Οι υδρογονάνθρακες της Μεσογείου δεν πρέπει να εξορυχθούν ποτέ!
Οι εξουσιαστικές ελίτ-είτε της Τουρκίας, είτε της Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου, Ισραήλ κ.λπ. -διεκδικούν τους υδρογονάνθρακες και από τα βάθη της Μεσογείου, ενώ θα έπρεπε, μετά τη συμφωνία για το κλίμα του Παρισιού που και οι ίδιες υπόγραψαν, να αφήσουν πίσω τους αυτού του είδους πηγές ενέργειας. Θα έπρεπε ως χώρες, όχι μόνο να λιγοστέψουν την άντληση από τα υπάρχοντα ήδη κοιτάσματα, αλλά να αφήσουμε εκεί που είναι τα νέα κοιτάσματα, μεταξύ των οποίων και της Μεσογείου, που ερευνούν σήμερα οι πολυεθνικές πετρελαίων.
Και αυτό όχι μόνο από την άποψη της κλιματικής αλλαγής, αλλά και για τον λόγο ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ολοκαυτώματος για ολόκληρη τη Μεσόγειο-που είναι κλειστή θάλασσα. Αν π.χ. γίνει ένα ατύχημα τύπου του κόλπου του Μεξικού, θα είναι μεγαλύτερες και χειρότερες οι καταστροφές. Οι λαοί της Μεσογείου-των ακτών και των νησιών που ασχολούνται κύρια με τον τουρισμό-θα υποφέρουν για μεγάλο διάστημα από τις συνέπειες.
Από τις εξορύξεις οι ίδιοι οι λαοί δεν έχουν να ωφεληθούν τίποτα, μόνο οι πολυεθνικές των υδρογονανθράκων με τις συμφωνίες που έχουν κάνει με τις εξουσιαστικές ελίτ των χωρών της Μεσογείου. Για αυτό οι λαοί δεν πρέπει να ξεγελασθούν πάλι και να συρθούν -χάριν της εθνικής υπερηφάνειας, βλέπε ιδιαίτερων συμφερόντων των εθνικών τους οικονομικών ελίτ-ακόμα και σε πόλεμο για κάτι που πρέπει να μείνει εκεί που βρίσκεται και δεν αποτελεί πια "εθνικό πόρο" αλλά ίσως αποδειχθεί "εθνική κατάρα"-είτε για τους Έλληνες και Κύπριους, είτε τους Τούρκους, είτε τους Λύβιους, είτε Αιγύπτιους κ.λπ. Θα χρειασθεί να πουν όχι σε μια "ανάπτυξη" των ΑΕΠ που οδηγεί πέρα από την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και στην ίδια την "πτώχευση" της ζωής σε αυτή την περιοχή του πλανήτη.
Το ότι «οι υδρογονάνθρακες θα πρέπει να μείνουν εκεί που είναι» δεν σημαίνει βέβαια ότι η χώρα μας π.χ. παραιτείται των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Απλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν επιχείρημα από την κυβέρνηση προς τις κυβερνήσεις των άλλων κρατών που έχουν να κάνουν με την ανατολική Μεσόγειο, ώστε να «μην μαλώνουν για έναν άδειο αχυρώνα», γιατί σύμφωνα με τη συμφωνία του Παρισιού δεν πρέπει να εξορυχθούν ακόμα και αν συμφέρουν οικονομικά-που δεν συμφέρουν.
Χρεωκοπία της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων ;
Σε όλο τον κόσμο σήμερα, οι εταιρίες ορυκτών καυσίμων εγκαταλείπουν σιγά σιγά όλα τα νέα σχέδια για νέες εξορύξεις.
2020: Αρχή τέλους για τα πετρέλαια! Ποια ΔΕΝ θα εξορυχθούν ποτέ! (11-3-2019 μετάφραση 7βιο)
Πρώτο κατέρρευσε ήδη, το Φράκιγκ που υφίσταται ολική απο-επένδυση.
Μαζί καταρρέουν τα βαθιάς θάλασσας που είναι επίσης ακριβά.
Επίσης καλά νέα ακούσαμε και για τα πετρέλαια Αρκτικής που οι εταιρίες εγκαταλείπουν και εκεί τα σχέδιά τους
Ακόμα και για τα ελληνικά πετρέλαια της περιφέρειας Ηπείρου που συγκαταλέγονται στα "φθηνά συμβατικά" που θα είναι τα μόνα ακόμα βιώσιμα, οι εταιρίες άρχισαν να αποχωρούν...
