Τα 60 ευρώ το στρέµµα οριζόντια πριµοδότηση για όλα τα κηπευτικά που µπήκαν στο Μέτρο των Βιολογικών, προβλέπει η σχετική µελέτη που είχε παραγγείλει το ΥΠΑΑΤ, όσον αφορά τη νέα προκήρυξη που θα βγει τον ερχόµενο Σεπτέµβριο.



Σύµφωνα µε το ρεπορτάζ, αυτή τη στιγµή βρίσκεται σε επεξεργασία το νέο θεσµικό πλαίσιο, µε τους ιθύνοντες να έχουν απορρίψει το ενδεχόµενο να µπουν στο πρόγραµµα νεοεισερχόµενοι στον βιολογικό κλάδο όπως και όσοι διατηρούν ακόµα δεσµεύσεις από περασµένη προκήρυξη, ώστε να αποφευχθεί κυρίως το πολιτικό κόστος που έχει η «στρατιά» των επιλαχόντων που ενδέχεται να δηµιουργηθεί...

Περισσότερα εδώ →

Είναι πλούσια σε βιταμίνη C και Ε και έχουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Έχουν περισσότερη περιεκτικότητα σε κάλιο από μια μπανάνα (776mg ανά 100γρ).
Μια μικρή ποσότητα αποξηραμένων λευκών μούρων καλύπτει σχεδόν το 10% των ημερησίων αναγκών του οργανισμού σε ασβέστιο.
Είναι επίσης εξαιρετική πηγή σιδήρου.
Περιέχουν ανθοκυανίνες που προστατεύουν την καρδιά, αναστέλλουν τη συσσωμάτωση αιμοπεταλίων και την αύξηση του οξειδίου του αζώτου και μειώνουν τον κίνδυνο σκλήρυνση των αρτηριών.
Βοηθούν στην πρόληψη νευρικών δυσλειτουργιών όπως της νόσου του Alzheimer και του Πάρκινσον.
Περιέχουν την ρεσβερατρόλη, που επιδεικνύει παρόμοιες προστατευτικές ιδιότητες με την ανθοκυανίνη, αλλά επίσης ενεργοποιεί τη μείωση της γλυκόζης στο αίμα και της κακή χοληστερόλης (LDL)
http://ygeia-sos.blogspot.com/2018/05/blog-post_51.html

Η φραγκοσυκιά είναι ένα κακτοειδές φυτό (Opuntia ficus-indica), με προέλευση από την Νότια Αμερική, εύκολο στην καλλιέργεια, φύεται και στην Ελλάδα-ιδίως στη Μάνη- και προσφέρει ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων χρήσης. Με ολιστική αξιοποίηση του φυτού της φραγκοσυκιάς.
Υπάρχει η δυνατότητα για παραγωγή αλεύρων, χρωστικών, και βιο-προϊόντων χρησιμοποιώντας τον καρπό, νεαρούς βλαστούς (nopalitos) και το φλοιό του καρπού. Υπάρχει και η εφαρμογή εναλλακτικών χρήσεων του φραγκόσυκου ως πηγή διαιτητικών ινών, ως υποκατάστατο σακχάρων και ως μέσο ενίσχυσης χρώματος και γεύσης. Τα τρόφιμα που παράγονται με την αξιοποίηση των προϊόντων του Φραγκόσυκου είναι η γέμιση μπισκότου, μπισκότο με ίνες, σιρόπι ζαχαροπλαστικής, σούπες, αφέψημα και ρόφημα.
Επίσης αποκτώντας κανείς τεχνογνωσία αναφορικά με την αφυδάτωση του φραγκόσυκου έχει τη δυνατότητα μακράς συντήρησής του, μειώνοντας τα έξοδα μεταφοράς και ενισχύοντας με αυτό το τρόπο την ανταλλακτική του αξία.

