Ραντίζουν με θάνατο

Εισαγωγή και Χρήση Παράνομου και Τοξικού Ζιζανιοκτόνου σε Ορυζοκαλλιέργειες στην Βόρεια Ελλάδα

Άκρως ανησυχητικό είναι πλέον το φαινόμενο της χρήσης τοξικών φυτοφαρμάκων στις καλλιέργειες.

Όπως προκύπτει από τα μέχρι τώρα δημοσιεύματα και όπως επιβεβαιώθηκε από την ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το τοξικό ζιζανιοκτόνο προπανύλ χρησιμοποιήθηκε στις καλλιέργειες ρυζιού και εισήχθη παράνομα στην Θεσσαλονίκη από την Τουρκία, ενώ, το ορμονικό ζιζανιοκτόνο 2,4D (εστέρας), που πωλείται ελεύθερο(!), παράνομα χρησιμοποιήθηκε από τους ορυζοκαλλιεργητές ως διαλύτης του προπανύλ! (το "Propanil" χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της κύπερης και άλλων «ζιζανίων»)*.

Το πρόβλημα βγήκε στην επιφάνεια γιατί σε αγροτεμάχια του κάμπου Θεσσαλονίκης - Ημαθίας εντοπίστηκαν εκτεταμένες ζημιές στα φυτά βαμβακιού σε χιλιάδες στρέμματα καλλιέργειας. Η καταστροφή οφείλεται σε προσβολή από το ορμονικό ζιζανιοκτόνο 2,4D (εστέρας).

Ο εστέρας έχει έγκριση από την ΕΕ για χρήση σε χειμερινά σιτηρά και σε θερμοκρασίες μέχρι 20ο C, ενώ δεν είναι εγκεκριμένος για καλλιέργειες ρυζιού. Η χρήση του όμως έχει απαγορευτεί στις Σκανδιναβικές χώρες και συγκεκριμένα στη Σουηδία, Νορβηγία και Δανία. Επιπλέον, στους περιορισμούς της χρήσης του προβλέπεται η θέση εφαρμογής να απέχει από καλλιέργειες βαμβακιού και τομάτας τουλάχιστον 400 μέτρα. Στην περιοχή του Δυτικής Θεσσαλονίκης, όπου διατέθηκε το συγκεκριμένο ζιζανιοκτόνο, δεν υπάρχουν καλλιέργειες σιτηρών και βεβαίως οι θερμοκρασίες τον Ιούνιο και τον Ιούλιο ήταν πολύ πάνω από 30ο C, ενώ σε καμία περίπτωση δεν διασφαλιζόταν η ζώνη προστασίας των 400 μέτρων.

Ο εστέρας (2,4-D) ήταν άλλωστε βασικό συστατικό του Agent Orange, που χρησιμοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό στο Βιετνάμ με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων, ενώ αποτελεί μέρος του μεταβολισμού των διοξινών.

Πέρα από τις καταστροφές στις καλλιέργειες, σημαντικές είναι και οι επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει το τοξικό νέφος στον ανθρώπινο οργανισμό. Μέχρι σήμερα όμως, καμία αρμόδια αρχή δεν έχει προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια για την διερεύνηση τυχόν αρνητικών επιπτώσεων για την δημόσια υγεία.

Ο εστέρας μπορεί να προκαλέσει σοβαρές συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Μετά από άμεση έκθεση έχουν καταγραφεί ερεθισμός δέρματος, οφθαλμών, φάρυγγα και πνευμόνων, ίλιγγος, εμετοί, διάρροια, αδυναμία. Έχουν αναφερθεί επίσης αρθραλγίες, πονοκέφαλος, ζάλη, πυρετός, νευρολογικές διαταραχές, βλάβες στα νεφρά και το ήπαρ μέχρι και θάνατοι (Occupational Safet & Health Administration USA 1997). Μετά από μακρόχρονη έκθεση σε 2,4 D έχει τεκμηριωθεί συσχέτιση με διαφόρων εντοπίσεων καρκίνους όπως λάρυγγα και ενδοκρινών οργάνων, ενώ παρατηρείται τάση συσχέτισης με καρκίνο του πνεύμονα, σαρκώματα και non-Hodgkin λεμφώματα.

Ο εστέρας έχοντας υψηλή πτητικότητα σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, που επικράτησαν κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ατμοί, που συμπαρασύρθηκαν από τα ρεύματα αέρος και επικάθισαν σε ανθρώπους, ζώα και φυτά προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές.

Για ακόμα μία φορά, τόσο οι αγρότες, οι καλλιέργειες, οι καταναλωτές όσο και η δημόσια υγεία αφήνονται έρμαια στις κερδοσκοπικές εταιρίες φυτοφαρμάκων και στα κυκλώματα των λαθρεμπόρων φυτοφαρμάκων.

* 2,4-D + Propanil είναι σκεύασμα για τον έλεγχο των ζιζάνιων σε σιτηρά, αραβοσίτου, σόργου, λειμώνες, καθιερωμένες τύρφη, καλλιεργειών σπόρων προς σπορά χόρτου, οπωρώνες (μηλοειδή και πέτρα φρούτα), cranberries, σπαράγγια, ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, ρυζιού, δασοκομία και σε μη-καλλιέργειας γη (συμπεριλαμβανομένων των ζωνών δίπλα στο νερό), σε 0,28-2.3 kg/εκτάριο. Έλεγχος τα υδρόβια φυτά. Ο εστέρας ισοπροπυλικής μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ρυθμιστής ανάπτυξης φυτών

2, 4-D + Propanil είναι post-emergence ζιζανιοκτόνο χρησιμοποιούνται επαφή του ρυζιού, στα 2.5-5.0 kg ανά εκτάριο, να ελέγχουν τα και χόρτο ζιζανίων, συμπεριλαμβανομένης της Amaranthus retroflexus, Digitaria spp., Echinochloa spp., Panicum spp., και Setaria spp. Επίσης χρησιμοποιούνται, σε μείγμα με MCPA, σίτο. Μείγμα με carbaryl χρησιμοποιείται σε εσπεριδοειδή, καλλιέργειες χλοοτάπητα.

http://www.biozo.gr/node/661

Θέλουν να κάνουν νέα αρχή σε 25.000 στρέμματα γης

Επιστροφή στην ύπαιθρο για ενασχόληση με τη γη «ψηφίζουν» ολοένα και περισσότεροι Ελληνες, δημιουργώντας μια τάση που συνεχώς διευρύνεται και αυτό διαπιστώνεται από την εφαρμογή του κυβερνητικού μέτρου για την παραχώρηση δωρεάν γης, με το έως τώρα ενδιαφέρον για μίσθωση αγροτεμαχίων να ξεπερνά τα 25.000 στρέμματα αγροτικής γης.

Ηδη έχουν υπογραφεί μακροχρόνια συμβόλαια για 169 αγροτεμάχια: 103 αγροτεμάχια στη Θεσσαλονίκη, 21 στην Καβάλα, 21 στην Ξάνθη, 10 στην Πέλλα και 14 στη Λάρισα.

Τα προς μίσθωση αγροτεμάχια προορίζονται είτε για γεωργική χρήση είτε για κτηνοτροφική, ενώ ο χαρακτηρισμός τους και η χρήση τους δεν αλλάζει, συνεπώς ο αγρότης δεν έχει δικαίωμα να αιτηθεί γεωργική γη και αργότερα να τη χρησιμοποιήσει ως κτηνοτροφική.

Ενδεικτικό της μεγάλης απήχησης που συναντά το μέτρο στην ελληνική περιφέρεια, είναι το γεγονός ότι από τα 2.934 αγροτεμάχια που έχουν αναρτηθεί στο Διαδίκτυο, έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για τα 2.232 αγροτεμάχια.

Για την απευθείας μίσθωση διαθέσιμου αγροτεμαχίου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να μπαίνουν σε πρώτη φάση στην ιστοσελίδα του ΟΠΕΚΕΠΕ (www.opekepe.gr). Στο σύστημα έχουν ενταχθεί οι περισσότερες Περιφερειακές Ενότητες αν και όπως επισημαίνουν στελέχη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, σε κάποιες περιφέρειες η συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς θα μπορούσε να είναι σαφώς καλύτερη.

Το χρονοδιάγραμμα
Κάθε αγροτεμάχιο μένει αναρτημένο στο διαδίκτυο για περίπου 15 ημέρες, ο έλεγχος της αίτησης διαρκεί το πολύ τρεις εβδομάδες και αμέσως μετά θα υπογράφεται η σύμβαση εκμίσθωσης. Η συνολική έκταση των εποικιστικών εκτάσεων που διαχειρίζεται το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης φθάνει τα 11,7 εκατομμύρια στρέμματα. Από αυτά:

Tο 50% είναι δασικά ή έχουν εν τω μεταξύ δασωθεί

Tα 4,5 εκ. στρέμματα είναι καλλιεργηθεί και

Tα 1,5 εκ. στρέμματα είναι επικλινείς εκτάσεις ακατάλληλες για καλλιέργειες.

