Επανέρχοµαι στο θέµα των ηλεκτρονικών βιβλίων ή αλλιώς My DATA και θα συνεχίσω να το κάνω µέχρι να γίνει κατανοητό από τους µεν αγρότες ότι πρόκειται για ένα τεράστιο νέο πρόβληµα, από τη δε Φορολογική ∆ιοίκηση και την ΑΑ∆Ε ότι έχουν υποχρέωση να ενηµερώσουν τις επιχειρήσεις και τους αγρότες πριν την εφαρµογή τους.

Γιώργος Παπαδημητρίου

Agronews

Πρόκειται για εντελώς νέα δεδοµένα στην καθηµερινότητα των επιχειρήσεων. Κι επειδή και οι αγρότες θεωρούνται επιχειρήσεις, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις µε τις λοιπές επιχειρήσεις. Και φυσικά κανείς από τη Φορολογική ∆ιοίκηση δεν µπορεί να αιτιολογήσει γιατί υπάρχει αυτή η εµµονή της άµεσης εφαρµογής των ηλεκτρονικών βιβλίων, ενώ την ίδια στιγµή αυτά δεν λειτουργούν.
περισσότερα

Αναγεννητική γεωργία[1]

ΚΑΛΛΙΕΡΓΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Η αναγεννητική γεωργία αποτελεί λύση σε ένα ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα. Η γεωργία σήμερα εξαντλεί τους υδροφόρους ορίζοντες και εντείνει την διάβρωση του εδάφους χάνει χώμα γιατί δεν βλέπει την καλλιεργήσιμη γη σαν μέρος του συνολικού οικοσυστήματος. Η αναγεννητική γεωργία αντιλαμβάνεται την δυνατότητα μιας καλλιεργητικής παρέμβασης να συμβάλει στην αποκατάσταση της υγείας του εδάφους, των φυτών αλλά και της συνολικής υγείας του οικοσυστήματος ακολουθώντας τις αρχές της κυκλικότητας και της βιοποικιλότητας. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες τα αγροκτήματα μας όχι μόνο παράγουν υγιεινή τροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά αλλά ταυτόχρονα ταυτόχρονα αυξάνουν την ανθεκτικότητα τους στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης.
Στόχος αυτού του προγράμματος είναι να ενεργοποιήσει και να υποστηρίξει την μετάβαση της γεωργίας στην Ελλάδα προς ένα αναγεννητικό μοντέλο, μοιράζοντας γνώση για την αγροδασοπονία, τις δυνατότητες της για την αποκατάσταση του εδάφους, την υγεία των φυτών και των ζώων, αναζωογονώντας έτσι τα οικοσυστηματα μας και ενισχύοντας την ανθεκτικότητα τους απέναντι στην κλιματική αλλαγή.
​
https://www.youtube.com/watch?v=RPu7uLuupXk&t=14s


[1] http://regenerativefarminggreece.org/el/
 

Περμακουλτούρα[1]

Αναδεικνύοντας την ανθρώπινη δραστηριότητα σε αναγεννητικό παράγοντα για τοπικές κοινωνίες και φυσικά οικοσυστήματα