Παράλληλα μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει νέες τεχνολογικές μεθόδους που έχουν αναπτυχθεί με συνεργασία του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, δηλαδή:

α) της ταυτοποίησης χρωστικών φραγκόσυκου
β) της ξήρανσης,
γ)της ενθυλάκωσης χρωστικών,
δ) της παραγωγής κυτταρίνης και
ε) των βιο-χρωστικών,
για να δημιουργήσει τις βάσεις για την αύξηση των δυνατοτήτων χρήσης του και  να ενισχυθεί η αγροτοβιομηχανική αξιοποίηση του.

Τα απόβλητα του καρπού μπορούν να αξιοποιηθούν για την παραγωγή βιοκυτταρίνης μειώνοντας τα κόστη, ενώ οι βιοχρωστικές μπορούν να δημιουργήσουν νέες προοπτικές αξιοποίησης.
Θα χρειασθεί η συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα, ώστε να υπάρξει εμπλουτισμός και διάχυση των γνώσεων τόσο στους παραγωγούς, όσο και στους μεταποιητές.
Η Δράση «Ερευνώ, Δημιουργώ, Καινοτομώ» υλοποιεί ένα συγκεκριμένο έργο για την αξιοποίηση του φραγκόσυκου- που συγχρηματοδοτείται από το ΕΠΑνΕΚ (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και από εθνικούς πόρους-μέσω της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης και Εφαρμογής Δράσεων στους τομείς Έρευνας, Τεχνολογικής Ανάπτυξης και Καινοτομίας (ΕΥΔΕ ΕΤΑΚ). 
 

“Η Χρήση γής στην Ικαρία κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας (1522-1912)”