Δηλαδή, οι προς παραχώρηση εκτάσεις για γεωργική εκμετάλλευση στους Ελληνες αγρότες ανέρχονται σε 4,5-5 εκατομμύρια στρέμματα. Βασικός σκοπός της παραχώρησης γης στους αγρότες είναι η ενίσχυση της γεωργικής παραγωγής με προϊόντα ανταγωνιστικά. Δεδομένου άλλωστε ότι η καλλιεργούμενη γη σήμερα είναι 39 εκ. στρέμματα, ότι με τη διανομή των 4,5-5 εκ. στρεμμάτων, η αύξηση της εγχώριας αγροτικής παραγωγής θα μπορούσε να αυξηθεί σε ποσοστό έως και 11,5%.

Τα δημόσια κτήματα που προορίζονται για μονοετείς καλλιέργειες παραχωρούνται στους νέους αγρότες για 5 χρόνια, ενώ αυτά που προορίζονται για πολυετείς καλλιέργειες μπορούν να είναι στη διάθεση των ενδιαφερομένων για 25 χρόνια.

Οι δικαιούχοι
Τα μόρια για τους υποψήφιους αγρότες

Η ψήφιση του Νόμου 4061 σχετικά με τη «Διαχείριση ακινήτων υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων - Ρυθμίσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων και λοιπές διατάξεις» και συγκεκριμένα το Αρθρο 7 έχει επιφέρει κάποιες αλλαγές στα κριτήρια και στη μοριοδότηση αυτών της διαδικασίας απευθείας μίσθωσης αγροτεμαχίων δημόσιας γεωργικής και κτηνοτροφικής γης.

Η διαδικτυακή πλατφόρμα υποβολής αιτήσεων μίσθωσης δημόσιας γεωργικής και κτηνοτροφικής γης αναβαθμίστηκε, προκειμένου να είναι σύμμορφη με τον Νόμο 4061/2012.

Ο ενδιαφερόμενος για την παραχώρηση της χρήσης αγροτικού ακινήτου, με σκοπό την παραγωγή τροφίμων, φυτικής ή ζωικής προέλευσης ή ζωοτροφών ή για βόσκηση, έναντι χαμηλού τιμήματος, πρέπει να εντάσσεται σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:

Να είναι επαγγελματίας αγρότης ή νομικό πρόσωπο εγγεγραμμένο στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων ως κάτοχος αγροτικής εκμετάλλευσης, ή συνεταιρισμός ή ομάδα παραγωγών.

Να είναι άνεργος εγγεγραμμένος στα αρχεία του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.).

Να είναι νέος ηλικίας έως τριάντα πέντε ετών πτυχιούχος Γεωτεχνικής Σχολής (ΑΕΙ ή ΤΕΙ).

Οσο λιγότερα στρέμματα διαθέτει σήμερα ένας αγρότης, τόσο περισσότερα μόρια θα αποκτά.

100 μόρια θα λαμβάνουν οι νέοι αγρότες ηλικίας έως 35 ετών και οι νέοι αγρότες.

200 μόρια θα λαμβάνουν οι νέοι ηλικίας έως 35 ετών με επιπλέον πτυχίο Γεωτεχνικής Σχολής ημεδαπής ή αλλοδαπής.

180 μόρια θα λαμβάνουν οι άνεργοι και οι νέοι έως 35 ετών.

60 μόρια οι επαγγελματίες αγρότες.

50 μόρια οι αγρότες των οποίων η γη συνορεύει με τις εκτάσεις που θα διανεμηθούν.

Σε περίπτωση ισοβαθμίας θα προηγείται ο μόνιμος κάτοικος και ο νεότερος ηλικιακά όσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα και τα νομικά πρόσωπα (όπως συνεταιρισμοί) με τα περισσότερα μέλη (για τα νομικά πρόσωπα δεν ισχύει το πλαφόν των 100 στρεμμάτων).

Για προϊόντα ή τρόφιμα εντός «καλαθιού» της οικείας περιφέρειας με βάση το στρατηγικό σχέδιο που έχει εκπονηθεί, ο παραγωγός θα λαμβάνει 100 μόρια, για εκείνα εκτός «καλαθιού» 50 μόρια, όσα και για καλλιέργεια ζωοτροφών.

Σχέδιο για την αξιοποίηση τους
Στο «παιχνίδι» και ιδιόκτητα κτήματα

Τα κτήματα που προορίζονται για μονοετείς καλλιέργειες παραχωρούνται για 5 χρόνια, ενώ αυτά που προορίζονται για πολυετείς μπορούν να είναι στη διάθεση των ενδιαφερομένων για 25 χρόνια.

Δικαιούχοι είναι άνεργοι, νέοι αγρότες, πτυχιούχοι γεωτεχνικής σχολής ημεδαπής ή αλλοδαπής και επαγγελματίες αγρότες. Ανώτατο όριο ενοικίασης είναι τα 100 στρέμματα ανά άτομο (συμπεριλαμβάνονται η γη που έχει σήμερα ο αγρότης, εφόσον δραστηριοποιείται ήδη στη γεωργία, και τα επιπλέον στρέμματα που μπορεί να αποκτήσει). Βέβαια, για τις εκτάσεις μέχρι 10 στρέμματα τα κριτήρια διαφοροποιούνται και συνοψίζονται στα εξής δύο: Προηγούνται οι όμοροι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.

Μεταξύ όμορων κατά κύριο επάγγελμα αγροτών θα προτιμάται αυτός που είναι ιδιοκτήτες της μικρότερης έκτασης.

Νέα μίσθωση
Μετά την παρέλευση των ετών που ορίζονται από τη μίσθωση, τα αγροτεμάχια μπαίνουν ξανά στη διαδικασία απευθείας μίσθωσης.

Πέραν πάντως της αξιοποίησης της δημόσιας γης, στελέχη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης επεξεργάζονται σχέδιο για την εκμετάλλευση γης που ανήκει σε αστούς και η οποία σήμερα είναι εντελώς ανεκμετάλλευτη.

Αυτό θα μπορούσε να γίνει, όπως αναφέρουν τα ίδια στελέχη, με μια ηλεκτρονική δημοπρασία για μίσθωση γης για παραγωγική χρήση, υπογραμμίζοντας πως «αφού το μέτρο για την ενοικίαση γης πέτυχε, δείχνει ότι μπορούν να γίνουν δύο βήματα παραπέρα».

ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ
nanos@pegasus.gr

Mια εναλλακτική «μικρή Γεωπονική» στην Κηφισιά, με έμφαση στις «πέρα από τη βιολογική» μεθόδους, όπως:

·        η Βιοδυναμική (Steiner), που δίνει τα κλειδιά για την κατανόηση των φυτών, των πλασμάτων αυτών «ανάμεσα σε γη και ουρανό».

·        η Ομοιοδυναμική (Nastati), που εισάγει την έννοια της ομοιοπαθητικής στην γεωργία

·        η Φυσική (Fukuoka), για την όλη στάση και το σεβασμό της απέναντι στη φύση

·        η Περμακουλτούρα (Mollison - Holmgren), για την πρακτική εφαρμογή των αρχών της οικολογίας σε ένα αγρόκτημα.

Ξεκινάμε από αυτά που αφορούν όλες τις καλλιέργειες : κατανόηση σύμφωνα με την πνευματική επιστήμη των φυτών, του εδάφους και της φυτοπροστασίας,
για να φτάσουμε σε βιολογικές (και βιοδυναμικές) προτάσεις για κάθε καλλιέργεια, τα πολυετή φυτά : ελιά, αμπέλι, οπωροφόρα και τα ετήσια : λαχανικά, σιτηρά, φαρμακευτικά.

Στο μάθημα δίνεται έμφαση στην κατανόηση, συζήτηση, «δημιουργία ομάδας», σε όλα αυτά δηλαδή που μπορούν να συμβούν σε μια τάξη. Παράλληλα η θεωρητική γνώση εμπλουτίζεται με  :
«εργαστήρια» γνωριμίας με τα φυτά, τα υλικά λίπανσης και φυτοπροστασίας και τις βασικές γεωργικές δουλειές
...με κάποιες από τις οποίες θα έχουμε την ευκαιρία να εξοικειωθούμε στον Αστικό Αγρό Χαλανδρίου (astikosagrosx.blogspot.com).
2ήμερη εκδρομή σε βιολογικά και βιοδυναμικά αγροκτήματα, που γίνεται κάθε χρόνο ενώ στο τέλος των μαθημάτων, για να γνωρίσουμε από κοντά ανθρώπους που έκαναν το όραμά τους πράξη.

Εισηγητής : Μάριος Δεσύλλας, γεωπόνος Γ.Π.Α., συγγραφέας, σύμβουλος οικολογικής γεωργίας (βιολογικής, βιοδυναμικής, ομοιοδυναμικής).