Σε αυτή τη γωνιά της Ανατολικής Μεσογείου, οι ιδιαιτερότητες του κλίματος και της τοπογραφίας, συνθέτουν μια σχεδόν μαγική εικόνα, δίνοντας στους ανθρώπους την αίσθηση πως είναι τυχεροί που ζουν εδώ. Όσο όμως και αν εκτιμούμε την άγρια φυσική ομορφιά και τις πλούσιες παραδόσεις του τόπου μας, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, το φυσικό περιβάλλον έχει μετατραπεί πλέον σε ένα μωσαϊκό από υποβαθμισμένα οικοσυστήματα και ιδιαίτερα διαβρωμένα τοπία με αβαθή φτωχά εδάφη, που μπορούν πλέον να υποστηρίξουν μόνο μερικά ανθεκτικά είδη φυτών. Επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές και λανθασμένες πολιτικές διαχείρισης των φυσικών πόρων επιταχύνουν περαιτέρω την ερημοποίηση, εγείροντας σε πολλές περιοχές ζητήματα επάρκειας νερού και επισιτιστικής ασφάλειας. Η κατάσταση αυτή αποτελεί την τοπική έκφανση ενός φαινομένου περιβαλλοντικής υποβάθμισης που εξελίσσεται σε παγκόσμια κλίμακα, με διαφορετική ένταση και ταχύτητα σε κάθε περιοχή, και αναδεικνύει την ανάγκη για τοπικές λύσεις, προσαρμοσμένες στις δυνατότητες και τις ιδιαιτερότητες των κατά τόπους κοινοτήτων και οικοσυστημάτων.
Καθώς το κλίμα μεταβάλλεται απρόβλεπτα, ο μόνος τρόπος να αποτρέψουμε τις επερχόμενες βαθιές οικολογικές κρίσεις και να διασφαλίσουμε τη επιβίωση και την ευημερία μας σε αυτό τον τόπο, είναι να κινητοποιηθούμε και να επιδιώξουμε την αναγέννηση των τοπικών οικοσυστημάτων και την επαναφορά τους σε μια φυσική κατάσταση ισορροπίας. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, γεννιέται η ανάγκη να αναζητήσουμε τρόπους για να ενσωματώσουμε την ανθρώπινη δραστηριότητα στο φυσικό περιβάλλον με σεβασμό και συναίσθηση των ορίων που τίθενται από την ίδια τη φύση και να μετατρέψουμε την επίδραση μας σε ένα παράγοντα που θα προωθεί την πολυπλοκότητα και την ποικιλομορφία, ενισχύοντας έτσι την ανθεκτικότητα και την προσαρμοστικότητα των φυσικών οικοσυστημάτων.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εκατοντάδες εγχειρήματα μικρότερης η μεγαλύτερης κλίμακας σε όλο τον πλανήτη που δραστηριοποιούνται προς αυτή την κατεύθυνση πετυχαίνοντας θετικές αλλαγές από τις οποίες επωφελούνται τόσο οι τοπικές κοινωνίες όσο και τα οικοσυστήματα που τις περιβάλλουν. Ακολουθώντας τις αρχές και τις πρακτικές του συστήματος σχεδιασμού της περμακουλτούρας αναπτύσσουν και μεταδίδουν τα απαραίτητα διανοητικά εργαλεία και τις κατάλληλες πρακτικές για την αναδιάρθρωση των συστημάτων παραγωγής και διαχείρισης των φυσικών πόρων, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως κύτταρα αναγεννητικής δραστηριότητας αλλά και ως παραδείγματα και σημεία αναφοράς.

Τι είναι η Περμακουλτούρα;
Η περμακουλτούρα (permaculture) πραγματεύεται τη δημιουργία ενσυνείδητα σχεδιασμένων οικοσυστημάτων στα οποία η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να ενταχθεί και να αναδειχθεί ως αναγεννητικός και σταθεροποιητικός παράγοντας. Μελετώντας τα φυσικά οικοσυστήματα, η περμακουλτούρα εξελίσσει διανοητικά εργαλεία και πρακτικές δεξιότητες που επιτρέπουν τη δημιουργία αειφορικών συστημάτων παραγωγής που υποστηρίζουν και ενισχύουν τη φυσική πολυπλοκότητα και την ποικιλομορφία και καλύπτουν τις βασικές ανάγκες των ανθρώπων που τα διαχειρίζονται δίνοντας σε αφθονία πολλαπλές σοδειές.
Η λέξη permaculture προέρχεται από την σύντηξη των λέξεων permanent και agriculture (αειφορική γεωργία), δίνοντας έμφαση στο σχεδιασμό συστημάτων αειφορικής αγροτικής παραγωγής. Στην πραγματικότητα όμως το σύστημα αξιών και αρχών που διέπουν την περμακουλτούρα μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αναδιαμόρφωση της ανθρώπινης δραστηριότητας σε όλα τα επίπεδα, αντλώντας έμπνευση από τα μοτίβα που διέπουν τη λειτουργία των φυσικών συστημάτων και τις σχέσεις αλληλεπίδρασης που αναπτύσσονται μεταξύ των στοιχείων που τα αποτελούν. Έτσι στην περμακουλτούρα μπορεί να δοθεί ένας πιο ευρύς ορισμός έτσι όπως προκύπτει από τη σύντηξη των λέξεων permanent culture (αειφορικός πολιτισμός).
Μέσα από το σχεδιασμό αειφορικών συστημάτων η περμακουλτούρα προωθεί την ανάπτυξη όλο και πιο ουσιαστικών υγιών δεσμών με το φυσικό περιβάλλον και τους ανθρώπους γύρω μας με στόχο την ενίσχυση της ανθεκτικότητας, της προσαρμοστικότητας και της αυτοδυναμίας τόσο ατόμων όσο και κοινοτήτων, σε μια εποχή που θα χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από πολλαπλές συστημικές κρίσεις και χαοτικές μεταβολές.
Η περμακουλτούρα αντλεί στοιχεία από τις επιστήμες μελέτης της φύσης (όπως π.χ. βιολογία, γεωλογία, μετεωρολογία, γεωγραφία) και ενσωματώνει τις βασικές ιδέες αειφορικών καλλιεργητικών πρακτικών (όπως π.χ. φυσική και η βιολογική καλλιέργεια). Επίσης συχνά συνδυάζεται με άλλες μεθόδους και συστήματα σχεδιασμού όπως ο σχεδιασμός Κey Line, η Ολιστική Διαχείριση και η Αναγεννητική Γεωργία. Οι μέθοδοι και οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή της περμακουλτούρας στην πράξη εμφανίζουν μεγάλη ποικιλομορφία, αντίστοιχη των διαφορετικών κλιματικών και πολιτισμικών συνθηκών αλλά και τη διαθεσιμότητας πόρων.

