Α) Τα βασικά που θα χρειασθεί να επιδιώξουμε τα επόμενα χρόνια:
1. Να εξασφαλίσουμε την ικανοποίηση των βιολογικών-βιοτικών αναγκών που απαιτεί η φυσιολογία μας.
2. Να σεβαστούμε τις επιθυμίες μας, οι οποίες έχουν διαμορφώσει την ψυχολογία μας
3. Να γνωρίζουμε τις δυνατότητες και τα όρια του κόσμου και των οικοσυστημάτων που ζούμε, ώστε να βάζουμε προτεραιότητες στην ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών μας.
4. Να μη «λερώνουμε τη φωλιά μας», που είναι το πλανητικό και το τοπικό περιβάλλον και να αποκαθιστούμε τις μέχρι τώρα τυχόν μολύνσεις και ζημιές.
Β) Η γεωργία και η διατροφή είναι ο τομέας από τον οποίο θα ξεκινήσουμε για την απαραίτητη αλλαγή στο σημερινό κυρίαρχο αναπτυξιακό-καταναλωτικό μοντέλο, το οποίο με αφορμή τη σημερινή συνολική κρίση έδειξε τα όριά του. Μέσα από μια γεωργία «φωτισμένη»-σε αυτό συγκλίνει και ο δυτικός διαφωτισμός και η ανατολική φιλοσοφία της αυτογνωσίας- και καλλιέργειες-εκτροφές που θα μπορούν να εκτρέφουν τους ανθρώπους καλά και συνεχώς. Μια γεωργία που χωρίς να καταστρέφει τον υπόλοιπο κόσμο και χωρίς να μπαίνει στον ζουρλομανδύα της μεγιστοποίησης του κέρδους μέσω της αγοράς, θα μπορεί να εξασφαλίζει την «ευζωία» των νέων γενιών των ανθρώπων.
Όπως δεν είναι ηθικό και δίκαιο να τους κληρονομήσουμε τα οικονομικά μας χρέη, το ίδιο δεν πρέπει να τους αφήσουμε να αποκαταστήσουν οι νέες γενιές τα οικολογικά μας χρέη.
Γ) Σε κάθε δραστηριότητά μας- άρα και στη γεωργική μας πραχτική- θα χρειασθεί να αρχίσουμε πάλι από τα βασικά ερωτήματα:
1. «Τι χρειαζόμαστε» σαν άνθρωποι και πολίτες μιας τοπικής κοινωνίας
2. «Τι είναι δυνατό και υλοποιήσιμο» από αυτά που χρειαζόμαστε και επιθυμούμε
3. «Τι είναι σωστό και δίκαιο» να κάνουμε, κάθε στιγμή που θα αποφασίζουμε
Την απάντηση στο ερώτημα 1 την καθορίζει η φυσιολογία μας, στο ερώτημα 2 οι δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά των οικοσυστημάτων στα πλαίσια των οποίων ζούμε και στο 3 το αξιακό σύστημα και η ηθική που υιοθετούμε.
Δ) Οι κυρίαρχες σήμερα οικονομικές-πολιτικές ελίτ (τα «γεράκια» για να τους δώσουμε τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου είδους προς διευκόλυνση της κατανόησης)στηρίζονται στην ουτοπία ότι το «μαγικό ραβδί» της αγοράς και η περισσότερη επιστήμη-τεχνολογία θα μας λύσουν τα προβλήματα, μεγαλώνοντας την «πίτα» και το κομμάτι που αντιστοιχεί στον καθένα μας, μέσα από την καλλιέργεια και εκτροφή γενετικά τροποποιημένων ποικιλιών και ρατσών(μεταλλαγμένα). Μέσα από τον «σκυλοκαβγά», τον ανταγωνισμό και τον αγώνα όλων εναντίον όλων.
Η πλειοψηφία των «από κάτω»(με τη συμπεριφορά «περιστεριών»(για να τους δώσουμε τα χαρακτηριστικά του αντίστοιχου είδους , σε αντιδιαστολή με τα «γεράκια») δε μπορεί παρά να στηριχθεί στη συνεργασία των αγροτικών κοινοτήτων για την παραγωγή αρκετής και υγιεινής τροφής και την ειρηνική επίλυση των διαφορών, αν θέλει να επιδιώξει την ευζωία της σε ένα καλύτερο κόσμο. Μέσα από την αποανάπτυξη-τοπικοποίηση, όσον αφορά στη κατεύθυνση, τις κοινοτίστικες πραχτικές όσον αφορά τις κοινωνικές σχέσεις, τη στήριξη στα συλλογικά και κοινωνικά αγαθά(τα «κοινά») όσον αφορά στην ικανοποίηση των αναγκών και την ήπια μη καταστροφική τεχνολογία όσον αφορά τα μέσα παραγωγής. Όσον αφορά δε τη διαμόρφωση και τη λήψη αποφάσεων μέσω της δημοκρατίας της συμμετοχής και συνεύρεσης των πολιτών, με κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς αυτοκυβέρνησης και άμεσης δημοκρατίας.
Στη διαδικασία αυτής της αλλαγής του κοινωνικού παραδείγματος, τα «περιστέρια» θα αντιμετωπίζουν συνεχώς το δίλημμα της ανάθεσης-στα γεράκια- ή της συμμετοχής και της ανάληψης ευθύνης από τη μεριά τους. Χωρίς να μετατρέπονται σε «γεράκια» τα ίδια, όταν αναλαμβάνουν «ιθύνουσες θέσεις». Αυτό μπορούν να το εξασφαλίζουν με τους θεσμούς των συνελεύσεων -των κοινοτήτων τους- και των κοινωνικών ελέγχων που θα χρειασθεί να δημιουργήσουν.