Τα μαθήματα θα γίνουν 7 Σαββατοκύριακα από Οκτώβριο έως Μάιο στην Κηφισιά  (Ακαδημία Α.Ε.&Π.Κ.Ι.), Σωκράτους 24, 5 λεπτά με τα πόδια από τον σταθμό του ΗΣΑΠ.

Το 1ο Σαββατοκύριακο έχει κανονιστεί για τις 6 & 7 Οκτωβρίου (10.00 π.μ. με 2.00μ.μ.).

Περισσότερες πληροφορίες στο site akadimia.gr – όπου μπορείτε να δείτε τον πλήρη οδηγό σπουδών. Για οποιοδήποτε πρόβλημα ή απορία πάρτε στο 210-8010.111 (Ακαδημία Αρχαίας Ελληνικής & Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής - Α.Ε.Π.Κ.Ι.) ή 210-9888.602 («εν δυνάμει», Μάριος Δεσύλλας).

Σας καλώ μαζί με εκατοντάδες και χιλιάδες στην Παγκόσμια Συμμαχία για την απελευθέρωση των σπόρων, να συμμετέχετε μαζί μας στο Δεκαπενθήμερο Δράσεων για την Απελευθέρωση των Σπόρων που θα ξεκινήσει στις 2 Οκτωβρίου, επέτειο γέννησης του Γκάντι, μέχρι τις 16 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Τροφίμων.

Γιατί χρειαζόμαστε την απελευθέρωση των σπόρων; Γιατί πρέπει να δράσουμε για την Απελευθέρωση των Σπόρων; Επειδή όλα τα είδη νομικών και τεχνολογικών δομών έχουν τεθεί σε εφαρμογή για την υποδούλωση των σπόρων. Παλιά είχαμε τη δουλεία, όπου οι άνθρωποι εμπορεύονταν ανθρώπους, τους κατείχαν σαν περιουσιακά στοιχεία. Μερικοί άνθρωποι το θεώρησαν αυτό ανήθικο, παράνομο και οργάνωσαν το κίνημα κατάργησης της δουλείας. Τώρα πρέπει να δράσουμε όλοι μαζί για ένα κίνημα κατάργησης μιας νέας μορφής υποδούλωσης για κάθε ζωή στη γη: Οι σπόροι του μέλλοντος μας, οι σπόροι της ελευθερίας μας. Γιατί επιλέγουμε τις 2 Οκτωβρίου για το ξεκίνημα αυτών των δράσεων; Επειδή ο Γκάντι μας είπε το 1901 πως «Όσο θα υπάρχει η δεισιδαιμονία ότι πρέπει να υπακούονται οι άδικοι νόμοι, τόσο θα υπάρχει δουλεία» και έγινε ένας μεταξύ πολλών: Martin Luther King, και άλλων, που είπαν: «Δεν θα υπακούμε σε άδικους νόμους, θα υπακούμε σε έναν ανώτερο νόμο, τον ανώτερο νόμο της ανθρωπότητας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον ανώτερο νόμο της Γαίας, της Pachamama, της Vasundhara, της Bhumi για την οικολογική βιωσιμότητα». Τα νέα πρότυπα παραβιάζουν αυτόν τον ανώτερο νόμο και γι’ αυτό δεν πρέπει να υπακούσουμε. Μπορούμε να μην υπακούμε δημιουργικά, μπορούμε να μην υπακούμε με την αποθήκευση και την ανταλλαγή σπόρων, που δεν έχουν κατοχυρωθεί με ευρεσιτεχνία από μια γιγάντια εταιρεία και πέντε τέτοιες εταιρείες ελέγχουν ήδη το 75% των εμπορεύσιμων σπόρων στον κόσμο. Δεν μπορούμε να τους επιτρέψουμε να τα αρπάξουν όλα. Πρέπει να διεκδικήσουμε ξανά το σπόρο μας και μαζί με αυτόν, την Ελευθερία των σπόρων μας. Μπορούμε να παρακούσουμε τους νόμους που καθιστούν τους σπόρους μας παράνομους: σε κάθε χώρα γίνονται απόπειρες να απαγορευθούν οι ποικιλίες που κατέχουν οι γεωργοί, να απαγορευθούν οι φυλαγμένοι σπόροι, να απαγορευθούν οι ελεύθερες ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπων. Το 2004 το προσπάθησαν στην Ινδία μέσω ενός νέου νόμου περί σπόρων που θα καθιστούσε παράνομο για τους γεωργούς να κατέχουν δικούς τους σπόρους: νόμοι που απαιτούν «καταγραφή σπόρων», «υποχρεωτική αδειοδότηση» και αντιμετωπίζουν την ποικιλομορφία της γεωργικής αναπαραγωγής και την εξέλιξη της φύσης σαν παρανομία επιβάλλοντας μας τους τοξικούς σπόρους, την ομοιομορφία που οι εταιρίες χρησιμοποιούν με σκοπό τον έλεγχο της αγοράς των σπόρων. Μπορούμε να αρχίσουμε να αποθηκεύουμε σπόρους στο μπαλκόνι μας, στον κήπο μας, σε κάθε σχολείο, σε κάθε αυλή, σε κάθε ναό: παντού. Ας  αρχίσουμε δηλώνοντας σε κάθε σπίτι, σε κάθε ίδρυμα, σε κάθε κοινότητα, σε κάθε δήμο, στις περιοχές μας: «Ζώνες Ελεύθερων Σπόρων» όπου οι παράνομες νομοθεσίες ευρεσιτεχνίας των σπόρων και η ποινικοποίηση των δικαιωμάτων των γεωργών να διατηρούν σπόρους δεν τηρούνται, επειδή οι υψηλότεροι ηθικοί και οικολογικοί νόμοι κυβερνούν τις ζωές μας. Και ας δράσουμε εντατικά και συντεταγμένα, με τα χέρια μας ενωμένα έως τις 16 Οκτωβρίου, που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Τροφίμων, η ημέρα που ο κόσμος γιορτάζει την ασφάλεια των τροφίμων, την επισιτιστική κυριαρχία. Δεν υπάρχει επισιτιστική κυριαρχία χωρίς την κυριαρχία των σπόρων, δεν υπάρχει ελευθερία τροφίμων χωρίς την ελευθερία των σπόρων. Δεν είναι ότι δεν θα ενεργήσουμε τις άλλες μέρες: κάθε μέρα, κάθε γεύμα, κάθε εποχή είναι μια ημέρα για δράση και θα συνεχίσουμε μέχρι ο τελευταίος σπόρος, ο τελευταίος αγρότης, το τελευταίο παιδί να έχει Ελευθέρους Σπόρους, άρα και Ελεύθερη Τροφή. Αλλά θέλουμε να δράσουμε έντονα σε αυτό το Δεκαπενθήμερο της Απελευθέρωσης των Σπόρων ώστε να είναι σαν την ακτίνα λέιζερ, που μπορεί να κόψει, να είναι σαν τη συνέργια ενός πολλαπλασιαστή και ενός ενισχυτή. Ας αναγνωρίσουμε ότι είμαστε μια ανθρωπότητα και μια οικογένεια στη γη και πως ενεργώντας από κοινού έχουμε τη δύναμη να φέρουμε καλύτερη τάξη σε αυτόν τον κόσμο. Γιορτάστε μαζί μας την Απελευθέρωση των Σπόρων, ενταχθείτε στο Δεκαπενθήμερο δράσης από τις 2 Οκτωβρίου έως τις 16 του Οκτώβρη. Βαντάνα Σίβα

Κάλεσμα της Βαντάνα Σίβα ( http://www.youtube.com/watch?v=GR-Pndxsnx8 )

Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο http://seedfreedom.in/ (Αγγλικά)

Και στη σελίδα του Πελίτι στα Ελληνικά http://www.peliti.gr/pages/vandana.htm

Στις 21, 22 και 23 Απριλίου στις Διεθνείς Ημέρες Σπόρων στην Ελλάδα που οργάνωσε το Πελίτι με την υποστήριξη της Πανευρωπαϊκής  Εκστρατείας  για την Αυτοδυναμία για τους Σπόρους (www.seed-sovereignty.org)   είχαμε συζητήσεις για τη διοργάνωση εκδηλώσεων για τις 16 Οκτωβρίου 2012, με αφορμή την παγκόσμια μέρα διατροφής. Αυτές οι εκδηλώσεις εντάσσονται στο παγκόσμιο κάλεσμα που κάνει η Βαντάνα Σίβα  και θα πραγματοποιηθούν  στο διάστημα από 2 έως 16 Οκτωβρίου 2012. Ως Πελίτι έχουμε υπογράψει τη Διακήρυξη Ελευθερίας των Σπόρων http://seedfreedom.in/declaration/ και σχεδιάζουμε μια σειρά από εκδηλώσεις που θα ανακοινωθούν σύντομα στη σελίδα μας www.peliti.gr και στο ημερολόγιο εκδηλώσεων http://www.peliti.gr/pages/imerologio_ekdiloseon.htm

Για την καλύτερη ενημέρωση σας πάνω στο θέμα των σπόρων σας προτείνουμε να δείτε τα δύο βίντεο που προβλήθηκαν στις 22 Απριλίου 2012 στις Διεθνείς Ημέρες Σπόρων στην Ελλάδα. Τα βίντεο υποτιτλίστηκαν από εθελοντές του Πελίτι.

