Τον Μάρτιο του 2013 ξεκίνησε η δραστηριότητα του Κοινωνικού Συνεταιρισμού ΜΟΙΚΟΝΟΣ, που δραστηριοποιείται στο νησί της Μυκόνου και στοχεύει στην κοινωνική διαχείριση των απορριμμάτων (με έμφαση στην ανακύκλωση) από τους ίδιους τους πολίτες, "από τα κάτω", στον αντίποδα της ιδιωτικοποίησης, των χωματερών και των εργοστασίων καύσης.

Ο συνεταιρισμός λειτουργεί  με βάση τις αρχές της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και της άμεσης δημοκρατίας.

Η διακήρυξη και η σημερινή δραστηριότητα του συνεταιρισμού ΜΟΙΚΟΝΟΣ παρουσιάζονται παρακάτω.

Η Διακήρυξη του Κοινωνικού Συνεταιρισμού ΜοικοΝΟΣ
Ως κάτοικοι αυτού του τόπου και απέναντι σε ό,τι μας κατακλύζει καθημερινά αισθανόμαστε την ανάγκη να απευθυνθούμε σε εσάς, καταθέτοντας μία πρόταση που σκοπούς έχει να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο της Μυκόνου, να υποστηρίξει με κάθε τρόπο την κοινωνία της και εν τέλει να αποτελέσει ένα νέο παράδειγμα οικολογικής και δημιουργικής αφύπνισης. Ως πολίτες της  Μυκόνου ανησυχούμε για την συνεχή υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής στο νησί μας, με την καθημερινή απαξίωση του περιβάλλοντος και την σταδιακή εξάλειψη των κοινωνικών δομών του νησιού. Ως  πολίτες αυτής της χώρας ανησυχούμε για την απουσία και την ανικανότητα του κράτους, με την λεηλασία του πλούτου και την ολομέτωπη επίθεση κατά  της κοινωνίας. Ως πολίτες του κόσμου ανησυχούμε για τη ραγδαία εξάπλωση της φτώχειας παγκοσμίως, με την κατασπατάληση πόρων και ενέργειας και με την βιβλικών διαστάσεων οικολογική καταστροφή. Τι μπορούμε να κάνουμε; Απέναντι σε όλα αυτά εμείς πιστεύουμε πως ο κάθε πολίτης μπορεί και οφείλει να πράξει τα μέγιστα ώστε ο τόπος που διαβιεί να είναι σε αρμονική συνύπαρξη με το περιβάλλον, εξασφαλίζοντας έτσι μια ισορροπημένη ανάπτυξη με σεβασμό στην φύση, πιστεύουμε πως ο κάθε πολίτης μπορεί και οφείλει να πράξει τα μέγιστα ώστε η πολιτεία στην οποία κοινωνεί να χαρακτηρίζεται από την αλληλεγγύη, την συνεργασία και την δημοκρατία. Εμείς, οι πολίτες της Μυκόνου, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία προτείνοντας και δημιουργώντας την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ΜΟΙΚΟΝΟΣ. Σκοπός της επιχείρησης είναι η προστασία του περιβάλλοντος, η αξιοποίηση κάθε μορφής καθαρής ενέργειας, διαθέσιμη στο νησί, προς όφελος αποκλειστικώς της κοινωνίας της Μυκόνου καθώς και η εμπέδωση του εθελοντισμού και της ισότιμης συμμετοχής. Η επιχείρηση αποτελείται από όλους τους κατοίκους της Μυκόνου που συναποτελούν την Γενική Συνέλευση, το ανώτατο όργανο του συνεταιρισμού που αποφασίζει για την δράση της επιχείρησης και για τους κοινωνικούς φορείς στους οποίους θα διανέμονται αποκλειστικώς τα κέρδη της επιχείρησης. Ξεκινάμε το εγχείρημα με την ανακύκλωση στο νησί. Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα σήμερα, τα αστικά στερεά απορρίμματα καταλήγουν είτε σε ανεξέλεγκτες χωματερές είτε σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων. Στη θέση αυτών, προωθείται πανελλαδικά η εγκατάσταση εργοστασίων καύσης των απορριμμάτων στα πλαίσια ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης τους. Υπάρχει όμως μια επιστημονικά και θεσμικά διεθνώς αποδεκτή ιεράρχηση των μεθόδων διαχείρισης των απορριμμάτων, που αναδεικνύει τις λύσεις που ωφελούν την κοινωνία. Σύμφωνα με αυτήν, η σημερινή κατάσταση με τις χωματερές και τους ΧΥΤΑ αποτελεί την τελευταία και χειρότερη λύση διαχείρισης, ενώ η σχεδιαζόμενη με τα εργοστάσια καύσης αποτελεί την προτελευταία χειρότερη λύση από κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική άποψη. Σύμφωνα με την ίδια ιεράρχηση, οι καλύτερες λύσεις κοινωνικά-οικονομικά-περιβαλλοντικά είναι με σειρά προτεραιότητας: 1) η πρόληψη-μείωση, 2) η επαναχρησιμοποίηση και 3) η ανακύκλωση των απορριμμάτων. Οι τρεις αυτές λύσεις (σε συνδυασμό) είναι οι φθηνότερες, προστατεύουν το περιβάλλον, μπορούν να υλοποιηθούν από τις τοπικές κοινωνίες και τα οφέλη να τα καρπωθεί η κοινωνία. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με το μοντέλο δημόσιας-κοινωνικής διαχείρισης των απορριμμάτων, κατά το οποίο η συνολική διαχείριση (συμπεριλαμβανομένων των υποδομών) στηρίζεται στη συνεργασία μεταξύ δημόσιων φορέων (κράτος ή τοπική αυτοδιοίκηση), συνεταιρισμών (κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας και άμεσης δημοκρατίας) και άλλων συλλογικοτήτων μιας κοινότητας, μια διαχείριση με το χαμηλότερο κόστος, με τις περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, με την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος και με κοινωνικά δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου. Επομένως, Καλούμε τον κάθε πολίτη, το κάθε νοικοκυριό, τους επιχειρηματίες του νησιού να  διαχωρίζουν τα ανακυκλώσιμα προϊόντα στο σπίτι και στον χώρο εργασίας τους. Η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ΜΟΙΚΟΝΟΣ δεσμεύεται να περισυλλέγει τα ανακυκλώσιμα προϊόντα στην πηγή συμβάλλοντας στην καθαριότητα του νησιού Καλούμε τον κάθε πολίτη να συμμετέχει ως μέλος  στην Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ΜΟΙΚΟΝΟΣ. Προσφέροντας για μία και μοναδική φορά ένα μικρό ποσό αποκτάς το δικαίωμα να αποφασίζεις εσύ ο ίδιος για τον πλούτο του τόπου σου. Καλούμε τον κάθε πολίτη να συνδράμει την προσπάθεια σπάζοντας τον φαύλο κύκλο της αδιαφορίας, κρατώντας την Μύκονο καθαρή, ενισχύοντας το τουριστικό κύρος του νησιού και υπερασπίζοντας την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια αυτού του  πανέμορφου τόπου. Είναι στο χέρι μας!
Πηγή: http://moikonos.wordpress.com/