Οι αξίες της Περμακουλτούρας

Φροντίδα για τη γη
Αναφέρεται στην προστασία και την αποκατάσταση των φυσικών οικοσυστημάτων. Ο άνθρωπος θα πρέπει να αντιμετωπίζει με σεβασμό όλες τις μορφές ζωής και να αναγνωρίζει τα δικαιώματα τους να συνεχίσουν να υπάρχουν και να ευημερούν. Η ανθρώπινη δραστηριότητα θα πρέπει να εντάσσεται με σεβασμό στα φυσικά οικοσυστήματα, να προστατεύει και να προωθεί την πολυπλοκότητα και την ποικιλομορφία και να λειτουργεί ως παράγοντας αναγέννησης και σταθερότητας.
Φροντίδα για τον άνθρωπο
Θα πρέπει να αναγνωρίζουμε και να σεβόμαστε τα βασικά δικαιώματα και τις ανάγκες όλων των ανθρώπων που εξασφαλίζουν την επιβίωση και την ευημερία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Η διασφάλιση ενός υγιούς ζωντανού οικοσυστήματος που περιβάλλει την ανθρώπινη δραστηριότητα, η πρόσβαση στη γη, το νερό, τους σπόρους και σε υγιή ασφαλή τροφή, εκπαίδευση, περίθαλψη και εργασία αποτελούν βασικά αναντίρρητα δικαιώματα για τη διατήρηση της ζωής. Επιπρόσθετα οι ανάγκες για επικοινωνία, ελεύθερη έκφραση, ασφάλεια, αγάπη, κοινωνικοποίηση και πολιτισμική ταυτότητα, αποτελούν βασικά στοιχεία για μια ισορροπημένη ψυχοσύνθεση και για υγιείς αλληλεπιδράσεις σε επίπεδο κοινότητας.
Δίκαιη Μοιρασιά - Aναδιανομή του πλεονάσματος ανάλογα με τις ανάγκες
Η ανθρώπινη δραστηριότητα θα πρέπει να διαμορφώνεται με σεβασμό και συναίσθηση των ορίων που θέτουν τα φυσικά οικοσυστήματα. Η διαχείριση των φυσικών πόρων θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε όλες οι μορφές ζωής έχουν να καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες και να εξασφαλίζουν τα απαραίτητα για την επιβίωση και την ευημερία τους. Όταν οι πόροι πλεονάζουν θα πρέπει να αναδιανέμονται ισότιμα έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ευημερία των ανθρώπινων κοινοτήτων και των φυσικών οικοσυστημάτων που τις περιβάλλουν.
​
Οι αρχές της Περμακουλτούρας
Οι ηθικές και σχεδιαστικές αρχές αποτελούν έναν οδηγό για την αναδιάρθρωση της ανθρώπινης δραστηριότητας σε όλα τα επίπεδα και ενυπάρχουν σε όλα τα συστήματα που εφαρμόζουν το σύστημα περμακουλτούρας.
1. Οbserve and interact – Να παρατηρείς και να αλληλεπιδράς
2.Catch and store energy – Να δεσμεύεις και να αποθηκεύεις ενέργεια
3. Obtain a yield – Να έχεις σοδειά
4. Apply self regulation and accept feedback – Να προωθείς την αυτορρύθμιση και να αποδέχεσαι την ανάδραση
5. Use and Value Renewable Resources and Services – Να χρησιμοποιείς και να αναγνωρίζεις την αξία ανανεώσιμων πόρων και υπηρεσιών
6. Produce no Waste – Να μην παράγεις απορρίμματα
7. Design from Patterns to Details – Να σχεδιάζεις ξεκινώντας από τα ευρύτερα μοτίβα και να προχωρά προς τις λεπτομέρειες
8. Integrate rather than Segregate – Να ενοποιείς και να μην διαχωρίζεις
9. Use Small and Slow Solutions – Να χρησιμοποιείς μικρής κλίμακας και αργές λύσεις
10. Use and Value Diversity – Να χρησιμοποιείς και να αναγνωρίζεις την αξία της πολυπλοκότητας
11. Use Edges and Value the Marginal – Να χρησιμοποιείς τις άκρες και να αναγνωρίζεις την αξία του περιθωρίου
12. Creatively Use and Respond to Change – Να χρησιμοποιείς τις αλλαγές και να ανταποκρίνεσαι σε αυτές με δημιουργικό τρόπο.
 