«Σπόροι που αντέχουν»

http://www.youtube.com/watch?v=T-EPhM0YAAc&feature=youtu.be

«Εν αρχή ην ο Σπόρος»

https://vimeo.com/49087255

Η πιθανή έγκριση των γενετικά τροποποιημένων φρούτων, σε ΗΠΑ και
Καναδά, δεν βρίσκει σύμφωνες τις ενώσεις των παραγωγών και των
καταναλωτών.
Η Okanagan Speciality Fruits έστειλε πρόσφατα επιστολή στην APHIS
(εταιρεία για την προστασία της υγείας ζώων και φυτών), με αίτημα τη μη έγκριση των events μήλων (Malus x domestica), GD743 και GS784.
Το επονομαζόμενο μήλο ‘’Arctic’’, που εξελίχθηκε από ένα ινστιτούτο έρευνας της Αυστραλίας, περιέχει ένα συνθετικό γονίδιο, το οποίο μπορεί να μειώνει την παραγωγή του ενζύμου, υπεύθυνου για το σκούρο χρώμα που αποκτά το
κομμένο μήλο, με την παρέμβασή του στο RNA του φρούτου.
Η εταιρεία που σκοπεύει να τα καλλιεργήσει για κατανάλωση, δεν θεωρεί ότι υπάρχουν κίνδυνοι για τους ανθρώπους και τα ζώα, όμως η ένωση παραγωγών μήλων στις ΗΠΑ εκτιμά ότι η εμπορευματοποίηση των μήλων GMO θα δημιουργήσει προβλήματα στην εικόνα της παραδοσιακής καλλιέργειας των μήλων ως
φρούτων υγιεινών και φυσικών.
Αντιδράσεις υπάρχουν και στον Καναδά για τα μήλα GMO. Ήδη από το 2001 οι βιολογικοί παραγωγοί της περιοχής Okanagan είχαν εμποδίσει τις πειραματικές καλλιέργειες στο χωράφι της ιδιοκτήτριας εταιρείας της πατέντας.
Το Μάρτιο του 2010 η Okanagan Specialty Fruits παρουσίασε αίτηση στους καναδικούς φορείς Food Inspection Agency (CFIA) και Health Canada (HC) για την εμπορευματοποίηση των μήλων GMO. Και σε αυτήν την περίπτωση έρευνες
έδειξαν ότι το 70% των καταναλωτών εναντιώνεται στα ‘’νέα’’ μήλα.
Αφού ολοκληρώθηκε η φάση της διαβούλευσης,

τώρα απομένει η απόφαση των αρχών, η οποία

αναμένεται σε περίπου δύο μήνες.

εισήγηση του Γιάννη Παζάρα
γεωπόνου - βιοκαλλιεργητή, πρώην μέλους της ομάδας του περιοδικού "Νέα Σελήνη"
και της Πανελλαδικής Κίνησης κατά των Γ.Τ.Ο. , στα πλαίσια της οικογιορτής, που έγινε στην Κατερίνη

Νομίζω ότι θα μας βοηθούσε να ξεκινήσουμε τη
συζήτηση με μια διαπίστωση/παραδοχή: "o φυσικός κόσμος είναι μια ενότητα
διακριτών υπάρξεων, ενοποιούμενων από έναν παλμό που διατρέχει όλους τους
ζωντανούς οργανισμούς".

Ιστορικά διαπιστώνουμε ότι η "πρωτόγονη" ηθική
προσεγγίζεται σαν μέθοδος κατανόησης των οικολογικών σχέσεων. Όλοι οι τρόποι
προσέγγισης στηρίζονται σε μια απλή παραδοχή : το άτομο είναι μέλος μιας
κοινότητας αλληλοεξαρτώμενων μελών...

Το ένστικτό του το ωθεί να ανταγωνιστεί για το χώρο του στην κοινότητα, για τα φαινόμενα συμφέροντά του, αλλά η ηθική του το ωθεί στο να συνεργαστεί. Θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος με οικολογική συνείδηση χαρακτηρίζεται από την ικανότητα του αυτοπεριορισμού. 

Η αυτονομία -η αληθινή ελευθερία του- είναι ο αυτοπεριορισμός, αναγκαίος όχι
  μόνον στους κανόνες ενδοκοινωνικής συμπεριφοράς, αλλά και στους κανόνες που
  υιοθετούμε στη συμπεριφορά μας απέναντι στο περιβάλλον. Σήμερα όμως ο άνθρωπος
  είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, ο εχθρός του ανθρώπου. Οχι μόνο
  γιατί συνεχίζει να επιδίδεται με περισσό ζήλο στη σφαγή των ομοίων του, αλλά
  και γιατί πριονίζει με συνέπεια το κλαδί στο οποίο κάθεται, το περιβάλλον. 

Χαρακτηριστική είναι η «ηθική» στάση του απέναντι στη βασικότερη
δραστηριότητά του με την οποία εξασφαλίζει τους όρους της επιβίωσής του - τη
γεωργία. Ποιοτικά η γεωργία αντιπροσωπεύει τον θρίαμβο της αποξένωσης και του
οριστικού διαχωρισμού της κουλτούρας από τη φύση και των ανθρώπων μεταξύ τους. 

Η οργανική ύλη, ότι έχει μείνει από αυτή, μηχανοποιείται εντελώς κάτω
από τον έλεγχο μιας χούφτας πετροχημικών εταιρειών. Τα τεχνητά τους λιπάσματα,
φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα και το σχεδόν μονοπώλιο του παγκόσμιου αποθέματος σε
  σπόρους ορίζουν ένα πλήρες περιβάλλον που ολοκληρώνει την παραγωγή τροφής από
  την καλλιέργεια μέχρι την κατανάλωση.

Οι νόμοι για τις πατέντες που αφορούν στη ζωή, στα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους αναδεικνύονται ως η βασική μολυσματική προβολή της ιδιοκτησίας πάνω στη βιοποικιλότητα, και βασικός άξονας μετατροπής της φύσης σε οικονομικό αγαθό.
"Μέσα από τις πατέντες και τη γενετική μηχανική νέες αποικιοποιήσεις υλοποιούνται. Η γη, το δάσος... όλα έχουν αποικιοποιηθεί, μολυνθεί. Το κεφάλαιο πρέπει να ψάξει τώρα για νέες αποικίες που θα εισβάλει και θα τις εκμεταλλευτεί για να μπορεί να συνεχίσει τη συσσώρευσή του. Αυτές οι νέες αποικίες είναι κατά τη γνώμη μου το εσωτερικό των σωμάτων των γυναικών, τα φυτά και τα ζώα.

Η αντίσταση στη βιοτεχνολογία είναι η αντίσταση στην ακρογωνιαία αποικιοποίηση της ίδιας της ζωής, της μελλοντικής της εξέλιξης καθώς και του μέλλοντος των μη-δυτικών παραδόσεων γνώσης και σχέσης με τη φύση. Είναι ένας αγώνας για το δικαίωμα των ειδών να εξελιχτούν, είναι ένας αγώνας για την προστασία της ελευθερίας των διαφορετικών πολιτισμικών συστημάτων να πορευτούν..." (Δρ.Βαντάνα Σίβα).

Τα άτομα είναι όπως εκδηλώνουν τη ζωή τους, αυτό που είναι, συμπίπτει λοιπόν με την παραγωγή τους , τόσο μέσω αυτού που παράγουν, όσο και μέσω του τρόπου που το παράγουν.

Το πρωτεύον
ζητούμενο μέσα από μια παραγωγική διαδικασία όπως η Οικολογική Γεωργία δεν είναι
μια «ευσεβής» αντιμετώπιση του περιβάλλοντος -αυτό μένει για τους
οικο-επιχειρηματίες- αλλά η δημιουργία των συνεργατικών εκείνων δομών που θα
παραμερίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα γνωρίσματα της καπιταλιστικής αγοράς. Ο
λαός, είτε ζει στις πόλεις, είτε στα χωριά, πρέπει να ανακτήσει την οργανική του
σχέση με την τροφή του

Η οικολογική γεωργία - και ας σκεφτούμε για λίγο
τη διάσταση «οικολογικής» / "βιολογικής" - δεν είναι ατομική επιχείρηση αλλά
κοινοτική υπόθεση και γιαυτό απευθύνεται σε βιοκαλλιεργητές και βιοκαταναλωτές
ευθέως χωρίς μεσολαβήσεις. Η Οικολογική γεωργία δεν είναι αιτήσεις, δεν είναι
  μηχανογραφημένες φόρμες προς συμπλήρωση, δεν είναι φάκελοι παραστατικών. Αυτά
  τα διακριτικά σημεία βιολογικής - οικολογικής σημαδεύουν μια τεράστια
  συνειδησιακή ατέλεια, ένα ηθικό κενό...