Το πρόταγμα για Κοινωνικοποίηση (αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με εκείνο για  Τοπικοποίηση) της παραγωγής και της παροχής υπηρεσιών προς εξυπηρέτηση βασικών ανθρώπινων και κοινωνικών αναγκών προβάλλει :             α) Ως αδήριτη ανάγκη για να συμβάλλει στην αντιμετώπιση και την υπέρβαση των ασύλληπτων αδιεξόδων, τα οποία έχει δημιουργήσει και εξακολουθεί να επισωρεύει, σε οικονομικό-εργασιακό-κοινωνικό-πολιτικό και οικολογικό επίπεδο, το οικονομικό σύστημα (καπιταλισμός ονομάζεται) που έχει αναγάγει τη μεγιστοποίηση του προσωπικού/του ιδίου οικονομικού κέρδους και συμφέροντος σε υπέρτατη αξία της ζωής αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις,         β) Ως διέξοδος ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες από τη μία πλευρά του διακατεχόμενου από εντονότατο κρατισμό και αναποτελεσματικότητα ελληνικού κρατικού, δημόσιου και δημοτικού, τομέα και από την άλλη πλευρά του σίφουνα της Ιδιωτικοποίησης που βρίσκει ως εκ τούτου το έδαφος προετοιμασμένο και σαρώνει (και) το δημόσιο χώρο. Προβάλλει με λίγα λόγια ως διέξοδος ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες του Κρατισμού και της Ιδιωτικοποίησης.

