμαντέρ
• 23 Νοεμβρίου: Ημερίδα για την κοινωνική οικονομία και τις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Περιλαμβάνει 7 κύκλους “Αγροτική παραγωγή και δημιουργία παραγωγικών συνεταιρισμών, γυναικείων συνεταιρισμών, δικτύων παραγωγών καταναλωτών”, "ΑΠΕ, κοινωνική συμμετοχή και δημιουργία ενεργειακών συνεταιρισμών", “Δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων σε τομείς κοινωνικής πολιτικής”, “Κοινωνική Ένταξη μέσα από περιβαλλοντικές και παραγωγικές δράσεις”, “Δημιουργία κοινωνικών επιχειρήσεων στον τομέα του τουρισμού και του πολιτισμού”, “Χρηματοπιστωτικός τομέας και δημιουργία συνεταιριστικών τραπεζών”,  “Συνεταιρισμοί Εργαζομένων - πολιτών για δημόσια αγαθά”
• 24 Νοεμβρίου: σεμινάριο για τη δημιουργία, λειτουργία και δικτύωση κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων.

Από ευρωπαϊκές προσωπικότητες και φορείς στο τριήμερο θα συμμετάσχουν ο Jose BOVE, Πράσινος ευρωβουλευτής και γνωστός αγρότης ακτιβιστής, η Simel ESIM, Επικεφαλής στο τμήμα Συνεταιρισμών του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ΔΟΕ/ILO), o Bruno ROELANTS, Γενικός Γραμματέας της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας Συνομοσπονδία Συνεταιρισμών στη Βιομηχανία & στις Υπηρεσίες (CECOP–CICOPA EUROPE), o Marcel SMEETS, Γενικός Διευθυντής της Social Economy Europe, o Bernard DELVILLE, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών και Πολιτών Παραγωγής Ενέργειας από ΑΠΕ REScoop Βελγίου, o Robert PASICKO, Εμπειρογνώμονας Ανάπτυξης Έργου, Ενέργεια και Κλιματική Αλλαγή, Πρόγραμμα του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη (UNDP), ο Clemens HUITINK, υπεύθυνος πολιτικής του Ολλανδικού Οργανισμού για την Ψυχική Υγεία  ( GGZ Nederland), μέλος της Global Initiative on Psychiatry, ο Andreas WIEG, Μέλος του ΔΣ της Γερμανικής Συνομοσπονδίας Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων DGRV και ο Andrea Calori, του Διεθνούς Δικτύου Παραγωγών - Καταναλωτών URGENCI.net.

Φορείς που είναι ενεργοί σε πρακτικό επίπεδο σε ευρωπαϊκό και ελληνικό επίπεδο θα παρουσιάσουν καλά παραδείγματα και εμπειρίες, μεταξύ άλλων εκπρόσωποι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, ΒΙΟ.ΜΕ., των εργαζομένων σε συνεταιριστικές τράπεζες, της Κίνησης 136 (Θεσσαλονίκη), του Ενεργειακού Συνεταιρισμού Ecopower Βελγίου, της Ενεργειακής Συνεταιριστικής Καρδίτσας, του Συνεταιρισμού “Σίφνος, Πράσινο Νησί -  Ανανεώσιμη Ενέργεια”, της OptiMedis AG (Γερμανία), του Συνεταιρισμού Γονιών Χαλανδρίου, του Κοινωνικού Φροντιστηρίου Βόλου, της Κοινσέπ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΕΣ, Ρόδου, του Δικτύου ΑΣΠΙΣ ΚΩΣ & Τρία Στοιχεία της Φύσης, της Biofarm, του γυναικείου συνεταιρισμού “Το ΚΑΣΤΡΙ” (Σύρου), του κοινωνικού καταναλωτικού συνεταιρισμού Bioscoop Θεσ/νίκης, του “Γίνε Αγρότης”, του πολιτιστικού - τουριστικού συνεταιρισμού "Μίτος της Αριάδνης" (Νάξος),  του δικτύου COPA-COGECA, της ΚΟΙΣΠΕ Κλιμαξ Plus, του δικτύου ποιοτικού τουρισμού LE MAT και της ιταλικής κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης CADORE, του Alternet_Καλύμνου, του "ΕΥΦΡΑΙΝΕΙΝ" και  του "Ιπποκρατικός Κήπος", Κως.