Νέες επενδύσεις δεν θα γίνουν άλλες, ούτε στα συμβατικά...Ότι πουλήσουν οι υφιστάμενες εξορύξεις. Και σε τιμές ισορροπίας που πρόκειται να μπουν πολύ σύντομα τα ορυκτά καύσιμα. Καμιά εταιρεία που σέβεται τον εαυτό της δεν θα έκανε επενδύσεις για εξορύξεις που έχουν μεγάλο κόστος λόγω του βάθους και πιθανά δεν θα είναι κερδοφόρα κοιτάσματα(εξαιρείται βέβαια η κρατική εταιρεία του καθεστώτος Ερντογάν -το οποίο εδώ και χρόνια έχει εξελιχθεί σε ισλαμικό και χρησιμοποιεί την εταιρεία για γεωπολιτικούς λόγους-αλλά αυτή από μόνη της δεν μπορεί να αναλάβει την εξόρυξη λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας και θα πρέπει να συνεργασθεί με άλλες πολυεθνικές).
Υπάρχει επίσης η μεταστροφή 180 μοιρών των ΗΠΑ:
Ο Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι θα επιδοτήσει τα έξοδα για την δημιουργία 50% ΑΠΕ το 2030. (Το υπόλοιπο 50% θα το επιτύχει ο ιδιωτικός τομέας λόγω φθηνών ΑΠΕ):
Σύνοδος για το Κλίμα: Ιστορική δέσμευση Μπάιντεν για μείωση κατά 50% των αερίων του θερμοκηπίου
Η Ελλάδα τι θα κάνει;
Στον επίσημο ιστότοπο του υπουργείου Εξωτερικών, όπως καταγράφεται στις 21/12/2020, η θέση της είναι η εξής: «Σημαντικό πυλώνα της ενεργειακής πολιτικής και κατ’ επέκταση της ενεργειακής διπλωματίας της χώρας αποτελεί η έρευνα και εκμετάλλευση των εγχώριων υδρογονανθράκων, η οποία σχετίζεται με θέματα τόσο ενεργειακής ασφάλειας, όσο και οικονομικής ανάπτυξης. Στόχος είναι η προσέλκυση ενδιαφέροντος εκ μέρους των διεθνών ενεργειακών ομίλων για έρευνες κοιτασμάτων σε νέα οικόπεδα και προς αυτή την κατεύθυνση κατατείνουν οι προσπάθειες και των Διπλωματικών Αρχών της Ελλάδας στο εξωτερικό».
Ο Δένδιας όμως πρόσφατα, σε συνέντευξή του στο ArabNews είπε επί λέξει:
«Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο, για έναν πολύ απλό λόγο… Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε, και από οικονομική άποψη θα ήταν πολύ πιο ακριβό για παράδειγμα από το δικό σας, της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι, οικονομικά δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου».
Αναφέρθηκε και στο Αιγαίο λέγοντας ότι «είναι ένας παράδεισος στη γη. Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε κόλπο του Μεξικού. Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.».
Πρόκειται για αλλαγή της ενεργειακής πολιτικής της Ελλάδας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο σε συνεννόηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή είναι άδειασμα της κυβέρνησης από την πλευρά του Έλληνα ΥΠΕΞ; Πρόκειται για κάποια γεωπολιτική αναδίπλωση που δεν έχει να κάνει με προθέσεις κατά του πετρελαίου, αλλά με γεωστρατιωτικά παιχνίδια με τους γείτονες εν όψει σημαντικών διασκέψεων για το Κυπριακό;
Του ξέφυγε μήπως, στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την διάσωση του South Stream λέγοντας ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί 10 με 20 χρόνια για να παράγει ορυκτά καύσιμα και άρα δεν θα ανταγωνισθεί το Ισραήλ ή την Αίγυπτο, αλλά απλά θα εξυπηρετήσει τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
Πονηρό το επιχείρημα αν είναι έτσι, όμως εξέφρασε την αλήθεια για τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και όλης της ανθρωπότητας, αν πράγματι η Ελλάδα δεν θα γίνει «χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Από την άποψη της Αποανάπτυξης λοιπόν ΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ, στην Μεσόγειο. Όμως αν «η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», τότε ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί η σημερινή κυβέρνηση να επιβάλει τις χωροθετήσεις για τις ΒΑΠΕ(Βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) σε περιοχές μάλιστα Νατούρα -όπως στις προστατευόμενες νησίδες του Αιγαίου- και με τα καλώδια διασύνδεσης των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης-που στόχο έχουν την μεταφορά της παραγόμενης ενέργειας στη στεριά και στην Ευρώπη και όχι την ενεργειακή αυτοδυναμία των νησιών- δεν εξασφαλίζει την διατήρηση αυτού «του παραδείσου στη γη» και δεν εγγυούνται την επιτυχία, την ποιότητα και την βιωσιμότητα που αναζητάμε, πράγμα που θα γινόταν με μικρά και μεσαία συστήματα ΗΜΕ(Ήπιες Μορφές Ενέργειας: Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ στον ενεργειακό τομέα)
Οι εξουσιαστικές ελίτ-είτε της Τουρκίας, είτε της Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου, Ισραήλ κ.λπ. -διεκδικούν τους υδρογονάνθρακες και από τα βάθη της Μεσογείου, ενώ θα έπρεπε, μετά τη συμφωνία για το κλίμα του Παρισιού που και οι ίδιες υπόγραψαν, να αφήσουν πίσω τους αυτού του είδους πηγές ενέργειας. Θα έπρεπε ως χώρες, όχι μόνο να λιγοστέψουν την άντληση από τα υπάρχοντα ήδη κοιτάσματα, αλλά να αφήσουμε εκεί που είναι τα νέα κοιτάσματα, μεταξύ των οποίων και της Μεσογείου, που ερευνούν σήμερα οι πολυεθνικές πετρελαίων.