Η Κοινωνικοποίηση οικονομικών δραστηριοτήτων, δηλ. η συμμετοχή περισσοτέρων ανθρώπων ως συν-εταίρων ή μετόχων σε ένα οργανωτικό σχήμα παραγωγικής διαδικασίας ή παροχής υπηρεσιών, χρειάζεται κατάλληλους όρους, προϋποθέσεις και  μορφές εταιρικού και ευρύτερου Δικαίου, ώστε να μπορεί να προσελκύει σύνολα ανθρώπων τα οποία να την ιδιοποιούνται / να ΄΄την κάνουν κτήμα τους΄΄ και σε αυτό το πλαίσιο να παράγουν και να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο αγαθά ή/και υπηρεσίες. 

Τα τελευταία χρόνια [προϊούσης της οικονομικής και της γενικότερης κρίσης του συστήματος] αναπτύσσεται σε πολλά μέρη του κόσμου, και στην Ελλάδα, μια ποικιλία δραστηριοτήτων κοινωνικής οικονομίας από κατά τόπους  Δίκτυα διαφόρων φορέων [τοπικά δίκτυα ανταλλακτικής οικονομίας, τράπεζες χρόνου, δίκτυα παραγωγών-καταναλωτών, τράπεζες και ανταλλακτήρια σπόρων, Οικογιορτές κ.ά.]).  Όπου – καταστατικά επιδιώκεται και – επιτυγχάνεται οικονομικό κέρδος, αυτό σε άλλες περιπτώσεις διανέμεται στους εταίρους (όπως στο παράδειγμα της αξιοποίησης των ΑΠΕ στη Γερμανία),  ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν διανέμεται στους εταίρους. Στην περίπτωση διανομής εταιρικού κέρδους/μερισμάτων στους εταίρους, αυτή μπορεί να χαρακτηρίζεται από εντονότερα ή ασθενέστερα στοιχεία ΄΄λαϊκού ή κοινωνικού καπιταλισμού΄΄, στην περίπτωση μη διανομής του παραγόμενου οικονομικού κέρδους στους εταίρους έχουμε μία ΄΄αλληλέγγυα οικονομία΄΄ ή μία οικονομία με σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. Αντίστοιχα είναι και τα ενδεικνυόμενα για την κάθε περίπτωση εταιρικά σχήματα. Πια από αυτά προσφέρονται κατ΄αρχήν, για ανάπτυξη δράσεων κοινωνικής οικονομίας, από το ισχύον σήμερα νομοθετικό καθεστώς στην Ελλάδα ; Ακολουθεί μία επιγραμματική αναφορά σε αυτά.

Εταιρείες αλληλέγγυας οικονομίας

* Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία : Ενδεχόμενα παραγόμενο οικονομικό κέρδος δεν διανέμεται στους εταίρους. Είτε διατίθεται για τους κοινωφελείς σκοπούς της εταιρείας, είτε διανέμεται στους εργαζόμενους της εταιρείας, είτε παραμένει ως αποθεματικό, είτε διατίθεται για νέες επενδύσεις και πρόσληψη προσωπικού της εταιρείας.

* Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (Κοιν.Σ.Επ.) : Σύμφωνα με τον προαναφερθέντα Ν. 4019/2011 << Η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (Κοιν.Σ.Επ.) είναι αστικός συνεταιρισμός με κοινωνικό σκοπό και διαθέτει εκ του νόμου την εμπορική ιδιότητα. Τα μέλη της Κοιν.Σ.Επ. μπορούν να είναι είτε φυσικά πρόσωπα είτε φυσικά πρόσωπα και νομικά πρόσωπα. Τα μέλη της συμμετέχουν σε αυτήν με μια ψήφο, ανεξάρτητα από τον αριθμό των συνεταιριστικών μερίδων που κατέχουν. Στις Κοιν.Σ.Επ. συγκαταλέγονται μεταξύ τριών κατηγοριών και εκείνες οι οποίες αφορούν την παραγωγή προϊόντων και παροχή υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας (πολιτισμός, περιβάλλον, οικολογία, εκπαίδευση, παροχές κοινής ωφέλειας, αξιοποίηση τοπικών προϊόντων, διατήρηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων κ.α.)>>.

* Αναπτυξιακές Συμπράξεις : Και αυτές ορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4019/2011. Πρόκειται για νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που λειτουργούν με τη μορφή αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας. Εταίροι των Αναπτυξιακών Συμπράξεων μπορεί να είναι: α) τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, β) οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού και οι κοινωφελείς επιχειρήσεις τους, γ) οι δημόσιοι οργανισμοί και επιχειρήσεις, δ) οι αναπτυξιακές ανώνυμες εταιρείες του άρθρου 194 του ν. 3852/2010 (Α’ 87) και της περίπτωσης β’ της παρ. 3 του άρθρου 252 του ν. 3463/2006 (Α’ 114), ε) τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου κερδοσκοπικού ή μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και στ) οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων. (Βλ. άρθρο 18, § 1.και 3.).

Εταιρείες κοινωνικής οικονομίας (με την ευρύτερη έννοια)

Τα προσφερόμενα εταιρικά σχήματα, που είναι τα καταλληλότερα σήμερα στην Ελλάδα, με βάση το ισχύον νομοθετικό (εταιρικό, φορολογικό, ασφαλιστικό κ.λπ.) δίκαιο  για σύσταση και λειτουργία εταιρειών κοινωνικής βάσης, και τα οποία (επιτρέπεται να) επιδιώκουν παραγωγή και διανομή οικονομικού κέρδους στους εταίρους, είναι η ΄΄Ανώνυμος Εταιρεία΄΄ και η ΄΄Ετερόρρυθμος Εταιρεία΄΄. Το κάθε ένα από αυτά έχει τις δικές του ιδιομορφίες, τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Πρόκειται για τις μορφές εταιρειών που ενδείκνυνται για εφαρμογές κοινωνικής οικονομίας στον τομέα της αξιοποίησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).

Ο προσδιορισμός και ο κατάλληλος συνδυασμός μεταξύ των εταιρικών  στοιχείων : οικονομική αποτελεσματικότητα, ευρύτητα συμμετοχής πολιτών, διαδικασίες λήψης αποφάσεων, τρόπος άσκησης διοίκησης,   έλεγχος αποφάσεων και πράξεων, οικολογική και κοινωνική συμβατότητα δράσεων, αποτελεί αποφασιστικής σημασίας ζητούμενο για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση σύστασης και λειτουργίας μιάς εταιρείας αλληλέγγυας ή κοινωνικής οικονομίας.

Εταιρείες μικτής (δημοτικής – κοινωνικής) βάσης

Σύμφωνα με τον Ν. 3852/2010 (΄΄Καλλικράτης΄΄), άρθρο 107 : Επιχειρήσεις Δήμων :

1. Οι δήμοι μπορεί να έχουν μόνον:

α) μία κοινωφελή επιχείρηση,

β) μία δημοτική επιχείρηση ύδρευσης αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.),

γ) μία επιχείρηση με ειδικό σκοπό τη λειτουργία ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού σταθμού, εφόσον λειτουργούσαν αντίστοιχες στους συνενούμενους δήμους, και

δ) μία δημοτική ανώνυμη εταιρία του άρθρου 266 του Κ.Δ.Κ., εφόσον είχαν συσταθεί τέτοιες εταιρίες στους συνενούμενους δήμους.

2. Οι δήμοι μπορούν να συνιστούν ή να συμμετέχουν σε ανώνυμες εταιρείες, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 265 του Κ.Δ.Κ..