[1] https://neaguinea.org/permaculture-2/
 

Προϋπολογισµό ύψους 30 εκατ. ευρώ και επιδότηση 40% για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστηµάτων και 90% για µπαταρίες, προβλέπει για τους κατ’ επάγγελµα αγρότες και αγρότες ειδικού καθεστώτος, το πρόγραµµα επιδότησης φωτοβολταϊκών στις ποµόνες του ΥΠΕΝ, σύµφωνα µε τον οδηγό που προδηµοσιεύτηκε.                 ​Περισσότερα εδώ →

Καθώς η κλιµατική αλλαγή εντείνεται και η αύξηση του πληθυσµού επιταχύνεται, η ξηρασία αποτελεί ένα σηµαντικό ζήτηµα για πολλές χώρες αλλά και πεδίο συγκρούσεων.

Μαρία Γιουρουκέλη, Γιάννης Ρούπας
Agronews

​Τελευταία, µε αιχµή τις διαµαρτυρίες στη Γαλλία για το συνταξιοδοτικό, στη µέση µπήκε και το νερό δηµιουργώντας αντιπαλότητα µεταξύ πολιτών και αγροτών. Συγκεκριµένα, στην επαρχία Σεντ Σολάν, εκατοµµύρια πολιτών έσπευσαν να υπερασπιστούν το νερό ως δηµόσιο αγαθό απέναντι στα κυβερνητικά σχέδια εκµετάλλευσης του υδροφόρου ορίζοντα για εντατική γεωργική εκµετάλλευση. Η κυβέρνηση Μακρόν έχει προγραµµατίσει την κατασκευή τεχνητών λιµνών (ταµιευτήρων) στην επαρχία, µε πολλούς περιβαλλοντολόγους και πολίτες από τον αριστερό χώρο να αντιτίθενται στα σχέδια.
Σήµερα, σχεδόν το ένα τέταρτο του παγκοσµίου πληθυσµού βρίσκεται αντιµέτωπο µε το πρόβληµα της έλλειψης νερού για τουλάχιστον ένα µήνα κάθε χρόνο, ενώ εσχάτως χώρες όπως η Ανατολική Γερµανία, µπήκαν στο κλαµπ περιοχών µε µόνιµη ξηρασία µε τους αγρότες να µετατοπίζουν την παραγωγή τους προς άνυδρες καλλιέργειες, όπως τα ψυχανθή.
Μάλιστα, ο ΟΗΕ και η Παγκόσµια Τράπεζα έχουν υπολογίσει πως η ξηρασία µπορεί να οδηγήσει στην µετατόπιση τουλάχιστον 700 εκατοµµυρίων ανθρώπων µέχρι το 2030, µε την έλλειψη νερού να θεωρείται ένας από τους πιο σηµαντικούς κινδύνους για την παγκόσµια ασφάλεια και στρατηγική ηρεµία. Εξάλλου, το όχι και τόσο µακρινό 2017, σοβαρές ξηρασίες οδήγησαν 20 εκατοµµύρια ανθρώπους από την Αφρική και την Μέση Ανατολή να µεταναστεύσουν σε αναζήτηση νέων πατρίδων λόγω έλλειψης τροφίµων και συγκρούσεων.
Και στη χώρα µας οι… επιθέσεις στο νερό, πόσιµο και αρδευτικό, συνεχίζονται. Αν και υπάρχουν 4 αποφάσεις στο ΣτΕ που ρητά αναφέρουν ότι το νερό δεν µπορεί να θεωρηθεί εµπόρευµα, διαχρονικά οι κυβερνήσεις προσπαθούν µε έµµεσο τρόπο να τις ξεπεράσουν. Ενδεικτική η παραχώρηση, σε πολυνοµοσχέδιο της κυβέρνησης - που τέθηκε σε δηµόσια διαβούλευση µε συνοπτικές διαδικασίες -του ελέγχου του νερού σε ανεξάρτητη ρυθµιστική αρχή και όχι στο κράτος. Πάντως µετά τις αντιδράσεις περί έµµεσης ιδιωτικοποίησης, δια στόµατος του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, τονίστηκε κατηγορηµατικά ότι «δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτηµα ιδιωτικοποίησης του νερού το οποίο ήταν, είναι και θα παραµείνει δηµόσιο αγαθό».