Tου Θεμιστοκλή (Θέμη ) Κατσαρού

Όποιος δεν γνωρίζει Ιστορία, δεν είναι εύκολο να σχεδιάσει το παρόν και το μέλλον.
Το 1522, αποχώρησαν από το νησί οι τελευταίοι δυτικοί κατακτητές. Οι Ικάριοι αισθάνονται κατά κάποιο τρόπο ότι είναι απροστάτευτοι. Η πειρατεία λυμαίνεται το Αιγαίο.
Σταδιακά οι Ικάριοι εγκαταλείπουν τα παράλια και αποσύρονται σε θέσεις ορεινές, δύσβατες και συνήθως αθέατες. Εκεί διαμόρφωσαν έναν ιδιότυπο τρόπο ζωής. Οι βραχοσκεπές (καμάρες) χρησιμοποιήθηκαν και πάλι ως κατοικίες, ενώ παράλληλα κτίζουν τα σπίτια τους στον γνωστό μας τύπο, το χητό, με ένα δωμάτιο, το προτείχισμα εμπρός, προς το μέρος της θάλασσας και πίσω το χωστοκέλλι. Είναι περίοδος την οποία ο Ι. Μελλάς ονόμασε ”αιώνα της αφάνειας”. Πράγματι, το νησί έδιδε την εντύπωση ότι ήταν ακατοίκητο. Περιηγητές τον 16ον & 17ον αιώνα αυτήν την εντύπωση αποκόμισαν, παραπλέοντας το νησί.
Σιγά-σιγά οι Ικάριοι άρχισαν να οργανώνουν τη ζωή τους. Το σπιτοκάθισμα κατείχε μια μεγάλη έκταση, στην οποία, εκτός από το σπίτι περιελάμβανε χωράφια για σπορά δημητριακών και οσπρίων, τμήματα με ελιές και οπωροφόρα δέντρα και τμήματα ποτιστικά για καλλιέργεια λαχανικών ή αμπελώνες. Υπήρχε πάντα κοντά το ρουμάνι, για προμήθεια ξυλείας και ζωοτροφών. Επειδή το έδαφος είναι βραχώδες και επικλινές, συνέχισαν την πανάρχαια παράδοση της κατασκευής πεζουλιών. Οι πυρκαϊές του 1902, 1948, 1962, 1993 κ.α, έφεραν στο φώς αυτό το τεράστιο επίτευγμα. Η κτηνοτροφία άρχισε να αναπτύσσεται. Τα ζώα τα έβοσκαν σε βοσκοτόπια ιδιωτικά. Το βράδυ τα ζώα σταυλίζονται σε μάντρες. Το πρωί γίνεται το άρμεγμα ή το κούρεμα των ζώων. Από το γάλα παρασκεύαζαν διάφορα είδη τυριού (καθούρα, μηζύθρα, κοπανιστή κ.α ) και από τις τρίχωμα, τα σχοινιά, τους αμπάδες κ.α. Όλο το νησί είναι γεμάτο από τέτοιες μάντρες οι οποίες σχεδόν όλες είναι επώνυμες (δηλ. η μάντρα του τάδε και η μάντρα του τάδε……).
Μέσα στους ελαιώνες φυτεύονται οι χαρουπιές (το άρωμα της χαρουπιάς κατά την ανθοφορία του δέντρου, απομακρύνει το δάκο). Στα άγονα και βραχώδη εδάφη κατασκευάζουν πεζούλια, όπως-όπως και εκεί περιποιούνται πρίνους, δρείς, κουμαριές, άρειους κ.α .Τα βαλάνια των πρίνων τα πουλούσαν στο Καρλόβασι στα βυρσοδεψεία, τα βαλάνια της βαλανιδιάς τα χρησιμοποιούσαν προς βρώση και για ζωοτροφές. Τους κορμούς των δέντρων αυτών τους χρησιμοποιούσαν για την απαραίτητη ξυλεία στα σπίτια. Οι κουμαριές κλαδεύονταν για να μην τις φτάνουν τα ζώα, και τα κούμαρα χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή τσίπουρου ή ούζου. Από τα αμπέλια είχαν, εκτός από το εξαιρετικό κρασί, τις σταφίδες και το πετιμέζι.
Τα πεύκα, και αυτά ήταν φυτεμένα σε χώρους ιδιόκτητους. Από αυτά χρησιμοποιούσαν το ρετσίνι για τα κρασιά και για τα ναυπηγεία, τους δε κορμούς για την κατασκευή των ιστιοφόρων. Παρατηρούμε ότι με όλα αυτά η κάθε Ικαριώτικη οικογένεια απέβλεπε στην αυτάρκεια, όσο ήταν δυνατό. Συχνή ήταν και η ανταλλαγή προϊόντων μεταξύ των οικογενειών.
Από έγγραφα πληροφορούμεθα, κυρίως από τα μέσα του 19ου αιώνα, ότι γινόταν εκχώρηση των ιδιόκτητων ρουμανιών τους σε κοινή χρήση και υπογράφουν οι εκχωρούντες, οι Δημογέροντες και ο Αρχιερατικός επίτροπος. Παράλληλα κατασκευάζονται οι φράκτες προς το μέρος της οροσειράς. Όσοι δεν συμφωνούσαν σε αυτήν την παραχώρηση, υποχρεώθηκαν να περιφράξουν τους ιδιόκτητους χώρους τους. Ήδη από το 1774-1775 η κατάσταση στο νησί αλλάζει (συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, κ.α) και αρχίζουν να ζωντανεύουν τα χωριά που είχαν εγκαταλειφθεί ή να ιδρύονται νέα προς την παραλιοζώνη. Μετά τον πόλεμο του 1940-1944, κυρίως, άρχισε και η μετανάστευση. Έτσι πολλά χωράφια εγκαταλείφθηκαν και έγιναν δασοσκεπή. Μετά τις πυρκαϊές, οι αρμόδιες υπηρεσίες κήρυσσαν τις πυρόπληκτες περιοχές αναδασωτέες. Δεν γνωρίζω τις συνεννοήσεις μεταξύ Κοινοτήτων η Δήμων με τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες, σχετικά με ποιες περιοχές πρέπει να αναδασωθούν (δημοτικές ή και ιδιωτικές). Εκείνο το οποίο παρατηρείται είναι ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει στο νησί ούτε 1 τ.μ. γής. Η γή ανήκει σε Ιδιώτες και στους Δήμους….
Γιώργος Χερουβής


*Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ είναι ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ – ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ
ΠΗΓΗ: aromaikarias.blogspot.com 

Προσοχή σε μια έκδοση του roundup  που φέρεται ως BIO.