Συμμετέχουν, επίσης,  ο Νικόλαος ΜΥΡΤΑΚΗΣ, Πρόεδρος της Ένωσης Συνεταιριστικών Τραπεζών Ελλάδας, o Γιάννης Αποστολίδης, Πρόεδρος της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δυτικής Μακεδονίας, o Γιώργος ΜΠΟΥΚΗΣ, Πρόεδρος τη Συνεταιριστικής Τράπεζας Καρδίτσας, η Αντιγόνη Δαλαμάγκα, Πρόεδρος του ευρωπαϊκού δικτύου κοινωνικών επιχειρήσεων Rre-use, ο Στέλιος ΚΥΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, γιατρός, και ο Ανδρέας ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ, δημοσιογράφος.

Εκτός από ακτιβιστές θα συμμετάσχουν στα πάνελ πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα και άλλες χώρες, όπως η Claudia SANCHEZ BAJO, Πρόεδρος στο τμήμα “Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις” στο πανεπιστήμιο του Winnipeg, Καναδά, ο Νίκος ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ, Αναπ. Καθηγητής Μάρκετινγκ / Οικονομίας, Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ, Ολλανδία, ο Γιώργος ΤΣΟΜΠΑΝΟΓΛΟΥ, Καθηγητής Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ο Τάκης ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, Καθηγητής στο τμήμα Διοίκησης Κοινωνικών, Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων και οργανώσεων, ΤΕΙ Μεσολογγίου και ο Γιώργος ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δρ Φιλοσοφίας,  ¨Η Οικονομική διάσταση της δημοκρατίας”.

Η δημιουργία κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό εργαλείο εξόδου από την πολυδιάστατη κρίση. Ο κλάδος της κοινωνικής οικονομίας στην Ευρώπη απασχολεί 11.000.000 εργαζόμενους και αντιπροσωπεύει τον «τρίτο τομέα» της οικονομίας. Στη χώρα μας, έχει μόλις ανοίξει η συζήτηση, τόσο σε πολιτικό όσο και σε νομικό επίπεδο και στην πράξη, για το πλαίσιο εντός του οποίου μπορούν να ανθίσουν οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Στόχος του Συνεδρίου είναι η ενθάρρυνση και υποστήριξη των φορέων κοινωνικής οικονομίας και της δημιουργίας θέσεων εργασίας μέσα από την παροχή ενημέρωσης και πληροφόρησης από την εθνική και ευρωπαϊκή εμπειρία σε θεσμικό και πρακτικό επίπεδο και την παρουσίαση  παλιών και νέων εγχειρημάτων στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, με την παράλληλη παροχή πρακτικών πληροφοριών δημιουργίας συνεργατικών επιχειρήσεων, χρηματοδότησης και βιώσιμης λειτουργίας τους.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με θέματα κοινωνικής οικονομίας και κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: http://www.socialcooperatives.gr/

Συμμετοχές και πληροφορίες: 2103709705, email: europarl.op@gmail.com

  Αλληλέγγυα Οικονομία; Όχι, δεν είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Δεν έχει, επίσης, σχέση με τους “φόρους αλληλεγγύης”, την “Πράσινη Ανάπτυξη” και άλλα θρασύτατα οξύμωρα που εκτοξεύονται τελευταία από τα χείλη των κυβερνώντων. Η Οικονομία μας περνάει δύσκολες στιγμές, μας λένε, και απαιτούνται θυσίες και πόνος για να ορθοποδήσει. Σε όλο τον πλανήτη, και ειδικά στη χώρα μας, πρέπει να δουλεύουμε περισσότερο και με λιγότερες απολαβές, να ανεχτούμε την ανεργία και τη φτώχεια, να συμβιβαστούμε με την υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Πρέπει να αρρωστήσουμε εμείς, με λίγα λόγια, για να “σωθεί” εκείνη.