Επικίνδυνο υδατικό έλλειµµα
Την ίδια ώρα, παρά τα καµπανάκια των επιστηµόνων για επικίνδυνο υδατικό έλλειµµα τα επόµενα χρόνια, δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποιος σαφής προγραµµατισµός για την γεωργική ανάπτυξη και την υδατική οικονοµία σε καίρια παραγωγικά διαµερίσµατα της χώρας, όπως ο Θεσσαλικός κάµπος. Για παράδειγµα,  τα κεφάλαια στο «βιβλίο» της εκτροπής του Αχελώου συνεχίζουν να γράφονται µέχρι και σήµερα για ένα έργο που προέκυψε σαν ιδέα από το 1925 (καθηγητής Κουτσοκώστας) και µετρά από το 1994 εφτά ακυρωτικές αποφάσεις από ανώτατα δικαστήρια…
Ο αγροτικός κόσµος της χώρας µας κινείται να λειτουργήσει µέσα σε ένα…κλίµα λιγοστών βροχών σε συνάρτηση πάντα και µε το υψηλό κόστος άρδευσης, την έλλειψη ρευστότητας, τα επιτόκια δανεισµού, το ανεπαρκές εργατικό δυναµικό και τις γενικότερες αβεβαιότητες που προκαλούν οι γεωπολιτικές και ενεργειακές αναταράξεις κι ο πληθωρισµός.
Αντιµέτωπες µε ολοένα και αυξανόµενο υδατικό έλλειµµα βρίσκονται τους τελευταίους µήνες παραγωγικοί νοµοί σε Κρήτη, Πελοπόννησο και Θεσσαλία, αλλά και περιοχές των Κυκλάδων. Ελαιοπαραγωγή, πατατοκαλλιέργεια, αµπέλια κλπ, βρίσκονται υπο υδατικό στρες. Στην Κρήτη δε, εντοπίζονται τα πιο εκτεταµένα προβλήµατα ξηρασίας, καθώς οι βροχοπτώσεις έχουν περιοριστεί ως 60% κάτω του µέσου όρου, κι αν δεν αναστραφεί αυτό δεκάδες παραγωγοί, ανάµεσα τους και ελαιοπαραγωγοί, θα βρεθούν αντιµέτωποι µε µειωµένη παραγωγή.
Σε κίνδυνο ελέω λειψυδρίας το ρύζι Arborio στην Ιταλία, νέες προκλήσεις για κηπευτικά
Η παραγωγή ιταλικού ρυζιού πρόκειται να µειωθεί το 2023, καθώς οι αγρότες που αντιµετωπίζουν δεύτερο χρόνο ξηρασίας «κόβουν» καλλιεργούµενες εκτάσεις στο χαµηλότερο επίπεδο εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες. Επιστήµονες και περιβαλλοντικές οµάδες έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για λειψυδρία στην Ιταλία από τον Ιανουάριο µετά την απότοµη πτώση των χειµερινών χιονοπτώσεων.
Η Ιταλία καλλιεργεί περίπου το 50% του ρυζιού που παράγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι ο µόνος παγκοσµίως καλλιεργητής τύπων που είναι πιο κατάλληλοι για ριζότο, όπως το Arborio και το Carnaroli. Περίπου το 94% της σοδειάς της Ιταλίας καλλιεργείται στις βόρειες περιοχές της Λοµβαρδίας, γύρω από το Μιλάνο, και στο Πιεµόντε, γύρω από το Τορίνο. Ο Roberto Magnaghi, γενικός διευθυντής του Ente Nazionale Risi, ενός δηµόσιου φορέα έρευνας για το ρύζι, είπε στο Reuters ότι δεν θα σπαρθούν περισσότερα από 211.000 εκτάρια µε ρύζι το 2023, τη µικρότερη έκταση εδώ και 23 χρόνια. «Το νερό είναι λιγοστό. Όλοι κοιτάµε ψηλά στον ουρανό», είπε. Η εκτίµηση για το 