Η οικολογική γεωργία είναι
συνεργασία, συντροφικότητα και αλληλεγγύη. Είναι εργαλείο των κοινοτήτων με
στόχο την παραγωγή των υλικών προϋποθέσεων για τη ζωή τους. Γιαυτό πιστεύω ότι
απευθύνεται πρωταρχικά σε ανθρώπους που η συνείδησή τους τους καθοδηγεί να
λειτουργήσουν έξω από τους όρους, την ηθική και τις λογικές του κεφαλαίου. 

Η οικολογική γεωργία έχει τη μεγάλη υποχρέωση να συνθέσει όλα τα αποσπάσματα
  εμπειρίας και να ξαναδημιουργήσει τη θρυμματισμένη εικόνα του κόσμου στη φυσική
  του μορφή και κατάσταση με τις φυσικές του σχέσεις. Όταν θα δώσει το παρόν θα
  φέρει τα πάνω κάτω. Ο ολιστικός της προσανατολισμός θα αγγίξει όλη την
  ανθρώπινη διάσταση.
Ας μην ξεχνάμε ότι ως άνθρωποι, ως επισκέπτες του
βιομηχανικού κόσμου στον φυσικό χρειάζεται να επαναδιδαχθούμε τους τρόπους της
γης και τους τρόπους της ζωής - τι αντιπροσωπεύει ένα "βλαβερό" και τι ένα
"ωφέλιμο".
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σε μια «φυσική» παραγωγική
διαδικασία αγωνιζόμαστε πρώτιστα για την κοινωνία και όχι για την αγορά. Για την
τοπική ανάπτυξη, για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την ουσιαστική εξυγίανση της
  παραγωγής και της τροφικής αλυσίδας, για την τοπικότητα και τον έλεγχο της
  αγοράς από την τοπική κοινωνία, για την εξυγίανση της φύσης, για την επανόρθωση
  των στρεβλών καταναλωτικών προτύπων, για την ποιοτική παραγωγή και τη
  βιωσιμότητα, για την επανασύνδεση φύσης - κοινωνίας, για μια επιστημονική γνώση
  που θα υπηρετεί τον άνθρωπο, για την άμεση επαφή παραγωγού και καταναλωτή χωρίς εμπόρους , μεσάζοντες και σοφούς αναπτυξιολόγους.

Στην Οικολογική
Γεωργία εκτός από την Ιδεολογία υπάρχει χώρος και για το εμπόριο, ένα εμπόριο
όμως που θα σέβεται το αντικείμενο αγοραπωλησίας και τον καταναλωτή και που πάνω
απ΄όλα, ξεκάθαρα και έντιμα δεν θα εμπορεύεται την Ιδεολογία. Από τότε που
φάνηκαν στον ορίζοντα οι επιδοτήσεις, ο χώρος σφύζει από κινητικότητα . Έχει
στηθεί ένα τρελό πανηγύρι και οι λογής λογής«οικοεπιχειρηματίες» δεν σταματούν
το τρέξιμο. Το κράτος και τα διακρατικά μορφώματα και οργανισμοί νομιμοποιούν
και ανταμείβουν -πριμοδοτούν- ως βιολογική γεωργία οποιασδήποτε ήπιας μορφής
καλλιέργεια της οποίας τα πάντα καθορίζονται -φτάνει να καθορίζονται- από τη
γραφειοκρατική και κερδοσκοπική εκμετάλλευση, επιχειρώντας ταυτόχρονα να
περιθωριοποιήσουν οποιαδήποτε ανάλογη καλλιεργητική διαδικασία, την οποία οι
δημιουργοί της αρνούνται να εντάξουν κάτω από την επίβλεψη των μεσαζόντων, των
εμπόρων και της γραφειοκρατίας

Η ενστικτώδης ζήτηση του "καταναλωτή" για
τα "σήματα" και όχι για τα "σημαίνοντα" θα οδηγήσει στην απρόσωπη
βιομηχανοποίηση της βιοκαλλιέργειας ; Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα το
βιοκαλλιεργητικό κίνημα δεν κατορθώνει να συνδεθεί με το καταναλωτικό - πράγμα
διόλου παράξενο αν αναλογιστεί κανείς το γενικότερο ατομικιστικό χαρακτήρα της
κοινωνίας μας - θα το οδηγήσει στο να πέσει θύμα της κατ΄ όνομα αποδοχής του ;
Σε ποιο βαθμό μπορούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες να διεκδικήσουν
μορφοποιητικό ρόλο απέναντι σε ριζικές ανθρώπινες ανάγκες και σε τι βαθμό
ενδέχεται το εγγενές ήθος και η λογική των πρώτων να παραμορφώνουν τις δεύτερες
; Η ανάπτυξη επιχειρηματικών μπλοκ για τη διαχείριση των προϊόντων της
βιοκαλλιέργειας δεν θα αναπαράξει το παρασιτικό μοντέλο εκμετάλλευσης του
πρωτογενή τομέα;

Δυστυχώς η εμπειρία δείχνει ότι «εναλλακτικές»
προτάσεις που δεν είναι ικανές να θέσουν άλλες αρχές από εκείνες στις οποίες
υποτίθεται ότι ασκούν κριτική,είναι καταδικασμένες να ανακυκλώνονται οι ίδιες
μέσα στον στενό κύκλο των αντικειμένων στα οποία την ασκούν

Ο δημόσιος
διάλογος έχει ατροφήσει σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορούμε πλέον -και ίσως να μη
θέλουμε- να πραγματευτούμε τα καθημερινά τα δημόσια προβλήματα με τη λογική


Και τα πράγματα είναι απλά:
"Σταματήστε να σκέφτεστε για την άριστη
χρήση της γης σαν να πρόκειται μόνο για ένα οικονομικό πρόβλημα, εξετάστε κάθε
ερώτημα προβληματιζόμενοι αν είναι ηθικά και αισθητικά αποδεκτό όπως επίσης και
τι είναι οικονομικά πρόσφορο. Ένα πράγμα είναι αποδεκτό όταν τείνει να διατηρεί
την ακεραιότητα, τη σταθερότητα και την ομορφιά της βιολογικής κοινότητας. Είναι
απαράδεκτο όταν τείνει σε οτιδήποτε άλλο..." (Αλντο Λέοπολντ).

Μας λείπει το δυσκολότερο κομμάτι , η οικολογική συνείδηση.
ΑΝ ο άνθρωπος αποκτήσει οικολογική συνείδηση ΤΟΤΕ και η γεωργία θα γίνει οικολογική.
Η Οικολογική γεωργία δεν είναι η στείρα και αμφίβολη πρόταση για οικονομική
  διέξοδο που προτείνεται σήμερα. Είναι Ριζική Ανθρώπινη Ανάγκη και Βιωματική
  Επιλογή.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε την μεγέθυνση της βιολογικής αγοράς
στον ελλαδικό χώρο με ποικίλα παραγόμενα ντόπια προϊόντα και πάρα πολλά
εισαγώμενα κυρίως τυποποιημένα. Εκείνο που προβληματίζει είναι αν η
υποταγή της «βιολογικής» γεωργίας στην ελεύθερη αγορά, δεν αποτελεί παρά την
ουσιαστική κατάργηση του οικολογικού της νοήματος που υποτίθεται ότι εμπεριέχει. 

Ας σταματήσουμε να βλέπουμε αυτό το «προϊόν» που αποκαλούμε «καταναλωτή»
σαν αγελάδα για άρμεγμα και ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε την ουσία του χώρου
  μέσα στον οποίο θέλουμε να λειτουργήσουμε και επαγγελματικά. Δεν θα
  προσαρμοστεί η οικολογική γεωργία στις απαιτήσεις της καταναλωτικής κοινωνίας
  γιατί σ΄αυτή την περίπτωση δεν θα είναι πια παρά μια φαντασιακή προβολή , μια
  οικολογική γεωργία - μαϊμού.

Δεν μπορεί ο βιοκαλλιεργητής να παράγει σύμφωνα με τις επιταγές της αδιάφορης περιβαλλοντικά και κοινωνικά καταναλωτικής κοινωνίας-αγοράς και δεν είναι δυνατόν ο βιοκαταναλωτής να δέχεται να μη αντιλαμβάνεται το πολυδιάστατο κόστος των προϊόντων που καταναλώνει.

Κανένα χαρτί και καμιά σφραγίδα δεν αντικαθιστά το βλέμμα τις σκέψεις και τη
  στάση ζωής του ανθρώπου που έχουμε μπροστά μας και οι περιβαλλοντικές και
  κοινωνικές ευθύνες μας απέναντι στην παραγωγή των οικολογικών προϊόντων δεν
  εξαντλούνται στην απόδοση μερικών παραπάνω ευρώ.