3. Υφιστάμενες αστικές εταιρίες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα συνεχίζουν να λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 267 του Κ.Δ.Κ. και με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ.1 του άρθρου 111 του παρόντος (δηλ. του Ν. 3852/2010).

 

Τι αναφέρει το άρθρο 265 του Κ.Δ.Κ., δηλ. του Ν. 3463/2006 ; Νόμος 3463/2006 (ΦΕΚ Α 114/30.6.2006) άρθρο 252, παρ. 6 [1]: Οι Δήμοι και οι Κοινότητες δεν επιτρέπεται να συνιστούν ή συμμετέχουν σε καμία άλλη εταιρεία ή κοινοπραξία οποιασδήποτε μορφής, πέραν αυτών που περιλαμβάνονται στο παρόν άρθρο. Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει για τη συμμετοχή τους σε ανώνυμη εταιρεία, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 265 παρ. 2 του παρόντος, ή σε άλλα εταιρικά σχήματα, τα οποία ειδικοί κανόνες προβλέπουν για την εφαρμογή εθνικών ή κοινοτικών προγραμμάτων.

Άρθρο 265, παρ. 2: Οι Δήμοι και οι Κοινότητες επιτρέπεται να συμμετέχουν σε άλλες ανώνυμες εταιρείες πέραν αυτών του παρόντος άρθρου. Προς τούτο απαιτείται απόφαση του οικείου συμβουλίου με την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών του. Οι Δήμοι και οι Κοινότητες και οι ανώνυμες εταιρίες της παραγράφου 1 δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν σε ποδοσφαιρικές, τραπεζικές και ασφαλιστικές ανώνυμες εταιρίες.

Με βάση λοιπόν τις προαναφερόμενες νομοθετικές διατάξεις, οι Δήμοι μπορούν να συμμετέχουν με μέγιστο ποσοστό έως 49% του μετοχικού κεφαλαίου σε κοινές Ανώνυμες Εταιρείες του Ν. 2190/20 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί και ισχύει μέχρι σήμερα. Εναπόκειται σε αυτούς, σε Δήμους δηλ., ή σε κοινωνικές ομάδες, να αναλαμβάνουν Πρωτοβουλίες για τη σύσταση εταιρειών, με στόχο να αναπτύσσουν δραστηριότητες κοινωνικής οικονομίας σε διάφορους τομείς παραγωγής προϊόντων, αγαθών ή υπηρεσιών, με μικτά εταιρικά σχήματα στα οποία η δημοτική συμμετοχή θα ανέρχεται το πολύ σε 49% των μετοχών και η συμμετοχή πολιτών κατ΄ελάχιστο σε 51%.


Πηγή: Κοινωνικοποίηση, η διέξοδος από τις συμπληγάδες του κρατισμού και της ιδιωτικοποίησης, Γιώργος Κολέμπας/βασίλης Γιόκαρης, σελ. 140-145
[1]               http://www.eetaa.gr/kodikas/k_arthra.jsp?arthro=252

Παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελου στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο

  «Οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές τόσο για την οικονομία όσο και για την κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος. Η στήριξη τέτοιων επιχειρήσεων σε χώρες που βρίσκονται σήμερα σε κρίση, όπως η Ελλάδα είναι περισσότερο αναγκαία ποτέ, έτσι ώστε οι χώρες αυτές να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την ανεργία που έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Όμως δυστυχώς διαπιστώνουμε διαρκώς ότι στην Ελλάδα οι κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις συναντούν μεγάλα εμπόδια. Από τη μία μεριά το θεσμικό πλαίσιο αλλάζει συνεχώς πριν καν προλάβει να εφαρμοστεί, οι υπηρεσίες που στηρίζουν την κοινωνική επιχειρηματικότητα κλείνουν προτού ξεκινήσουν να λειτουργούν και τα κίνητρα για τη δημιουργία τέτοιων επιχειρήσεων αποδυναμώνονται. Επίσης η κοινωνική επιχειρηματικότητα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα χρηματοδότησης καθώς οι συνεταιριστικές τράπεζες οι οποίες συνήθως στηρίζουν τις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, δεν εντάχθηκαν στη διαδικασία ανακεφαλαίωσης όπως οι συστημικές τράπεζες. Μόλις πρόσφατα οι εκπρόσωποι της Τρόικας συναντήθηκαν με εκπροσώπους των συνεταιριστικών τραπεζών ενώ θα έπρεπε η στήριξη των συνεταιριστικών τραπεζών να αποτελεί προτεραιότητα.»  