2023 είναι µειωµένη κατά 7.400 εκτάρια από το 2022 και κατά 16.000 σε σύγκριση µε το 2021. Το γεωργικό λόµπι Coldiretti έκανε παρόµοια εκτίµηση. Ο Magnaghi είπε ότι οι προοπτικές στη Λοµβαρδία και το Πιεµόντε είναι ακόµη πιο ζοφερές από ό,τι το 2022, όταν οι καλλιέργειες καταστράφηκαν από την ξηρασία και η παραγωγή µειώθηκε κατά 17% σε σχέση µε το προηγούµενο έτος. Στην επαρχία Παβία της Λοµβαρδίας, διάσηµη για το ρύζι ριζότο, η παραγωγή µειώθηκε κατά 16%.
Στον µεταξύ, καινούριες προκλήσεις στον τοµέα των κηπευτικών και µαλακών φρούτων φέρνουν στο προσκήνιο οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες που παρατηρούνται µε αύξοντα ρυθµό στις αγροτικές εκµεταλλεύσεις της Ευρώπης, επιφέροντας πλήγµατα στην ποιότητα της συγκοµιζόµενης παραγωγής και τροποποιώντας το καλλιεργητικό ηµερολόγιο των παραγωγών.
Οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες θα επηρεάσουν σηµαντικά την προµήθεια φρούτων και λαχανικών το 2023, σύµφωνα µε τον Μάρκους Μπόντενχαουζεν, υπεύθυνο διευθυντή αγορών στον γερµανικό Όµιλο Λιανικής REWE. Σύµφωνα µε τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ο γερµανικός Όµιλος, τα σηµαντικότερα προβλήµατα επί του παρόντος εντοπίζονται στις σαλάτες, τα µαλακά φρούτα, τις πιπεριές και τις ντοµάτες από τις παράκτιες περιοχές της Μεσογείου Θάλασσας.
Μαλακά µανταρίνια στην Ισπανία
Αν και αυτά είναι µόνο µερικά πρόσφατα παραδείγµατα, ο Μπόντενχαουζεν σε δηλώσεις του προειδοποιεί πως στο καλάθι των επηρεαζόµενων καλλιεργειών θα γίνουν νέες εντάξεις µέχρι το τέλος της Άνοιξης, αφού ο καιρός επηρεάζει την αγροτική παραγωγή και στη Γερµανία προκαλώντας ποιοτικές απώλειες και σε ορισµένα ανθεκτικότερα είδη λαχανικών, όπως τα κρεµµύδια.
Αναφέροντας ως παράδειγµα τη συγκοµιδή µανταρινιού το 2022, ο Μπόντενχάουζεν εξήγησε ότι το ζεστό φθινόπωρο στην Ισπανία οδήγησε σε µαλακό και ευαίσθητο καρπό. Από την πλευρά των καναλιών λιανικής της ∆υτικής Ευρώπης, ο διευθυντής αγορών της REWE εξηγεί στις δηλώσεις του πως η αγορά δεν ήταν έτοιµη να ανταποκριθεί σε αυτές τις συνθήκες και ο χειρισµός των ευαίσθητων αγροτικών προϊόντων αποδείχθηκε µεγάλη πρόκληση. Ο πελάτης δεν είναι διατεθειµένος να πληρώσει την ίδια καλή τιµή για ένα φρούτο κατώτερης ποιότητας.
Έχοντας ως δεδοµένο πως -τουλάχιστον στο άµεσο µέλλον- η αντιστροφή της κλιµατικής κρίσης δεν αποτελεί ρεαλιστική εναλλακτική, οι ειδικοί πιστεύουν πως η ενίσχυση της εφοδιαστικής αλυσίδας και η βελτίωση του χρόνου που απαιτείται για να φτάσει το αγροτικό προϊόν από το χωράφι στο ράφι αποτελεί τόσο τον πιο οικονοµικό όσο και αποτελεσµατικό τρόπο για να µετριαστούν το επόµενο διάστηµα οι επιπτώσεις των ασύµµετρων καιρικών φαινοµένων στον πρωτογενή τοµέα.