Στην Ελλάδα μόνο μια εταιρία φαίνεται να το εμπορεύεται και πρέπει να κάνεις εγγραφή. για να κατεβάσεις την έγκριση και την άδεια κυκλοφορίας.
Αυτό, κανονικά είναι παράνομο σύμφωνα με τον κανονισμό  σήμανσης ΒΙΟ για τα βιολογικά προϊόντα.
Το βιο είναι μέρος της ονομασίας του αλλά έτσι όπως είναι μπερδεύει με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να μιλάει για βιολογικά ζιανιοκτόνα,  πράγμα που ποτέ δεν υπήρξε(Εκτός ίσως απο την μούργα, τον κατσίγαρο από τα υπολείμματα μετά την εξαγωγή του λαδιού από την ελιά, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μερικές περιπτώσεις).

Προφανώς έχει δημιουργήσει εσφαλμένες εκτυπώσεις η πονηρή αυτή ονομασία του:
https://plantpro.gr/farmako/7929#

Εδώ ανάμεσα σε άλλα ζιζανιοκτόνα.
https://plantpro.gr/kaliergies/f1031000SHB

Εδώ η έγκρισή του στην Κύπρο
 http://www.moa.gov.cy/moa/da/da.nsf/All/2B4A2108011A98F4C2257B44003C0FBE/$file/2458%20Roundup%20Bio.pdf
 
Πρόκειται για ακόμη μια απάτη της εταιρίας αυτής!
Το βιο αναφέρεται στην Βιο-τεχνολογία.
Και αφορά ένα απαραίτητο συστατικό του ζιζανιοκτόνου που είναι το τασιενεργό. Με αυτό "αγκαλιάζει" σφικτά τα πράσινα φύλλα ώστε να απορροφηθεί η γλυφοσάτη και να μεταφερθεί ώς τηγ ρίζα.
Χρησιμοποιούν "φυσικής προέλευσης" τασιενεργά τα οποία παράγουν με ζύμωση ειδικών ζακχάρων.
Χρησιμοποιώντας έναν μεταλλαγμένο μικροοργανισμό "παράγουν έως και 1000 φορές περισσότερα τασιενεργά από ότι με τα ορυκτά καύσιμα".
Θυμίζει την ίδια συνταγή με τους μικροοργανισμούς της Incredible foods που παράγει ακριβώς έτσι πρωτεΊνες. Δηλαδή με μεταλλαγμένο μικροοργανισμό τις παράγουν 100 έως 1000 φορές γρηγορότερα.
 
Άρα το Roundup BIO όχι μόνοι δεν έχει να κάνει με ΒΙΟ, αλλά είναι γλυφοσάτη με μεταλλαγμένα έκδοχα 
Σε χώρες με ισχυρή νομοθεσία και υψηλό επίπεδο βιοκαλλιέργειας δεν τους επέτρεψαν να το πουν βΙΟ
Σε κάποιες το πέρασαν ως Roundup Bioactive".
Όμως στην Αυστρία όπου προάγεται σε μεγάλο βαθμό η Βιοκαλλιέργεια και δίνεται προσοχή στις σωστές ονομασίες ετικετών , δεν τους επέτρεψαν να το πουν διαφορετικά παρά σαν "Biactive". Χωρίς το Ο. Αλλιώς μπερδεύει!
Οι ίδιες δικαστικές αποφάσεις και οι κανονισμοί σε κάθε χώρα ισχύουν μεν, αλλά εφαρμόζονται διαφορετικά.
Και αυτοί το εκμεταλλεύονται επικοινωνιακά.