Αντίστοιχα
Η αντίθεσή μας στα τροποποιημένα μόνο σε ένα μέρος οφείλεται και σίγουρα δεν
  μπορεί να εξαντλείται στην επικινδυνότητά τους για την υγεία μας. Είναι μέρος
  της συνολικότερης άρνησης παράδοσης της ζωής των ανθρώπων στα χέρια των λίγων
  με όρους μονοπωλίου. Αφορά στην απόρριψη του κέρδους ως κινητήριας δύναμης της
  ανθρώπινης δράσης και της εξουσίας ως βασικής αρχής της ανθρώπινης
  συναναστροφής.

Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς το κίνημα που
αναπτύσσεται ενάντια σε όλες αυτές τις κυκλωτικές κινήσεις των υπερεθνικών
εταιρειών ούτε και θα βρει σύμφωνες τις συνιστώσες του εκτός από μερικά βασικά
σημεία. Το σίγουρο όμως είναι ότι υπάρχουν αμέτρητοι συνασπισμοί ανθρώπων που σε
ολόκληρο τον πλανήτη που αγωνίζονται έμπρακτα ενάντια στην επικράτηση των
τροποποιημένων, της βιοπειρατίας και της πατέντας.

Η στρατηγική που αναπτύσσεται με σκοπό την όσο το δυνατόν ταχύτερη είσοδο των γ.τ. τροφίμων εξελίσσεται σε γάγγραινα για τις ανθρώπινες δημόσιες σχέσεις.
Βλέπομε έτσι στο ξεκίνημα της πρώτη προσπάθεια εμφάνισης οργανωμένης κίνησης κατά των Γ.Τ.Ο. σε επίπεδο βάσης πολιτών, που είναι η συγκρότηση του Πανθεσσαλικού Δικτύου Φορέων και Πολιτών κατά των Γ.Τ.Ο., στην αρχή όλα να φαίνονταν ξεκάθαρα:
Από τη μια τα μεταλλαγμένα από την άλλη εμείς...
Κατά το πρώτο όμως
πεντάμηνο λειτουργίας του Δικτύου διαπιστώνουμε να αναπτύσσονται φυγόκεντρες
τάσεις και τριβές γύρω από θέματα αρχών και στρατηγικών στόχων. Διαπιστώνονται
διαθέσεις παραγωγής και προώθησης ψηφισμάτων που εναρμονίζονται με το θεσμικό
πλαίσιο της Ε.Ε και συνδιαλέγονται με αυτούς που το διαμόρφωσαν αντί να
απαιτήσουν τον άμεσο κοινωνικό έλεγχο .

Για κάποιους ήταν ξεκάθαρο ότι η
νομοθεσία αποδοχής -Οδηγία 18/2001- δεν αφήνει περιθώρια προστασίας της Φύσης
και με αυτό σαν δεδομένο έπρεπε να προχωρήσουμε.Η με οποιοδήποτε τρόπο εμπλοκή
μας στις μεθοδεύσεις εισόδου των Γ.Τ.Ο. ήταν σίγουρο ότι θα αξιοποιηθεί ως
άλλοθι δημοκρατικότητας των πλέον αντιδημοκρατικών -τα γονίδια δεν αποφασίζουν
δημοκρατικά για τις κινήσεις τους!- και βάρβαρων μηχανισμών .
Ηταν ξεκάθαρο ότι το σχετικό Ευρωπαϊκό νομοθετικό πλέγμα είναι το απλό όργανο ελέγχου και διαχείρισης των μεταλλαγμένων και σε καμία περίπτωση μέσο αποτροπής της εισόδου τους. Είναι ο χώρος προεργασίας κατασκευής της συναίνεσης.

Συνειδητοποιήσαμε τον κίνδυνο να μετατραπούμε σε αντιπροσώπους "Φορέων και
  Πολιτών" που θα παράγουν μια Γιορταστική Αμφισβήτηση και θα διαχειρίζονται μια
καθησυχαστική εικόνα του βαθύτατα κοινωνικού προβλήματος των μεταλλαγμένων.
Είδαμε τον κίνδυνο να αποτελέσει το κίνημά μας φορέα διαχείρισης της κρίσης! 
Ετσι πήρε σάρκα και οστά η Πανελλαδική -πλέον- Κίνηση κατά των Γ.Τ.Ο. 

Καταλήγοντας σήμερα (και επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Ren? Riesel)
καταλαβαίνουμε ότι σαν Οικολογική Βιοκαλλιεργητική Κίνηση επείγει να
  συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουν ουσιαστική διαφορά εκείνοι που ονειρεύονται να
  προσαρμόσουν τους ανθρώπους στη σύγχρονη κόλαση παραμορφώνοντας τα γονίδια και εκείνοι που είναι πρόθυμοι να συζητήσουν τους όρους με τους οποίους θα
  πραγματοποιηθεί η προσαρμογή αυτή. 

Zum Bearbeiten hier klicken .

Η οικολογική γεωργία- κτηνοτροφία έχει μία ιστορία 25
χρόνων στην χώρα μας. Η μέχρι σήμερα εξέλιξή της στηρίχθηκε κυρίως στην
επιμονή, το μεράκι και το ενδιαφέρον ενός αρχικά μικρού αριθμού βιοκαλλιεργητών
και γεωπόνων, ελάχιστων φορέων και ακόμα μικρότερου αριθμού καθηγητών
πανεπιστημίου και εξειδικευμένων επιστημόνων, οι οποίοι είχαν συνειδητοποιήσει ότι ο συμβατικός –βιομηχανικός τρόπος παραγωγής που είχε επικρατήσει το δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα δεν ήταν αειφόρος . Αγκαλιάστηκε όμως από τον κόσμο.

Μόνο αν η οικολογική γεωργία κερδίσει το έδαφος που
δικαιωματικά της ανήκει, θα οδηγηθούμε στην παραγωγή προϊόντων υψηλής
ποιότητας, στην διατήρηση και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και
στην προάσπιση της υγείας μας.Παρόλα τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει, η
εδραίωση της οικολογικής γεωργίας εξακολουθεί να αποτελεί καίρια ανάγκη.

Η παραγωγή τεχνογνωσίας και η διάδοση της, είναι αναγκαία σε όσους
  ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με την οικολογική γεωργία και κτηνοτροφία, σε
επαγγελματικό επίπεδο (βιοκαλλιεργητές, γεωτεχνικοί, ερευνητές, σύμβουλοι
κ.α.), αλλά ακόμα και ως ερασιτέχνες που ενδιαφέρονται να παράγουν
προϊόντα ποιοτικής διατροφής για τις οικογένειες και τους φίλους τους.

Αναλάβαμε την πρωτοβουλία, με παρακίνηση του βιοκαλλιεργητή Θοδωρή Αρβανίτη,για την ίδρυση ενός φορέα που θα ενισχύσει και θα διαδώσει τις ιδέες και τις πρακτικές της οικολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Για την επίτευξη αυτού του σκοπού πρωτεύοντα ρόλο θα διαδραματίσει η δημιουργία ενός Σχολείου για την Οικολογική Γεωργία, που θα προσφέρει μαθήματα «θεωρίας και πράξης» για την οργάνωση ενός ολοκληρωμένου οικονομικά βιώσιμου αγροκτήματος.
Όλοι εμείς που υπογράφουμε αυτή την διακήρυξη, έχοντας επίγνωση του αδιεξόδου στο οποίο οδηγεί ο συμβατικός τρόπος παραγωγής, προσφερόμαστε ανιδιοτελώς να συνδράμουμε στην υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος, που θα έχει έδρα το
Αγρόκτημα του Θοδωρή Αρβανίτη, όπου θα πραγματοποιούνται όλες οι
  δραστηριότητες του φορέα.
Σε όλα αυτά θέλουμε τη βοήθεια όσων ατόμων ή φορέων βλέπουν θετικά αυτή την προσπάθεια και σας καλούμε να συνεργαστείτε
μαζί μας με όποιο τρόπο εσείς επιλέγετε.


http://oikosxoleio.wordpress.com/2012/02/03/3/

Zum Bearbeiten hier klicken .

Από τον καιρό που αντικαταστάθηκε το κελάρι με βιβλιάριο
τράπεζας οι άνθρωποι έπαψαν να εκτιμούν τις αξίες. Έχουν ένα σπίτι αδειανό από προϊόντα ή, στην καλύτερη περίπτωση, έχουν γεμάτα ντουλάπια και κατάψυξη με
τρόφιμα μιας εβδομάδας αλλά κοιτούν το νούμερο του λογαριασμού τους και νιώθουν ήσυχοι. Το αυτόματο μηχάνημα ανάληψης και το διευρυμένο ωράριο του σούπερ μέρκετ της γειτονιάς,τους είναι αρκετά για να νιώσουν ασφάλεια.