Και αυτό όχι μόνο από την άποψη της κλιματικής αλλαγής, αλλά και για τον λόγο ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ολοκαυτώματος για ολόκληρη τη Μεσόγειο-που είναι κλειστή θάλασσα. Αν π.χ. γίνει ένα ατύχημα τύπου του κόλπου του Μεξικού, θα είναι μεγαλύτερες και χειρότερες οι καταστροφές. Οι λαοί της Μεσογείου-των ακτών και των νησιών που ασχολούνται κύρια με τον τουρισμό-θα υποφέρουν για μεγάλο διάστημα από τις συνέπειες.
Από τις εξορύξεις οι ίδιοι οι λαοί δεν έχουν να ωφεληθούν τίποτα, μόνο οι πολυεθνικές των υδρογονανθράκων με τις συμφωνίες που έχουν κάνει με τις εξουσιαστικές ελίτ των χωρών της Μεσογείου. Για αυτό οι λαοί δεν πρέπει να ξεγελασθούν πάλι και να συρθούν -χάριν της εθνικής υπερηφάνειας, βλέπε ιδιαίτερων συμφερόντων των εθνικών τους οικονομικών ελίτ-ακόμα και σε πόλεμο για κάτι που πρέπει να μείνει εκεί που βρίσκεται και δεν αποτελεί πια "εθνικό πόρο" αλλά ίσως αποδειχθεί "εθνική κατάρα"-είτε για τους Έλληνες και Κύπριους, είτε τους Τούρκους, είτε τους Λύβιους, είτε Αιγύπτιους κ.λπ. Θα χρειασθεί να πουν όχι σε μια "ανάπτυξη" των ΑΕΠ που οδηγεί πέρα από την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και στην ίδια την "πτώχευση" της ζωής σε αυτή την περιοχή του πλανήτη.
Το ότι «οι υδρογονάνθρακες θα πρέπει να μείνουν εκεί που είναι» δεν σημαίνει βέβαια ότι η χώρα μας π.χ. παραιτείται των κυριαρχικών δικαιωμάτων της. Απλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν επιχείρημα από την κυβέρνηση προς τις κυβερνήσεις των άλλων κρατών που έχουν να κάνουν με την ανατολική Μεσόγειο, ώστε να «μην μαλώνουν για έναν άδειο αχυρώνα», γιατί σύμφωνα με τη συμφωνία του Παρισιού δεν πρέπει να εξορυχθούν ακόμα και αν συμφέρουν οικονομικά-που δεν συμφέρουν.
Χρεωκοπία της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων ;
Σε όλο τον κόσμο σήμερα, οι εταιρίες ορυκτών καυσίμων εγκαταλείπουν σιγά σιγά όλα τα νέα σχέδια για νέες εξορύξεις.
2020: Αρχή τέλους για τα πετρέλαια! Ποια ΔΕΝ θα εξορυχθούν ποτέ! (11-3-2019 μετάφραση 7βιο)
Πρώτο κατέρρευσε ήδη, το Φράκιγκ που υφίσταται ολική απο-επένδυση.
Μαζί καταρρέουν τα βαθιάς θάλασσας που είναι επίσης ακριβά.
Επίσης καλά νέα ακούσαμε και για τα πετρέλαια Αρκτικής που οι εταιρίες εγκαταλείπουν και εκεί τα σχέδιά τους
Ακόμα και για τα ελληνικά πετρέλαια της περιφέρειας Ηπείρου που συγκαταλέγονται στα "φθηνά συμβατικά" που θα είναι τα μόνα ακόμα βιώσιμα, οι εταιρίες άρχισαν να αποχωρούν...
