Οι καλλιεργητές κρανιάς στη χώρα σήμερα είναι σπάνιοι, γύρω στους 80 με 200 στρέμματα περίπου. Η ενασχόληση όμως με το φυλλοβόλο αυτό δέντρο απαιτεί ελάχιστη φροντίδα και η παραγωγή του εξασφαλισμένη λόγω της αύξησης της ζήτησης -σε καρπούς και μεταποιημένα προϊόντα- από τους καταναλωτές που αποβλέπουν σε μια υγιεινή διατροφή.

Άρχισε μάλιστα να προωθείται και από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Στο επόμενο διάστημα η καλλιέργεια κρανιάς θα συμπεριληφθεί επίσημα στην ιστοσελίδα του.  Το κόστος ανά στρέμμα είναι χαμηλό και μόνο στο πρώτο έτος ο παραγωγός επιβαρύνεται με την αγορά των φυταρίων Τα δενδρύλλια (εάν είναι ηλικίας τριών ετών), ύστερα από τέσσερα έως έξι έτη θα αρχίσουν να καρποφορούν και η παραγωγή αυξάνει σταδιακά ανά έτος, αποδίδοντας τα μέγιστα μετά το 10ο χρόνο. Το κόστος των φυταρίων, εξαρτάται από την ηλικία (3-5 ευρώ σε σημερινές τιμές).

Η απόδοση σε καρπούς -κατά μέσο όρο- κυμαίνεται από 10 έως 60 κιλά/φυτό (ανάλογα με την ηλικία), ενώ αναφορικά με τις τιμές πώλησης, στη διεθνή αγορά (Ευρώπη, Αμερική, Ρωσία) κυμαίνονται από 4-6 ευρώ/κιλό οι νωποί, 5-7 ευρώ/κιλό οι κατεψυγμένοι, και 15-25 ευρώ/κιλό οι αποξηραμένοι. Οι δε χυμοί από 7-8 ευρώ/λίτρο, και το λικέρ από 40-80 ευρώ/λίτρο.

Ερευνητικά πειράματα

Την τελευταία πενταετία, άρχισαν ερευνητικά πειράματα προσαρμογής μιας ντόπιας ποικιλίας (Δασοχωρίου-Δεσκάτης) και δύο ξενικών ποικιλιών της κρανιάς (Βουλγαρίας και Τσεχίας) στην Ελλάδα. Τα πειράματα υλοποιούνται σε συνεργασία του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών και ιδιωτών (καλλιεργητών) σε τρεις περιοχές της Ελλάδας (περιοχή Λαχανά-Ν. Θεσσαλονίκης, Παραπόταμος-Ν. Σερρών και Δεσκάτη-Ν. Γρεβενών. Στο διάστημα από το 2008 έως και φέτος, έχει δοκιμαστεί ο πολλαπλασιασμός της κρανιάς από μοσχεύματα και σπόρους (που προήλθαν από τις παραπάνω τρεις ποικιλίες).

Τα μέχρι σήμερα πειράματα απέδειξαν ότι τα φυτάρια που προέρχονται από σπόρους ντόπιας προέλευσης είναι πιο εύρωστα σε σχέση με τις ξενικές ποικιλίες. Όμως, οι δύο ξενικές ποικιλίες: η Βαλκανική (Νότια Βουλγαρία) και η Μεσευρωπαϊκή (Τσεχία) θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν στη χώρα μας μόνο σε ορεινές και υγρές περιοχές, με μεγάλο υψόμετρο (>600μ.) και ετήσιο ύψος βροχής (>650χιλιοστά).

Η ελληνική ποικιλία υπερέχει των δύο ξένων (σε φυτρωτικότητα και ζωτικότητα) και στις δύο μεθόδους πολλαπλασιασμού (σπόροι και μοσχεύματα) και προτείνεται από τους ερευνητές του ΕΘΙΑΓΕ, σαν προσαρμοσμένη στις ελληνικές συνθήκες.