Ο παραλογισμός αυτής της εικόνας είναι προφανής, προφανή και τα ερωτήματα: Είναι, π.χ., δυνατόν η Οικονομία να είναι κάτι ουδέτερο, ανεξάρτητο από τα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα; Αν όχι, μήπως είναι ένας πανίσχυρος μηχανισμός εξουσίας προς όφελος λίγων; Είμαστε αναγκασμένοι να εξαρτόμαστε από δυνάμεις που δεν ελέγχουμε; Και το πιο σημαντικό: Μπορούμε να δημιουργήσουμε δίκτυα οικονομικών συναλλαγών που να βελτιώνουν και να ομορφαίνουν τις ζωές όλων μας, αντί να ζούμε για την Οικονομία των λίγων;

Τις σκέψεις αυτές δεν τις κάνουμε για πρώτη φορά τώρα. Επτά χρόνια πριν, όταν ο μύθος της “ισχυρής Ελλάδας” των Ολυμπιακών και της καταναλωτικής “ευημερίας” ξεγελούσε ακόμη πολύ κόσμο, τα ίδια ερωτήματα οδήγησαν μια ομάδα ανθρώπων στην ίδρυση του Συνεταιρισμού “Ο Σπόρος”. Εμπνευσμένοι από κινήματα σε μακρινές χώρες, που αντιστέκονται στις ίδιες δυνάμεις που σήμερα σπρώχνουν και την ελληνική κοινωνία στο περιθώριο, αποφασίσαμε να πειραματιστούμε με την πρακτική του εναλλακτικού και αλληλέγγυου εμπορίου. Ενός εμπορίου, δηλαδή, που, αντί για το κέρδος των πολυεθνικών και των τοπικών μεσαζόντων, θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών: Την αξιοπρεπή ανταμοιβή των παραγωγών, την πρόσβαση σε ποιοτικά προϊόντα σε όσο το δυνατόν πιο προσιτή τιμή για τους καταναλωτές, την αρμονική συνύπαρξη με το φυσικό περιβάλλον. Θέλαμε αυτές οι επιδιώξεις, που συχνά συγκρούονται μεταξύ τους, να ρυθμίζονται μέσα από την ανάπτυξη σχέσεων αμοιβαιότητας και τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων και όχι από το “αόρατο χέρι της αγοράς”.

Τα χρόνια που πέρασαν, αποδείχθηκε ότι δεν πετάγαμε στα σύννεφα ούτε ήμασταν μόνοι. Ο Σπόρος “φύτρωσε” και αγκαλιάστηκε από χιλιάδες ανθρώπους που προμηθεύονται και διακινούν τα προϊόντα του εναλλακτικού και αλληλέγγυου εμπορίου σε όλη την Ελλάδα. Δημιουργήθηκαν νέα αντίστοιχα εγχειρήματα, αλλά και μια πληθώρα πρωτοβουλιών και δικτύων με παρόμοιο σκεπτικό που δραστηριοποιούνται σε άλλους οικονομικούς τομείς (καφενεία κολλεκτίβες, χώροι αχρήματων συναλλαγών, δίκτυα ανταλλαγής προϊόντων, υπηρεσιών και γνώσεων, αλληλέγγυα ιατρεία, κ.α.). Ήρθαμε σε επαφή με ανάλογες προσπάθειες στο εξωτερικό και αντιληφθήκαμε με χαρά ότι έχουν προχωρήσει πολύ μακρύτερα από εμάς. Ότι το κίνημα της Αλληλέγγυας Οικονομίας όχι απλά δεν είναι ανέκδοτο, αλλά αποτελεί μια άλλη πραγματικότητα που ολοένα και επεκτείνεται σε όλο τον πλανήτη. Και έτσι, απαντήσαμε το πιο σημαντικό ερώτημά μας: Ναι, μπορούμε.

Μέσα από αυτή τη διαδρομή, το φθινόπωρο του 2011 ξεκίνησε τη λειτουργία του ο μη-κερδοσκοπικός Συνεταιρισμός για την Αλληλέγγυα Οικονομία “Συν-Αλλοις”. Γεννήθηκε μέσα από μια πολύμηνη διαδικασία εσωτερικής διαβούλευσης του Σπόρου, όπου διαπιστώθηκε η ανάγκη καλύτερης οργάνωσης και υποστήριξης του διευρυνόμενου δικτύου διακίνησης των προϊόντων του εναλλακτικού και αλληλέγγυου εμπορίου. Στον πυρήνα, λοιπόν, του “Συν-Αλλοις” βρίσκεται μια εργασιακή κοοπερατίβα, που δουλεύει ώστε ο καφές του κινήματος των ζαπατίστας και τα άλλα προϊόντα των αγωνιζόμενων παραγωγών του παγκόσμιου Νότου (ζάχαρη, κακάο, τσάι κ.α.) να φτάσουν σε όσο το δυνατό περισσότερους ανθρώπους, βάσει πάντα των αρχών που θέσαμε στο “Σπόρο” τα προηγούμενα χρόνια. Είναι, επίσης, η δική μας πρόταση απέναντι στο ζοφερό εργασιακό τοπίο των ημερών μας, για μια εργασία δημιουργική, ισότιμη και με κοινωνικό νόημα.