Παλιά ο άνθρωπος ο πολυμήχανος ήτανε μέρμηγκας και αποθήκευε με
χίλιους δυο τρόπους τροφές για να βγάλει τον χειμώνα τον δύσκολο. Άνοιξη και
καλοκαίρι που η φύση οργιάζει, εγκυμονεί και γεννοβολά, οι άνθρωποι έτρωγαν,
μάζευαν και συντηρούσαν για να έχουν τα προς το ζην κατά τους μήνες των ισχνών
αγελάδων. Η ύβρις είναι πως εμείς μάθαμε ότι δεν υπάρχουν πια περίοδοι ισχνών
αγελάδων, ότι όλα αυτά είναι μύθοι ή ότι έχουν περάσει αυτές οι εποχές
ανεπιστρεπτί. Και το μάθαμε έτσι διότι μες στις πόλεις, ζώντας αστική ζωή, δεν
νιώθεις τις αλλαγές, δεν ξέρεις τι σου γίνεται από παραγωγή και συλλογή τροφής,
δεν έχεις καμιά ανάγκη να αποθηκεύσεις και να συντηρήσεις αφού το κάνουνε για
πάρτη σου οι πολυεθνικές και τα σούπερ μάρκετ αρκεί να έχεις χρήμα να
πληρώνεις.

Αρκείσαι λοιπόν στο να αγοράζεις και να ξετυλίγεις συσκευασίες,
να σκίζεις χαρτιά και πλαστικούρες για να φας το οτιδήποτε. Στην καλύτερη
περίπτωση διαχωρίζεις τα άχρηστα περιτυλίγματα και κάνεις ανακύκλωση διότι είσαι
ευσυνείδητος πολίτης του πλανήτη. Έχεις ξεχάσει όμως ή δεν έχεις μάθει καθόλου
πως οι “συσκευασίες”των τροφών είναι από τη φύση τους ανακυκλώσιμες και χρήσιμες
για την αναπαραγωγή της ζωής ενώ οι συσκευασίες των εργοστασίων είναι ρύποι
άχρηστοι και άνευ λόγου ύπαρξης.

Το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος αστός ο οποίος δεν έχει γη
δική του και δεν έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει, είναι να προσπαθήσει να
λειτουργεί ως μέρμηγκας μες στην πόλη αλλάζοντας την καταναλωτική του
προσέγγιση.

Αγοράζει από την λαϊκή το καλοκαίρι τα λαχανικά του σε
μεγαλύτερες ποσότητες και κάνει τα κουμάντα του έτσι ώστε όλο τον υπόλοιπο χρόνο
να μην αγοράζει συσκευασμένα και κατεψυγμένα χαμηλής διατροφικής αξίας και
μεγάλης περιβαλλοντικής ρύπανσης.

Μερικές απλές κινήσεις που ίσως δώσουν λύσεις και ιδέες σε όσους
κατά καιρούς με ρωτάνε μέσα από αυτό το σάιτ τι να κάνουν που θέλουν αλλά δεν
έχουν τρόπο να ζουν στη γη:
Από άνοιξη μπορεί να ξεκινήσει η αποξήρανση φρούτων στον ήλιο ή
η κατασκευή μαρμελάδων. Το καλοκαίρι μπορούμε να αποξηράνουμε μελιτζάνες,
ντομάτες, μπάμιες και να τις φυλάξουμε σε ένα καλάθι για να τρώμε όλο το
χειμώνα. Μπορούμε επίσης να φτιάξουμε σάλτσες ντομάτας και να τις κλείσουμε
αεροστεγώς σε βαζάκια για να μην αγοράζουμε καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς αλλά
και πιπεριές στο λαδόξυδο.Να φτιάξουμε επίσης σάλτσες πέστο με βασιλικό που
υπάρχει άφθονος ακόμα και στα μπαλκόνια μας και να τις κλείσουμε κι αυτές
αεροστεγώς. Να φτιάξουμε τουρσιά για μεζέδες με τα τσίπουρα του χειμώνα. Να
ξεράνουμε στον ήλιο σύκα και να τα φουρνίσουμε με αμύγδαλο και σουσάμι για να
έχουμε γλυκίσματα όλο το χρόνο. Όσοι έχουν ένα αμπέλι ή ένα ελιοχώραφο κάπου σ’
ένα χωριό, που δεν είναι λίγοι,έχουν το κρασί, το τσίπουρο, το λάδι και τις
ελιές τους φυλαγμένες σε βάζα κι αυτές. Κάνουν και μια καβάντζα με μακαρόνια,
ρύζι, τραχανάδες κι έχουν ένα κελάρι εξαιρετικό για όλο το χειμώνα με μόνα
συσκευασμένα προϊόντα τα ζυμαρικά.Ο καλός περιβολάρης, λέγανε οι παλιοί,
αγοράζει μόνο μακαρόνια και ρύζι. Ο καλός αστός μπορεί να τα αγοράζει όλα αλλά
το καθένα στην ώρα του, που είναι και φθηνό, και να παρασκευάζει ή να συντηρεί
μόνος του ό,τι θα χρειαστεί τους επόμενους μήνες.

Ας αλλάξουμε λοιπόν μερικά απλά πράγματα στην καθημερινότητά μας
και ας γίνουμε πιο πρακτικοί. Ας ασχοληθούμε λίγο με αυτά που τρώμε, έστω και
αγοράζοντας τις πρώτες ύλες. Έτσι θα τα εκτιμήσουμε περισσότερο και θα δούμε ότι
δεν θα ανταλλάσσαμε ποτέ με χρήματα αυτά που φτιάξαμε οι ίδιοι διότι η αξία τους
δεν μπορεί να μετρηθεί με χρήμα. Θα επανεκτιμήσουμε την αξία τους και θα
  κατανοήσουμε την χαμηλή αξία όσων αγοράζουμε και παράγονται μαζικά για να είναι
  φθηνότερα. Θα ξεφύγουμε από τη καθημερινότητά μας κάνοντας άλλες εργασίες στον
  ελεύθερο χρόνο μας, πιο παραγωγικές και πιο δημιουργικές. Θα μπορούμε να
κάνουμε και όμορφα δώρα στους φίλους μας, υπερηφανευόμενοι κιόλας για το
χειροποίητο της παρασκευής τους. Και θα πίνουμε μαζί τους ένα κρασί ακούγοντας
παινέματα για το χέρι που τα ‘φτιαξε.

Μην ξεχνάτε επίσης ότι τα περισσότερα από αυτά, έτσι όπως είναι
μέσα στα βαζάκια, αποτελούν και εξαιρετικές διακοσμητικές προτάσεις πάνω σε
ράφια και βιβλιοθήκες μέχρι την κατανάλωσή τους.


Καλό ξεκίνημα σε μια άλλη καταναλωτική
προσέγγιση


http://yiannismakridakis.gr/?p=1625

Zum Bearbeiten hier klicken .

Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ τεύχος 2 & 12

Γράφει ο αείμνηστος Ανέστης Πολυχρονίδης.


Το μέλι είναι μοναδικό φυσικό προϊόν που παρασκευάζεται από τις μέλισσες μέσα στην κυψέλη.
Για την παρασκευή του οι μέλισσες χρησιμοποιούν το νέκταρ των λουλουδιών ή μελιτεκκρίσεις διαφόρων δέντρων όπως πεύκο, έλατο κ.λ.π. που δημιουργούνται πάνω στα δέντρα με την παρέμβαση ορισμένων εντόμων. Οι μέλισσες για να συγκεντρώσουν ένα κιλό μέλι χρειάζονται, ανάλογα τις συνθήκες, να επισκεφθούν 3 έως 8 εκατομμύρια λουλούδια, να κάνουν δηλαδή 100 έως 120 χιλιάδες διαδρομές. Το υλικό που μεταφέρουν οι μέλισσες το επεξεργάζονται κατ' αρχήν στο στομάχι τους
και στην συνέχεια μέσα στην κυψέλη προσθέτοντας ένζυμα και βακτιριοστατικά
συστατικά. Ταυτόχρονα αποβάλλουν ένα μέρος υγρασίας και τέλος το εναποθηκεύουν στις κηρήθρες.

Το μέλι είναι θαυμάσιο προϊόν και έχει εκτιμηθεί από τον άνθρωπο από την αρχαιότητα. Οι Αιγύπτιοι πριν από 3.500 χρόνια το χρησιμοποιούσαν ως θεραπευτικό. Οι αρχαίοι Ινδοί θεωρούσαν ότι παρατείνει την ζωή. Το ίδιο και ο Αριστοτέλης. Ο Ιπποκράτης το συνιστούσε ως Θεραπευτικό πολλών ασθενειών αλλά και για διατήρηση της νεότητας.