Αυτά δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο μιλώντας εκ μέρους των Πράσινων στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, τη Δευτέρα 1 Ιουλίου στο Στρασβούργο στο πλαίσιο σχετικής έκθεσης για την «Συνεισφορά των συνεταιρισμών στην υπέρβαση της κρίσης». Το Ευρωκοινοβούλιο υπερψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία την έκθεση TOIA , A7-0222/2013, η οποία περιλαμβάνει πολλές από τις θέσεις και τα αιτήματα των ευρωπαϊκών ομοσπονδιών συνεταιριστικών επιχειρήσεων που γνωρίζουν σημαντική άνθιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η έκθεση υπογραμμίζει το σημαντικό ρόλο που παίζουν οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις αφού υπάρχουν σήμερα 160.000 με 123.000.000 μέλη και παρέχουν εργασία σε 5.400.000 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων 50.000 συνεταιριστικών επιχειρήσεων στον τομέα της βιομηχανίας και των υπηρεσιών παρέχοντας θέσεις απασχόλησης σε 1.400.000 πολίτες. Μεταξύ άλλων απασχολούν και 30.000 ΑΜΕΑ.

Τη σημασία της στήριξης των συνεταιριστικών τραπεζών ανέδειξε ο Νίκος Χρυσόγελος και με την πρόσφατη συζήτηση που διοργάνωσε στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από τον κλάδο των συνεταιριστικών τραπεζών από την Ευρώπη και την Ελλάδα [1]. Επίσης, έχει επισημάνει τις συνεχείς αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας με σχετικές ερωτήσεις του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή [2,3].

Το πανευρωπαϊκό δίκτυο συνεταιριστικών τραπεζών έχει σήμερα, 4.000 Συνεταιριστικές Τράπεζες, 72.000 καταστήματα, 217 εκατομμύρια πελάτες, 56 εκατομμύρια μέλη, 858.000 εργαζόμενους, και 20% κατά μέσον όρο μερίδιο αγοράς. Οι περισσότερες Συνεταιριστικές Τράπεζες της ΕΕ ήταν σε θέση να αντιμετωπίζουν την οικονομική θύελλα σχετικά καλά και να συνεχίσουν να στηρίζουν την τοπική και περιφερειακή οικονομία, την πράσινη στροφή της οικονομίας και τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Η περιορισμένη έκθεσή τους σε τοξικά επενδυτικά προϊόντα, η διοίκηση χαμηλού ρίσκου αλλά κυρίως οι μακροχρόνιες, προσωπικές σχέσεις με τους πελάτες τους αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά τους, και συνέβαλλαν ώστε οι Συνεταιριστικές Τράπεζες να έχουν σταθερά αποτελέσματα ακόμα και μέσα στην κρίση, στηρίζοντας παράλληλα τις τοπικές και περιφερειακές οικονομίες.

Δείτε το βίντεο της παρέμβασης του Νίκου Χρυσόγελου στην Ολομέλεια:

http://www.youtube.com/watch?v=cS-yUZ0cP2w

[1]  Συνεταιριστικές τράπεζες: Ένα βιώσιμο εναλλακτικό τραπεζικό μοντέλο την εποχή της κρίσης;

[2] Μεθοδική αποδόμηση του νόμου για την Κοινωνική Οικονομία; - Ερώτηση του Νίκου Χρυσόγελου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή [3] Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις: Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς… - Ερώτηση Ν. Χρυσόγελου για την κατάργηση των φορολογικών κινήτρων προς τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ.) που προβλέπεται στο κατατεθέν φορολογικό νομοσχέδιο   

Σχόλιο: διαβάστε το κείμενό μας: τα αδιέξοδα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού στο  http://www.topikopoiisi.com/1/post/2013/07/466.html