Εκτός από κέντρο διακίνησης σε πανελλαδικό επίπεδο, ο χώρος μας στο Θησείο λειτουργεί και ως σημείο διάθεσης των προϊόντων. Εκεί φιλοξενούμε και μια πληθώρα ελληνικών προϊόντων, τα οποία προμηθευόμαστε απ’ευθείας από εγχώριους παραγωγούς και συνεταιρισμούς, με τη μικρότερη δυνατή οικονομική επιβάρυνση για το κοινό. Πέρα, όμως, από τα προϊόντα, θέλουμε ο χώρος μας να αποτελέσει και σημείο διακίνησης ιδεών και ανταλλαγής γνώσεων. Στο πλαίσιο αυτό, διαμορφώνουμε το ευρύχωρο πατάρι μας ώστε να φιλοξενεί εκδηλώσεις και συνευρέσεις, ελπίζοντας να συνεισφέρουμε στη γέννηση και νέων πρωτοβουλιών.

Αν, διαβάζοντας τα παραπάνω, αναρωτηθεί κάποιος “ποιοι τρελοί κάνουν τέτοια όνειρα στις μέρες που ζούμε”, ελάτε να μας δείτε. Και μη νομίζετε ότι δεν έχει περάσει και απ” τα δικά μας μυαλά η ίδια απορία. Γνωρίζουμε, όμως, ότι οι ιδέες μας είναι, πέρα από επιθυμητές, λογικές και εφαρμόσιμες. Μέσα στη σύγχυση και τις δυσκολίες που δημιουργεί η καταρρέουσα Οικονομία τους, ζούμε τις κρίσιμες στιγμές που θα διαμορφώσουν τη διάδοχη κατάσταση. Το αν αυτή θα είναι καλύτερη ή χειρότερη από την προηγούμενη, είναι στα χέρια όλων μας. Δεν έχουμε, άλλωστε, κάτι να χάσουμε. Στις μέρες που ζούμε, θα ήμασταν τρελοί αν δεν δοκιμάζαμε να κάνουμε τα όνειρά μας πράξη.

  http://synallois.org/

Συμμετείχε μόλις το 24% των πολιτών της γερμανικής πρωτεύουσας, ενώ απαιτούνταν η υποστήριξη τουλάχιστον του 25%.  
Όμως σύμφωνα με την Πρωτοβουλία Πολιτών «Berliner Energietisch», που είχε προωθήσει το δημοψήφισμα, η μεγάλη πλειοψηφία των συμμετεχόντων σε αυτό, ψήφισε υπέρ της "επαναδημοτικοποίησης" της ενέργειας. Ναί ψήφισαν 599.565 Βερολινέζοι, δηλαδή το 83% των ψηφισάντων.

Το δίκτυο ηλεκτρικού ρεύματος της πρωτεύουσας της Γερμανίας,που είναι πόλη- κρατίδιο, το λειτουργεί η σουηδική πολυεθνική Vattenfall και η άδεια παραχώρησης- ισχύος 20 ετών- για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε 3,4 εκατομμύρια άτομα στο Βερολίνο λήγει το επόμενο έτος.

  Το αντίστοιχο δημοψήφισμα τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Αμβούργο ήταν επιτυχές. Οι πολίτες της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης -κρατίδιο της Γερμανίας και του κυριότερου λιμανιού της χώρας, είχαν ψηφίσει με το απαραίτητο ποσοστό υπέρ της επιστροφής του δικτύου τους από την Vattenfall στην ιδιοκτησία της πόλης.

Από ότι καταλαβαίνουμε η πλειοψηφία των πολιτών είναι υπέρ της "επαναδημοτικοποίησης-κοινωνικοποίησης" της ενέργειας, αλλά το πρόβλημα παραμένει η συμμετοχή των πολιτών. Η άμεση δημοκρατία είναι δύσκολο πράγμα για το σημερινό άτομο, μη πολίτη