1. Να εξασφαλίσουμε την ικανοποίηση των βιολογικών-βιοτικών αναγκών που απαιτεί η φυσιολογία μας.
2. Να σεβαστούμε τις επιθυμίες μας, οι οποίες έχουν διαμορφώσει την ψυχολογία μας
3. Να γνωρίζουμε τις δυνατότητες και τα όρια του κόσμου και των οικοσυστημάτων που ζούμε, ώστε να βάζουμε προτεραιότητες στην ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών μας.
4. Να μη «λερώνουμε τη φωλιά μας», που είναι το πλανητικό και το τοπικό περιβάλλον και να αποκαθιστούμε τις μέχρι τώρα τυχόν μολύνσεις και ζημιές.
Β) Η γεωργία και η διατροφή είναι ο τομέας από τον οποίο θα ξεκινήσουμε για την απαραίτητη αλλαγή στο σημερινό κυρίαρχο αναπτυξιακό-καταναλωτικό μοντέλο, το οποίο με αφορμή τη σημερινή συνολική κρίση έδειξε τα όριά του. Μέσα από μια γεωργία «φωτισμένη»-σε αυτό συγκλίνει και ο δυτικός διαφωτισμός και η ανατολική φιλοσοφία της αυτογνωσίας- και καλλιέργειες-εκτροφές που θα μπορούν να εκτρέφουν τους ανθρώπους καλά και συνεχώς. Μια γεωργία που χωρίς να καταστρέφει τον υπόλοιπο κόσμο και χωρίς να μπαίνει στον ζουρλομανδύα της μεγιστοποίησης του κέρδους μέσω της αγοράς, θα μπορεί να εξασφαλίζει την «ευζωία» των νέων γενιών των ανθρώπων.
Όπως δεν είναι ηθικό και δίκαιο να τους κληρονομήσουμε τα οικονομικά μας χρέη, το ίδιο δεν πρέπει να τους αφήσουμε να αποκαταστήσουν οι νέες γενιές τα οικολογικά μας χρέη.
Γ) Σε κάθε δραστηριότητά μας- άρα και στη γεωργική μας πραχτική- θα χρειασθεί να αρχίσουμε πάλι από τα βασικά ερωτήματα:
1. «Τι χρειαζόμαστε» σαν άνθρωποι και πολίτες μιας τοπικής κοινωνίας
2. «Τι είναι δυνατό και υλοποιήσιμο» από αυτά που χρειαζόμαστε και επιθυμούμε
3. «Τι είναι σωστό και δίκαιο» να κάνουμε, κάθε στιγμή που θα αποφασίζουμε
Την απάντηση στο ερώτημα 1 την καθορίζει η φυσιολογία μας, στο ερώτημα 2 οι δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά των οικοσυστημάτων στα πλαίσια των οποίων ζούμε και στο 3 το αξιακό σύστημα και η ηθική που υιοθετούμε.
Δ) Οι κυρίαρχες σήμερα οικονομικές-πολιτικές ελίτ (τα «γεράκια» για να τους δώσουμε τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου είδους προς διευκόλυνση της κατανόησης)στηρίζονται στην ουτοπία ότι το «μαγικό ραβδί» της αγοράς και η περισσότερη επιστήμη-τεχνολογία θα μας λύσουν τα προβλήματα, μεγαλώνοντας την «πίτα» και το κομμάτι που αντιστοιχεί στον καθένα μας, μέσα από την καλλιέργεια και εκτροφή γενετικά τροποποιημένων ποικιλιών και ρατσών(μεταλλαγμένα). Μέσα από τον «σκυλοκαβγά», τον ανταγωνισμό και τον αγώνα όλων εναντίον όλων.
Η πλειοψηφία των «από κάτω»(με τη συμπεριφορά «περιστεριών»(για να τους δώσουμε τα χαρακτηριστικά του αντίστοιχου είδους , σε αντιδιαστολή με τα «γεράκια») δε μπορεί παρά να στηριχθεί στη συνεργασία των αγροτικών κοινοτήτων για την παραγωγή αρκετής και υγιεινής τροφής και την ειρηνική επίλυση των διαφορών, αν θέλει να επιδιώξει την ευζωία της σε ένα καλύτερο κόσμο. Μέσα από την αποανάπτυξη-τοπικοποίηση, όσον αφορά στη κατεύθυνση, τις κοινοτίστικες πραχτικές όσον αφορά τις κοινωνικές σχέσεις, τη στήριξη στα συλλογικά και κοινωνικά αγαθά(τα «κοινά») όσον αφορά στην ικανοποίηση των αναγκών και την ήπια μη καταστροφική τεχνολογία όσον αφορά τα μέσα παραγωγής. Όσον αφορά δε τη διαμόρφωση και τη λήψη αποφάσεων μέσω της δημοκρατίας της συμμετοχής και συνεύρεσης των πολιτών, με κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς αυτοκυβέρνησης και άμεσης δημοκρατίας.
Στη διαδικασία αυτής της αλλαγής του κοινωνικού παραδείγματος, τα «περιστέρια» θα αντιμετωπίζουν συνεχώς το δίλημμα της ανάθεσης-στα γεράκια- ή της συμμετοχής και της ανάληψης ευθύνης από τη μεριά τους. Χωρίς να μετατρέπονται σε «γεράκια» τα ίδια, όταν αναλαμβάνουν «ιθύνουσες θέσεις». Αυτό μπορούν να το εξασφαλίζουν με τους θεσμούς των συνελεύσεων -των κοινοτήτων τους- και των κοινωνικών ελέγχων που θα χρειασθεί να δημιουργήσουν.
RSS Feed