Η καλλιέργεια της κρανιάς προτείνεται για  ημιορεινές και ορεινές περιοχές στη χώρα μας, όπου οι κλιματικές και εδαφικές συνθήκες είναι ευνοϊκές και το κόστος της καλλιέργειας χαμηλό για τους αγρότες και θα αυξήσει το εισόδημά τους, ειδικά στα πλαίσια της κρίσης και με δεδομένο ότι οι επιδοτήσεις σταδιακά ελαττώνονται.

Το φυτό

Οι καρποί της είναι στυφοί στην αρχή και με την πλήρη ωρίμανση γίνονται εδώδιμοι. Έχουν πολλά αντιοξειδωτικά (φλαβονοειδή και ανθοκυάνες) με αποτέλεσμα να αποτελούν ένα πολύ σημαντικό φαρμακευτικό φυτό. Επίσης, η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C και βιταμίνη Α είναι υψηλή. Περιέχουν ακόμη τανίνες, πηκτίνες και πολλά μεταλλικά στοιχεία όπως είναι ο σίδηρος.

Τα κύρια χημικά συστατικά των κράνων είναι οι ανθοκυάνες που αποτελούν φυτικές υδατοδιαλυτές χρωστικές που ανήκουν στα φλαβονοειδή. Δίνουν στους καρπούς και στα άνθη έντονα χρώματα (πορτοκαλί, κόκκινο, μοβ, μπλε, κ.λπ.). Οι καρποί που περιέχουν ανθοκυάνες θεωρούνται προστατευτικοί τόσο για την καρδιά όσο και ενάντια στον διαβήτη. Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις ημέρες μας τα κράνα χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της διάρροιας και των εντερικών παθήσεων λόγω των τανινών που περιέχουν. Επίσης, ο φλοιός, οι βλαστοί και οι ρίζες χρησιμοποιούνται ως αντιπυρετικά. Σε χώρες της Ασίας, τα κράνα χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του διαβήτη.

Στο μεταξύ, πολύτιμο είναι και το ξύλο της κρανιάς, το οποίο και χρησιμοποιείται στην κατασκευή διαφόρων μικροκατασκευών και εργαλείων (μπαστούνια, γκλίτσες, βέργες, πίπες κ.λπ.). Από τον φλοιό προέρχεται κόκκινη βαφή, με την οποία παλαιότερα βάφονταν δέρματα, ενώ με τους καρπούς έβαφαν αβγά. Επίσης παράγεται ένα παραδοσιακό λικέρ.
Πηγή: efsyn.gr

Να διευκολύνει τη συμμετοχή των μικροκαλλιεργητών στα προγράμματα βιολογικής γεωργίας μέσα από τη δημιουργία προγραμμάτων ομαδικής πιστοποίησης φιλοδοξεί η Κομισιόν. Πρόκειται για μία μόνο από τις αλλαγές που θα φέρουν στη βιολογική γεωργία οι σχετικές νομοθετικές προτάσεις που παρουσιάστηκαν από τον Ευρωπαίο Επίτροπο Γεωργίας Ντατσιάν Τσιόλος στις 25 Μαρτίου.

Στόχος η μείωση των δαπανών πιστοποίησης, η ενίσχυση των τοπικών δικτύων, η εξασφάλιση δυνατοτήτων εμπορικής διάθεσης.

Η Δήλωση Νταστιάν Τσιόλος

Ο επίτροπος Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης Ντατσιάν Τσόλος, δήλωσε σχετικά: «Το μέλλον του κλάδου βιολογικών στην ΕΕ εξαρτάται από την ποιότητα και την ακεραιότητα των προϊόντων που πωλούνται με τον ευρωπαϊκό λογότυπο βιολογικής παραγωγής. Η Επιτροπή έχει ταχθεί υπέρ της βελτίωσης και της επέκτασης της βιολογικής παραγωγής στην ΕΕ, μέσω της εδραίωσης της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στα βιολογικά προϊόντα και της άρσης των εμποδίων για την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας.

Αυτή η δέσμη μέτρων είναι καλή για τους καταναλωτές αλλά και για τους παραγωγούς. Οι καταναλωτές θα έχουν μεγαλύτερες εγγυήσεις για τα βιολογικά προϊόντα που παράγονται και πωλούνται στην ΕΕ και, παράλληλα, οι αγρότες, οι παραγωγοί και οι έμποροι λιανικής θα έχουν πρόσβαση σε μια μεγαλύτερη αγορά, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ».