Το μέλι περιέχει πάνω από 180 διαφορετικές ουσίες που του δίνουν τον πολύτιμο αυτό χαρακτήρα.
Περιέχει μονοσακχαρίτες που αφομοιώνονται άριστα από τον ανθρώπινο οργανισμό χωρίς παρενέργειες, σε αντίθεση με την κοινή ζάχαρη που περιέχει δισακχαρίτες και
δημιουργεί τόσα κακά ώστε να θεωρείται σήμερα ως καταστροφή για τον ανθρώπινο
οργανισμό.
Περιέχει ακόμη πολύτιμα ιχνοστοιχεία όπως φώσφορο, μαγνήσιο, ασβέστιο, σίδηρο,θείο, χλώριο, κάλιο.
Επίσης διάφορες, αρωματικές ενώσεις βιταμίνες (Β 1, Β 2, Β 6, Ρ Ρ, Κ ), 17αμινοξέα, διάφορα ένζυμα και ανώτερες αλκοόλες.
Περιέχει επίσης γύρη και ίχνη βασιλικού πολτού.
Τέλος να προσθέσουμε ότι είναι πολύ πλούσιο σε θερμίδες (περίπου 3.200 ανά κιλό,
τριπλάσιες από το κρέας) και πρέπει να καταναλώνετε με σύνεση.

Όλα αυτά τα συστατικά καθιστούν το μέλι εκτός από πολύτιμο τρόφιμο και άριστο θεραπευτικό μέσον.
Βοηθά σε περιπτώσεις κόπωσης, ανορεξίας, αδιαθεσίας, αδυναμίας, δυσκοιλιότητας,
αλλά και αναιμίας.
Είναι γρήγορη πηγή ενέργειας ιδίως για αθλητές, παιδιά, εγκύους, αρρώστους.
Μειώνει τις βρογχικές ενοχλήσεις από κοινά κρυολογήματα, είναι δυναμωτικό και καταπραϋντικό. Επουλώνει τις πληγές του δέρματος, βοηθά την λειτουργία των ενδοκρινών αδένων είναι καρδιοτονωτικό, συμβάλει στον μεταβολισμό και την θρέψη του οργανισμού.
Τέλος ορισμένοι τολμούν να πουν ότι δρα προληπτικά κατά του καρκίνου.
Στη χώρα μας η μεγάλη ποικιλία της χλωρίδας μας χαρίζει μέλι σπουδαίας βιολογικής αξίας και άριστης ποιότητας. Είμαστε αυτάρκεις σε μέλι με περίπου 10 έως 13 χιλιάδες τόνους παραγωγή το χρόνο. Παράγουμε διαφόρων ειδών μέλι. Τα αναφέρουμε κατά σειρά προτίμησής τους από τους καταναλωτές : Θυμαρίσιο, ελάτης, Πευκόμελο, καστανιάς, πορτοκαλιάς, ερείκης, ηλίανθου, βαμβακιού.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε αγοράζοντας μέλι

Υπάρχει η εντύπωση στους περισσότερους ότι οποιοδήποτε μέλι και αν προμηθευτούμε θα είναι πλήρως αγνό και φυσικό. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Τις περισσότερες φορές περιέχει ουσίες που είναι λίγο ή πολύ επικίνδυνες ή δεν είναι τόσο αγνό όσο νομίζουμε.
Ας δούμε τους παράγοντες που υποβαθμίζουν το μέλι σήμερα, αρχίζοντας απ' τους πιο ανώδυνους και καταλήγοντας στους πιο επικίνδυνους.
1)     Ορισμένα είδη μελιού έχουν την ιδιότητα να κρυσταλλώνουν (ζαχαρώνουν).
Αυτή είναι μια φυσική ιδιότητα του μελιού και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, κυρίως όμως από το είδος των ανθέων που γίνεται η νεκταροσυλλογή. Το κρυσταλλωμένο μέλι δεν είναι ούτε υποβαθμισμένο ούτε νοθευμένο.
Εν τούτοις, επειδή ο καταναλωτής θέλει (ή ξέρει ή του είπαν), το μέλι διαυγές και καθαρό, οι παραγωγοί ή οι έμποροι το θερμαίνουν, ορισμένες φορές σε υψηλές θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα να γίνεται μεν διαυγές αλλά ταυτόχρονα να χάνει τις θρεπτικές του ιδιότητες και να γίνεται μια γλυκαντική ουσία χωρίς ιδιαίτερη βιολογική αξία.
Σημαντικό ποσοστό τέτοιων υποβαθμισμένων μελιών είναι τα βιομηχανοποιημένα και κυρίως τα εισαγόμενα.
2) Κατά την διάρκεια της μελιτοσυλλογής οι μέλισσες συμβαίνει να ταϊζονται παράνομα με σιρόπι ζάχαρης. Με αυτό τον τρόπο ένα μέρος του μελιού θα προέρχεται από ζαχαρόνερο. Τα αρνητικά από αυτή τη νοθεία είναι:
Το μέλι που αγοράζουμε είναι μια απλή γλυκαντική ουσία και δεν περιέχει τα θρεπτικά
συστατικά που θα έπρεπε.
Πληρώνουμε το ζαχαρόνερο αναλογικά στην τιμή των 1200 ή 2500 δρχ. το κιλό.

3) Άλλο είδος νοθείας είναι η ανάμιξη του
μελιού με γλυκόζη του εμπορίου που είναι πολύ φθηνή. Τα αρνητικά σε αυτή την
περίπτωση είναι ίδια με την περίπτωση2 και επιπλέον αυτό το μέλι είναι πιο
ανθυγιεινό.
4) Επίσης νοθεία γίνεται με την ανάμιξη εισαγόμενων υποβαθμισμένων μελιών με Ελληνικό ή η απ' ευθείας πώλησή τους ως Ελληνικά.
5) Ένας άλλος παράγοντας που υποβαθμίζει το μέλι και το κάνει ορισμένες
φορές ακατάλληλο είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος. Όταν τα μελίσσια βρίσκονται
κοντά σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους ή σε βιομηχανικές ζώνες ή ακόμη και σε μεγαλουπόλεις, η μελιτοσυλλογή γίνεται κατ΄ ανάγκη απο φυτά και κυρίως δέντρα π. χ. ευκάλυπτος, ακακία κ.λ.π. που είναι επιβαρημένα με διάφορα βαρέα μέταλλα ή άλλες επικίνδυνες ουσίες.
6) Ένα άλλο πρόβλημα, που δεν το συναντάμε βέβαια μόνο στο μέλι, είναι τα φυτοφάρμακα. Οι μέλισσες όπως αναφέραμε συλλέγουν το νέκταρ από τα άνθη.
Πολύ μεγάλο τμήμα όμως της παραγωγής μελιού δυστυχώς δεν γίνεται
αμιγώς από αγριολούλουδα αλλά και από άνθη φυτών και δέντρων που καλλιεργούνται
από τον άνθρωπο π.χ. πορτοκαλιάς, αχλαδιάς, μηλιάς, κερασιάς, βυσσινιάς,
τριφυλλιού,βαμβακιού κ.λ.π. που βέβαια ψεκάζονται με διάφορα χημικά δηλητήρια
και περνούν μετά στο μέλι.
7) Τέλος το μεγαλύτερο πρόβλημα προέρχεται από τα μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα που χρησιμοποιεί ο ίδιος ο μελισσοκόμος μέσα στην κυψέλη. Δυστυχώς τα μελίσσια σήμερα πλήττονται και αυτά από διάφορες ασθένειες.
Ο εύκολος τρόπος αντιμετώπισης τους, όπως ακριβώς συμβαίνει στην συμβατική
γεωργία και κτηνοτροφία, είναι η χρήση συνθετικών δηλητηρίων. Η μελισσοκομία δεν
ξεφεύγει από αυτό τον κανόνα, παρ' ότι υπάρχουν οικολογικοί και κατά συνέπεια
ακίνδυνοι τρόποι αντιμετώπισης των ασθενειών.
Αποτέλεσμα της χρήσης των φαρμάκων αυτών είναι η επιβάρυνση με υπολείμματα δηλητηρίων του μελιού αλλά και των άλλων προϊόντων της μέλισσα. Μετά από όλα αυτά γεννιέται εύκολα το ερώτημα πού θα βρούμε μέλι αγνό, και πως θα το αναγνωρίσουμε;

Οι απαντήσεις στο ερώτημα είναι δύο:
Κατ' αρχήν να φροντίσουμε να προμηθευόμαστε μέλι από παραγωγούς οικολογικής μελισσοκομίας που το μέλι τους είναι γνωστό ότι είναι απαλλαγμένο από χημικά,τουλάχιστον σε ένα κύκλο "μυημένων". Ευτυχώς στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια πολλοί μελισσοκόμοι έχουν στραφεί στην οικολογική μελισσοκομία και έτσι είναι σχετικά εύκολο για τον καταναλωτή που το ''ψάχνει'' να βρει μέλι αγνό και καθαρό.
Η άλλη λύση είναι να φτιάξουμε μόνοι μας 1 - 2 κυψέλες και έτσι να εξασφαλίζουμε το μέλι της χρονιάς μας εγγυημένα αγνό και απαλλαγμένο από χημικά.

Zum Bearbeiten hier klicken .