Λάθος χρήση του Roundup

Υπάρχει όμως και λάθος στη χρήση του ζιζανιοκτόνου αυτού με όποια μορφή και αν είναι, από πολλούς που το χρησιμοποιούν και ιδίως από τις υπηρεσίες των δήμων που ασχολούνται με το καθάρισμα από τα χόρτα στους δρόμους και στα πάρκα ή στους δημοτικούς κήπους:
Σε κάποιες περιπτώσεις, το συνεργείο καθαρίζει πρώτα με χορτοκοπτικά και μετά κάποιοι ρίχνουν κρυφά, ζιζανιοκτόνο στις ρίζες. 

Σε κάποιες περιπτώσεις, ρίχνουν κατευθείαν ζιζανιοκτόνο στην βλάστηση όταν αυτή είναι μικρή, ακόμα και τον χειμώνα. 

Ισχύουν τα εξής:

Η ίδια η εταιρία που το παράγει, στις οδηγίες χρήσης και τις ενδείξεις/αντενδείξεις που η ίδια θέτει, για την χρήση του Roundup, απαγορεύει την χρήση του ακριβώς στις παραπάνω 2 περιπτώσεις! Ως μη αποτελεσματική!

Δηλαδή: Η χρήση του, (σύμφωνα με την Μονσάντο και τώρα την Μπάγερ) αντενδείκνυται σε φυτά που δεν έχουν πλήρως ανεπτυγμένο το φύλλωμα!
Η χρήση του είναι ΜΗ αποτελεσματική σε φυτά που δεν έχουν ακόμα αναπτύξει όλο το πράσινο φύλλωμα καθώς και σε αυτά που το έχουν απωλέσει εξ αιτίας της κοπής τους με το χορτοκοπτικό.

Διότι σύμφωνα με την ίδια την εταιρία, για να λειτουργήσει, πρέπει να έλθει σε στενή επαφή με το φύλλο, σε όσο μεγαλύτερη επιφάνεια γίνεται, ώστε μέσω αυτού να μπορέσει να απορροφηθεί και να εισέλθει στο εσωτερικό του φυτού, να αρχίσει να το καίει από επάνω προς τα κάτω και σιγά σιγά να φθάσει και να ενεργήσει και στην ρίζα. 

Στους βλαστούς, στα ξυλώδη υπολείμματα μετά από την κοπή με χορτοκοπτικό και στα νεαρά φυτά που μόλις βγαίνουν και έχουν πολλά, αλλά πολύ στενά φύλα, δεν μπορεί να επενεργήσει.

Η λειτουργία αυτή της απορρόφησης επιτυγχάνεται με την βοήθεια των εκδόχων που περιέχουν αυτού του είδους τα φάρμακα που ανήκουν στα λεγόμενα "τασιενεργά". Χωρίς δηλαδή την λειτουργία των τασιενεργών, το ζιζανιοκτόνο δεν μπορεί να απορροφηθεί  από τα φύλα, να εισχωρήσει και να φέρει το αποτέλεσμα για το οποίο το έχει σχεδιάσει η εταιρία.
Γι αυτό το λόγο, οι επαγγελματίες και οι ιδιώτες που καταστρατηγούν τον κανονισμό με τους 2 παραπάνω τρόπους, ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ποτίζουν τις ρίζες με το τοξικό σκεύασμα, ρίχνοντας έως και δέκα φορές παραπάνω από ότι θα χρειαζόταν, στην προσπάθειά τους να τα κάψουν. Όμως και κάθε χρόνο να το κάνουν πάλι οι ρίζες θα παραμένουν άθικτες. ΟΣΟ roundup και να τους ρίξουν αυτές ξαναβγαίνουν πάλι! (Οι ίδιοι, μη εκπαιδευμένοι και μη εξουσιοδοτημένοι για την εργασία αυτή, δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν! Γι αυτό οι υπεύθυνοι θα έπρεπε να καταγγελθούν ως επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία)!
Πέρα λοιπόν από την απαγόρευση γενικά της χρήσης του ζιζανιοκτόνου στα χωράφια και τις πόλεις, οι Κινήσεις Πολιτών σε κάθε δήμο θα πρέπει να ασχοληθούν και με τη λάθος χρήση του, που γίνεται εντωμεταξύ από τις υπηρεσίες καυαριότητας.