Σύμφωνα με την Κομισιόν «Οι ανησυχίες των καταναλωτών και των παραγωγών αποτελούν τον πυρήνα της νέας πρότασης που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των αδυναμιών του ισχύοντος συστήματος. Την τελευταία 10ετία, το μέγεθος της αγοράς βιολογικών προϊόντων στην ΕΕ έχει τετραπλασιαστεί και, ως εκ τούτου, οι σχετικοί κανόνες πρέπει να αναθεωρηθούν ώστε ο κλάδος να μπορέσει να συνεχίσει την ανοδική του πορεία και να αντιμετωπίσει μελλοντικές προκλήσεις».

Η πρόταση εστιάζει σε τρεις κύριους στόχους: διατήρηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών, διατήρηση της εμπιστοσύνης των παραγωγών και διευκόλυνση των αγροτών να στραφούν στη βιολογική παραγωγή. Σκοπός είναι να παραμείνει η βιολογική παραγωγή πιστή στις αρχές και στους στόχους της, ώστε να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του κοινού σχετικά με την περιβαλλοντική προστασία και την ποιότητα.

Για να βοηθηθούν οι γεωργοί, οι παραγωγοί και οι έμποροι λιανικής πώλησης βιολογικών προϊόντων να προσαρμοστούν στις προτεινόμενες αλλαγές και να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές προκλήσεις, η Επιτροπή ενέκρινε επίσης ένα σχέδιο δράσης για το μέλλον της παραγωγής βιολογικών προϊόντων στην Ευρώπη. Σύμφωνα με το σχέδιο, παρέχεται στους αγρότες καλύτερη ενημέρωση για την αγροτική ανάπτυξη και τις πρωτοβουλίες της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ για τη στήριξη της βιολογικής παραγωγής, ενισχύονται οι δεσμοί μεταξύ των ευρωπαϊκών προγραμμάτων έρευνας και καινοτομίας, αφενός, και βιολογικής παραγωγής, αφετέρου, και προωθείται η κατανάλωση βιολογικών προϊόντων, π.χ. στα σχολεία ή στο πλαίσιο δημόσιων συμβάσεων.

Ιστορικό

Η πρόταση, η οποία πρόκειται να υποβληθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, βασίζεται στα συμπεράσματα εκτεταμένης διαβούλευσης που ξεκίνησε το 2012 και περιελάμβανε μία σειρά επαφών με Ευρωπαίους και διεθνείς ειδικούς σε θέματα βιολογικής παραγωγής. Η δημόσια διαβούλευση που πραγματοποιήθηκε το 2013 είχε τεράστια απήχηση στο κοινό (λήφθηκαν 45 000 απαντήσεις, κυρίως από καταναλωτές παρά από παραγωγούς). Η δημόσια διαβούλευση έφερε στο φως τις ανησυχίες του κοινού σχετικά με το περιβάλλον και τα θέματα ποιότητας και κατέδειξε την ισχυρή επιθυμία των πολιτών για ενισχυμένους και πιο ομοιόμορφους κανόνες βιολογικής παραγωγής στην ΕΕ.

Η βιολογική γεωργία συνδυάζει βέλτιστες περιβαλλοντικές πρακτικές, υψηλό βαθμό βιοποικιλότητας, διατήρηση των φυσικών πόρων, και υψηλά πρότυπα παραγωγής που βασίζονται σε φυσικές ουσίες και διεργασίες.

Προμηθεύει μια ιδιαίτερη αγορά η οποία καλύπτει τη ζήτηση συγκεκριμένων προϊόντων από τους καταναλωτές, ενώ ταυτόχρονα συνεισφέρει στο δημόσιο καλό, μέσω της προστασίας του περιβάλλοντος, της καλής διαβίωσης των ζώων και της αγροτικής ανάπτυξης.

Το νέο θεσμικό πλαίσιο εξαιρεί την υδροπονία από τη βιολογική καλλιέργεια και εναρμονίζεται με τις απαιτήσεις Τρίτων χωρών