Νέες επενδύσεις δεν θα γίνουν άλλες, ούτε στα συμβατικά...Ότι πουλήσουν οι υφιστάμενες εξορύξεις. Και σε τιμές ισορροπίας που πρόκειται να μπουν πολύ σύντομα τα ορυκτά καύσιμα. Καμιά εταιρεία που σέβεται τον εαυτό της δεν θα έκανε επενδύσεις για εξορύξεις που έχουν μεγάλο κόστος λόγω του βάθους και πιθανά δεν θα είναι κερδοφόρα κοιτάσματα(εξαιρείται βέβαια η κρατική εταιρεία του καθεστώτος Ερντογάν -το οποίο εδώ και χρόνια έχει εξελιχθεί σε ισλαμικό και χρησιμοποιεί την εταιρεία για γεωπολιτικούς λόγους-αλλά αυτή από μόνη της δεν μπορεί να αναλάβει την εξόρυξη λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας και θα πρέπει να συνεργασθεί με άλλες πολυεθνικές).
Υπάρχει επίσης η μεταστροφή 180 μοιρών των ΗΠΑ:
Ο Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι θα επιδοτήσει τα έξοδα για την δημιουργία 50% ΑΠΕ το 2030. (Το υπόλοιπο 50% θα το επιτύχει ο ιδιωτικός τομέας λόγω φθηνών ΑΠΕ):
Σύνοδος για το Κλίμα: Ιστορική δέσμευση Μπάιντεν για μείωση κατά 50% των αερίων του θερμοκηπίου
Η Ελλάδα τι θα κάνει;
Στον επίσημο ιστότοπο του υπουργείου Εξωτερικών, όπως καταγράφεται στις 21/12/2020, η θέση της είναι η εξής: «Σημαντικό πυλώνα της ενεργειακής πολιτικής και κατ’ επέκταση της ενεργειακής διπλωματίας της χώρας αποτελεί η έρευνα και εκμετάλλευση των εγχώριων υδρογονανθράκων, η οποία σχετίζεται με θέματα τόσο ενεργειακής ασφάλειας, όσο και οικονομικής ανάπτυξης. Στόχος είναι η προσέλκυση ενδιαφέροντος εκ μέρους των διεθνών ενεργειακών ομίλων για έρευνες κοιτασμάτων σε νέα οικόπεδα και προς αυτή την κατεύθυνση κατατείνουν οι προσπάθειες και των Διπλωματικών Αρχών της Ελλάδας στο εξωτερικό».
Ο Δένδιας όμως πρόσφατα, σε συνέντευξή του στο ArabNews είπε επί λέξει:
«Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο, για έναν πολύ απλό λόγο… Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε, και από οικονομική άποψη θα ήταν πολύ πιο ακριβό για παράδειγμα από το δικό σας, της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι, οικονομικά δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου».
Αναφέρθηκε και στο Αιγαίο λέγοντας ότι «είναι ένας παράδεισος στη γη. Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε κόλπο του Μεξικού. Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.».
Πρόκειται για αλλαγή της ενεργειακής πολιτικής της Ελλάδας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο σε συνεννόηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή είναι άδειασμα της κυβέρνησης από την πλευρά του Έλληνα ΥΠΕΞ; Πρόκειται για κάποια γεωπολιτική αναδίπλωση που δεν έχει να κάνει με προθέσεις κατά του πετρελαίου, αλλά με γεωστρατιωτικά παιχνίδια με τους γείτονες εν όψει σημαντικών διασκέψεων για το Κυπριακό;
Του ξέφυγε μήπως, στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την διάσωση του South Stream λέγοντας ότι η Ελλάδα θα χρειασθεί 10 με 20 χρόνια για να παράγει ορυκτά καύσιμα και άρα δεν θα ανταγωνισθεί το Ισραήλ ή την Αίγυπτο, αλλά απλά θα εξυπηρετήσει τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
Πονηρό το επιχείρημα αν είναι έτσι, όμως εξέφρασε την αλήθεια για τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και όλης της ανθρωπότητας, αν πράγματι η Ελλάδα δεν θα γίνει «χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου».
Από την άποψη της Αποανάπτυξης λοιπόν ΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ, στην Μεσόγειο. Όμως αν «η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», τότε ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί η σημερινή κυβέρνηση να επιβάλει τις χωροθετήσεις για τις ΒΑΠΕ(Βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) σε περιοχές μάλιστα Νατούρα -όπως στις προστατευόμενες νησίδες του Αιγαίου- και με τα καλώδια διασύνδεσης των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης-που στόχο έχουν την μεταφορά της παραγόμενης ενέργειας στη στεριά και στην Ευρώπη και όχι την ενεργειακή αυτοδυναμία των νησιών- δεν εξασφαλίζει την διατήρηση αυτού «του παραδείσου στη γη» και δεν εγγυούνται την επιτυχία, την ποιότητα και την βιωσιμότητα που αναζητάμε, πράγμα που θα γινόταν με μικρά και μεσαία συστήματα ΗΜΕ(Ήπιες Μορφές Ενέργειας: Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ στον ενεργειακό τομέα)
RSS Feed